افْتَرَاه

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• فرى‌ (۶۱ بار)
• ه‌ (۳۵۷۶ بار)

قاموس قرآن

[طه:61]. فرى در اصل به معنى قطع و شكافتن است در اقرب آمده: «فَرَى الشَّىْ‏ءَ فَرْياً: قَطَعَهُ وَ شَقَّهُ» بعد گويد خواه به جهت افساد باشد مثل بريدن و شكافتن درنده و خواه براى اصلاح باشد مثل قطع چرم به وسيله خياط. راغب گويد: فرى قطع براى دوختن و اصلاح و افراء قطع براى افساد است همچنين است قول طبرسى ذيل آيه 48 نساء فيومى در مصباح گفته: «فَرَيْتُ الْجِلْدَ: قَطَعْتُهُ لِلْاِصْلاحِ». افتراء: به معنى جعل دروغ و چيزى از خود درآوردن است مثل [انعام:21]. كيست ظالمتر از آنكه بر خدا دروغ ببندد. و مثل [يونس:38]. بلكه مى‏گويند قرآن را ساخته است بگو يك سوره به مانند آن بياوريد. در آيه [نساء:48]. طبرسى «اِثْماً» را مفعول مطلق و «اِفْتَرى» را به معنى اثم گرفته يعنى: حقا كه گناه كرده گناه بزرگى. و شايد مفعول فعل محذوف باشد يعنى «اِفْتَرى و اثم اثماً عظيماً». مُفْتَرى: (به صيغه مفعول) ساخته شده. [قصص:36]. گفتند: اين نيست مگر سحر ساخته. مفتر (به صيغه مفعول) جعل كننده دروغ [نحل:101]. گفتند تو فقط دروغگوئى. فرىّ: ساخته. نو درآورده [مريم:27]. چون مريم عيسى «عليه‏السلام» را در آغوش خويش به ميان مردم آورد گفتند: اى مريم چيز نوظهورى آوردى زائيدن بدون شوهر؟!! آن را در آيه عظيم، قبيح و غيره گفته‏اند ولى آنچه ما اختيار كرديم با معناى اولى مناسب است.

کلمات نزدیک مکانی

يَقُولُون أَم قُل وَ بَل هُو إِن مِن فَأْتُوا الْعَالَمِين افْتَرَيْتُه رَب مِثْلِه فِيه إِفْک إِلاّ تُرْجَعُون مُبِين رَيْب أَحْلاَم أَعَانَه وَکِيل الْحَق سِحْر عَلَيْه هَذَا شَاعِر أَضْغَاث شَيْء بِسُورَة إِلَيْه بِعَشْر هٰذَا فَلْيَأْتِنَا لا کُل قَوْم ادْعُوا قَالُوا اللّه فَلا فَعَلَي سُوَر إِجْرَامِي رَبّکُم کَفَرُوا رَبّک الْعَلِيم عَلَى بِآيَة آخَرُون جَاءَهُم تَمْلِکُون فَقَد لِتُنْذِر لَمّا لِي الّذِين مَن السّمِيع کَمَا مُفْتَرَيَات أُرْسِل لِلْحَق يُغْوِيَکُم أَنَا قَوْما قَال جَاءُوا بَرِيء الْأَوّلُون اسْتَطَعْتُم مَا ظُلْما شَيْئا مِمّا أَتَاهُم

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...