اسْتَوَى: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/اسْتَوَى | آیات شامل این کلمه ]]'''
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/اسْتَوَى | آیات شامل این کلمه ]]'''
«اسْتَوى» از مادّه «استواء» گرفته شده که در لغت به معناى تسلط، احاطه کامل و قدرت بر خلقت و تدبیر و کمال خلقت و اعتدال آن است; و در اصل به معناى «اعتدال یا مساوات» دو چیز با یکدیگر است. ولى به طورى که بعضى از ارباب لغت و مفسران گفته اند، این ماده هنگامى که با «عَلى» متعدى شود، به معناى «استیلاء و سلطه بر چیزى» است; مانند: الرَّحْمنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى: «خداوند بر عرش استیلاء دارد». و هنگامى که با «إِلى» متعدى شود، به معناى «قصد» مى آید; مانند آیه مورد بحث که مى فرماید: ثُمَّ اسْتَوى إِلَى السَّمَاءِ: «سپس اراده آفرینش آسمان کرد».


=== ریشه کلمه ===
=== ریشه کلمه ===

نسخهٔ ‏۸ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۱۷:۱۶

آیات شامل این کلمه

«اسْتَوى» از مادّه «استواء» گرفته شده که در لغت به معناى تسلط، احاطه کامل و قدرت بر خلقت و تدبیر و کمال خلقت و اعتدال آن است; و در اصل به معناى «اعتدال یا مساوات» دو چیز با یکدیگر است. ولى به طورى که بعضى از ارباب لغت و مفسران گفته اند، این ماده هنگامى که با «عَلى» متعدى شود، به معناى «استیلاء و سلطه بر چیزى» است; مانند: الرَّحْمنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى: «خداوند بر عرش استیلاء دارد». و هنگامى که با «إِلى» متعدى شود، به معناى «قصد» مى آید; مانند آیه مورد بحث که مى فرماید: ثُمَّ اسْتَوى إِلَى السَّمَاءِ: «سپس اراده آفرینش آسمان کرد».

ریشه کلمه