الأنعام ١٢١
ترجمه
| الأنعام ١٢٠ | آیه ١٢١ | الأنعام ١٢٢ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«فِسْقٌ»: نافرمانی. گناه.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
يَسْأَلُونَکَ مَا ذَا أُحِلَ لَهُمْ... (۳) وَ کَذٰلِکَ جَعَلْنَا لِکُلِ نَبِيٍ... (۲) فَکُلُوا مِمَّا ذُکِرَ اسْمُ اللَّهِ... (۳) قُلْ لاَ أَجِدُ فِي مَا أُوحِيَ... (۲) اتَّخَذُوا أَحْبَارَهُمْ وَ... (۱)
الْيَوْمَ أُحِلَ لَکُمُ... (۰) وَ کَذٰلِکَ جَعَلْنَا لِکُلِ نَبِيٍ... (۲) الْيَوْمَ أُحِلَ لَکُمُ... (۰) فَصَلِ لِرَبِّکَ وَ انْحَرْ (۰)
تفسیر
- آيات ۱۲۱ - ۱۱۴، سوره انعام
- معناى (( كلمة )) و موارد استعمال آن در قرآن .
- مراد از تماميت كلمه به صدق و عدل در: (( تمت كلمة ربك ... )) كمال يافتن شرايع با تشريع شريعت اسلام است .
- در امورى از قبيل معارف الهى و شرايع ، نبايد به حدس و تخمين بسنده كرد و جز به علمو يقين تكيه نبايد كرد.
- مراد از گناه ظاهرى در: ذروا ظاهر الاءثم و باطنه )) واقوال مفسرين در اين باره .
- خطاب به مؤ منين كه اگر در خوردن مردار، از مشركين پيروى كنند در زمره آنان قرارخواهند گرفت .
- (رواياتى در ذيل جمله (( و تمت كلمة ربك ... )) و تذكيه حيوانات و...).
نکات آیه
۱- خوردن ذبیحه اى که نام خدا بر آن برده نشده، حرام است. (و لا تأکلوا مما لم یذکر اسم الله علیه)
۲- خوردن از ذبیحه اى که نام خدا بر آن برده نشده، فسق (خروج از طاعت خداوند) است. (و لا تأکلوا مما لم یذکر اسم الله علیه و إنه لفسق) مرجع ضمیر «إنه»، «أکل» مى تواند باشد که از جمله «لا تأکلوا» گرفته شده است.
۳- یاد نکردن عمدى نام خداوند در هنگام ذبح حیوان، فسق است. (و لا تأکلوا مما لم یذکر اسم الله علیه و إنه لفسق) مرجع ضمیر «إنه»، «ترک التسمیة» مى تواند باشد که از مضمون جمله «مما لم یذکر» انتزاع شده و نتیجه آن برداشت فوق است.
۴- خوردن میته حرام است. (و لا تأکلوا مما لم یذکر اسم الله علیه) از موارد و مصادیق مسلم براى «ما لم یذکر اسم الله»، حیوانى است که خود مرده باشد.
۵- حیوانى که با نام خدا ذبح نشود، مظهر فسق است. (و لا تأکلوا مما لم یذکر اسم الله علیه و إنه لفسق) مرجع ضمیر «إنه» مى تواند «ما» در «مما لم یذکر» باشد در نتیجه حیوان ذبح شده بدون نام خدا، خود فسق است.
۶- خوردن از حیوانى که با نام خدا ذبح نشده باشد، عصیانى است که شناعت آن پنهان است.* (و إن الشیطین لیوحون إلى أولیائهم) تأکید بر «فسق» بودن خوردن از حیوانى که نام خدا بر آن برده نشده، پس از تقسیم گناهان به «ظاهر الإثم و باطنه» در آیه قبل، حکایت از آن دارد که این گناه از نوع «باطن الإثم» است.
۷- واکنش شدید مشرکان مکه در قبال احکام ذبیحه و شرایط حلیت آن در اسلام (فکلوا مما ذکر اسم الله ... و ما لکم ألا تأکلوا ... و ذروا ظهر الإثم ... و لا تأکلوا مما لم یذکر اسم الله علیه) از تأکید خداوند بر این حکم استفاده مى شود که مشرکان در قبال آن واکنش شدیدى نشان مى دادند.
