إِثْم
از الکتاب
ریشه کلمه
- اثم (۴۸ بار)
«اِثْم» از مادّه «اثم» به گفته «معجم مقاییس اللغة» در اصل، به معناى کُندى و عقب افتادن است; و از آنجا که گناه، انسان را از رسیدن به خیرات، عقب مى اندازد، این واژه بر آن اطلاق شده است. به هر حال، «اثم» به هر کار و هر چیزى گفته مى شود که حالتى در روح و عقل به وجود مى آورد، و انسان را از رسیدن به نیکى ها و کمالات باز مى دارد. و به معناى هر گونه کارى است که زیانبخش باشد و موجب انحطاط مقام انسان گردد، و او را از رسیدن به ثواب و پاداش نیک باز دارد; بنابراین هر نوع گناهى در مفهوم وسیع «اثم» داخل است. ولى بعضى از مفسران، «إِثْم» را در اینجا تنها به معناى «شراب» گرفته اند و شامل گناهانى مى شود که جنبه فردى دارد (مانند شرب خمر).
