أَنْدَادا

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«أَنْداد» جمع «ندّ» (بر وزن ضدّ) به معناى شریک و شبیه، به تعبیر دقیق تر چنان که در «مفردات» مى گویند: «ندّ» و «ندید» به معناى چیزى است که از نظر گوهر و ذات شریک و شبیه چیز دیگرى باشد; و جمع «نِدّ» به معناى «مثل» است. ولى آن گونه که «راغب» در «مفردات» و «زبیدى» در «تاج العروس» (از بعضى از اهل لغت) نقل کرده اند «نِدّ» به چیزى گفته مى شود که شباهت جوهرى به چیز دیگرى دارد; ولى «مثل» به هر گونه شباهت اطلاق مى شود. بنابراین «نِدّ» معناى عمیق تر و رساترى از «مثل» دارد.


«ندّ» (بر وزن ضد) به معناى «مثل و مانند» است، با این تفاوت که «مثل» مفهوم وسیعى دارد، ولى «ندّ» تنها به معناى مماثلت در حقیقت و گوهر چیزى است.

ریشه کلمه