۸- القاى شبهات واهى علیه احکام الهى از فعالیتهاى شیاطین است. (إن الشیطین لیوحون إلى أولیائهم)
۹- دوستى با شیاطین زمینه پذیرش القائات باطل آنان است. (و إن الشیطین لیوحون إلى أولیائهم لیجدلوکم)
۱۰- شیاطین عامل بدعت و گناه و مبارزه با ادیان الهى و احکام آن هستند. (و إن الشیطین لیوحون إلى أولیائهم لیجدلوکم)
۱۱- جدال کنندگان در مورد احکام روشن خداوند دوستان شیطانند. (و إن الشیطین لیوحون إلى أولیائهم لیجدلوکم)
۱۲- دوستان شیطان در مسیر مبارزه با دین و احکام الهى آن هستند. (و إن الشیطین لیوحون إلى أولیائهم لیجدلوکم)
۱۳- هشدار خداوند به مسلمانان در مورد تأثیرپذیرى از تبلیغات شیطان دشمنان دین (و إن الشیطین ... و إن أطعتموهم إنکم لمشرکون)
۱۴- اطاعت از شیطان و اولیاى آن، شرک است. (و إن أطعتموهم إنکم لمشرکون)
۱۵- مشرکان در مورد خوردن ذبیحه و احکام آن در اسلام با مسلمانان صدر اسلام به مجادله مى پرداختند. (و لا تأکلوا مما لم یذکر اسم الله علیه ... إن الشیطین لیوحون إلى ... و إن أطعتموهم إنکم لمشرکون)
۱۶- پیروى از غیر خداوند در برابر تشریع او نوعى شرک است. (و إن أطعتموهم إنکم لمشرکون) مورد آیه اطاعت از مشرکان و شیاطین در مورد احکام ذبیحه است، ولى ظاهراً خصوصیتى در این مورد نیست و لذا این مسأله در همه موارد مشابه جارى است.
۱۷- محمّد بن مسلم قال: سألت أبا جعفر (ع) عن الرجل یذبح و لا یسمى؟ ق--ال: ان کان ناسیا فلا بأس إذا کان مسلما ... .(۱) محمّد بن مسلم گوید: از امام باقر (ع) درباره کسى که هنگام ذبح، نام خدا را نمى برد پرسیدم، فرمود: اگر مسلمان باشد و نام خدا را از روى فراموشى ذکر نکند، مانعى ندارد ... . مفاد روایت تخصیص از حکم در آیه شریفه «و لاتأکلوا مما لم یذکر اسم الله علیه»، مى باشد.
موضوعات مرتبط
- ادیان: مبارزه با ادیان ۱۰
- اسلام: تاریخ صدر اسلام ۱۵
- اطاعت: از دوستان شیطان ۱۴ ; اطاعت از شیطان ۱۴ ; اطاعت از غیر خدا ۱۶
- بدعت: عوامل بدعت ۱۰
- خدا: نام خدا ۱، ۲، ۳ ; هشدار خدا ۱۳
- خوردنیها: احکام خوردنیها ۱، ۲، ۴ ; خوردنیهاى حرام ۴
- دشمنان: تأثیرپذیرى از دشمنان ۱۳ ; تبلیغ دشمنان ۱۳
- دوستى: آثار دوستى با شیاطین ۹
- دین: مبارزه با دین ۱۲
- ذبح: احکام ذبح ۱، ۳، ۷، ۱۷ ; بسمله در ذبح ۱، ۲ ; ترک بسمله در ذبح ۳، ۵، ۶، ۱۷
- ذبیحه: حرام ۱، ۲، ۶ ; شرایط حلّیت ذبیحه ۷، ۱۷
- شبهات: القاى شبهه در احکام ۸ ; عوامل شبهه ۸
- شرک: موارد شرک ۱۴، ۱۶
- شیاطین: القائات شیاطین ۸ ; زمینه پذیرش القائات شیاطین ۹ ; نقش شیاطین ۱۰
- شیطان: دوستان شیطان ۱۱، ۱۲
- عصیان: از خدا ۲ ; موارد عصیان ۶
- فسق: مظاهر فسق ۵ ; موارد فسق ۲، ۳
- گناه: عوامل گناه ۱۰
- مجادله: گران دراحکام ۱۱
- محرمات:۱، ۴
- مردار: احکام مردار ۴ ; خباثت مردار ۵ ; خوردن مردار ۴، ۶
- مسلمانان: تأثیرپذیرى مسلمانان ۱۳ ; هشدار به مسلمانان ۱۳
- مشرکان: مجادله مشرکان صدر اسلام ۱۵ ; مشرکان و احکام ذبح ۱۵ ; مشرکان و مسلمانان صدر اسلام ۱۵
- مشرکان مکه: و احکام ذبح ۷
