إِن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/إِن | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/إِن | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
=== ریشه کلمه === | |||
*[[ریشه انن | انن]] (۱۸۳۵ بار) [[کلمه با ریشه:: انن| ]] | |||
=== قاموس قرآن === | |||
(بكسر الف) بر چهار وجه باشد: 1- حرف شرط كه دو (شرط و جزاء) را جزم دهد، مثل «اِنْ يَنْتَهُوا يُغْفَرْلَهُمْ». 2- مخفف از ثقيله و اكثراً در جوابش لام مفتوح مىباشد. مثل «اِنْ كانَ وَعْدُ رَبَّنا لَمَفْعُولا». 3- حرف نفى و بيشتر در جوابش الّا مىيايد مثل «اِنِ الْكافِرُونَ الّا فى غُرور- اِنْ اَرَدْنا اِلّا الْحُسنى» در قاموس گويد: اينكه گفتهاند در جوابش هميشه الّا و يا لمّا مىآيد مثل «اِنْ كُلُّ نَفْسٍ لَمّا عَلَيْها حافِظٌ» مردود است زير در قرآن مجيد آمده [يونس:68] «اِنْ اَدْرى اَقَريبٌ ما تُوعَدُون». 4- تأكيد نفى مثل: «ما اِن يخرجِ زيد». | (بكسر الف) بر چهار وجه باشد: 1- حرف شرط كه دو (شرط و جزاء) را جزم دهد، مثل «اِنْ يَنْتَهُوا يُغْفَرْلَهُمْ». 2- مخفف از ثقيله و اكثراً در جوابش لام مفتوح مىباشد. مثل «اِنْ كانَ وَعْدُ رَبَّنا لَمَفْعُولا». 3- حرف نفى و بيشتر در جوابش الّا مىيايد مثل «اِنِ الْكافِرُونَ الّا فى غُرور- اِنْ اَرَدْنا اِلّا الْحُسنى» در قاموس گويد: اينكه گفتهاند در جوابش هميشه الّا و يا لمّا مىآيد مثل «اِنْ كُلُّ نَفْسٍ لَمّا عَلَيْها حافِظٌ» مردود است زير در قرآن مجيد آمده [يونس:68] «اِنْ اَدْرى اَقَريبٌ ما تُوعَدُون». 4- تأكيد نفى مثل: «ما اِن يخرجِ زيد». | ||
(به فتح و كسر) هر دو حرف تأكيد اند و براى تأكيد مطلب ذكر مىشود مثل «اَنّ اللّه عَلى كُلِّ شَيئى قَدير» فرق مشهور ميان اين دو حرف آنست كه ما بعد اِنَّ (به كسر اوّل) جمله مىباشد و ما بعد اَنَّ (به فتح اوّل در حكم مفرد است. | (به فتح و كسر) هر دو حرف تأكيد اند و براى تأكيد مطلب ذكر مىشود مثل «اَنّ اللّه عَلى كُلِّ شَيئى قَدير» فرق مشهور ميان اين دو حرف آنست كه ما بعد اِنَّ (به كسر اوّل) جمله مىباشد و ما بعد اَنَّ (به فتح اوّل در حكم مفرد است. | ||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ ۱۹ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۱۸:۵۴
ریشه کلمه
- انن (۱۸۳۵ بار)
قاموس قرآن
(بكسر الف) بر چهار وجه باشد: 1- حرف شرط كه دو (شرط و جزاء) را جزم دهد، مثل «اِنْ يَنْتَهُوا يُغْفَرْلَهُمْ». 2- مخفف از ثقيله و اكثراً در جوابش لام مفتوح مىباشد. مثل «اِنْ كانَ وَعْدُ رَبَّنا لَمَفْعُولا». 3- حرف نفى و بيشتر در جوابش الّا مىيايد مثل «اِنِ الْكافِرُونَ الّا فى غُرور- اِنْ اَرَدْنا اِلّا الْحُسنى» در قاموس گويد: اينكه گفتهاند در جوابش هميشه الّا و يا لمّا مىآيد مثل «اِنْ كُلُّ نَفْسٍ لَمّا عَلَيْها حافِظٌ» مردود است زير در قرآن مجيد آمده [يونس:68] «اِنْ اَدْرى اَقَريبٌ ما تُوعَدُون». 4- تأكيد نفى مثل: «ما اِن يخرجِ زيد».
(به فتح و كسر) هر دو حرف تأكيد اند و براى تأكيد مطلب ذكر مىشود مثل «اَنّ اللّه عَلى كُلِّ شَيئى قَدير» فرق مشهور ميان اين دو حرف آنست كه ما بعد اِنَّ (به كسر اوّل) جمله مىباشد و ما بعد اَنَّ (به فتح اوّل در حكم مفرد است.
