أَنْدَادا

آیات شامل این کلمه

«أَنْداد» جمع «ندّ» (بر وزن ضدّ) به معناى شریک و شبیه، به تعبیر دقیق تر چنان که در «مفردات» مى گویند: «ندّ» و «ندید» به معناى چیزى است که از نظر گوهر و ذات شریک و شبیه چیز دیگرى باشد; و جمع «نِدّ» به معناى «مثل» است. ولى آن گونه که «راغب» در «مفردات» و «زبیدى» در «تاج العروس» (از بعضى از اهل لغت) نقل کرده اند «نِدّ» به چیزى گفته مى شود که شباهت جوهرى به چیز دیگرى دارد; ولى «مثل» به هر گونه شباهت اطلاق مى شود. بنابراین «نِدّ» معناى عمیق تر و رساترى از «مثل» دارد.

«ندّ» (بر وزن ضد) به معناى «مثل و مانند» است، با این تفاوت که «مثل» مفهوم وسیعى دارد، ولى «ندّ» تنها به معناى مماثلت در حقیقت و گوهر چیزى است.

ریشه کلمه

• ندد (۶ بار)

قاموس قرآن

(بكسرنون) در صحاح گفته: نِّد به معنى مثل ونظير است ايضا نِديد و نِديدَه در مجمع فرموده:« اَلنِدُّ: اَلْمِثْلُ وَ الْعَدْلُ» راغب مى‏گويد: نديد شى‏ء شريك آن است در جوهرش و آن نوعى مماثلت مى‏باشد زيرا مثل بهر مشاركت اطلاق مى‏شود پس هر ندّ مثل است ولى هر مثل ندّ نيست. جمع نِدّ اَنْداد است كه جمعا شش بار در قرآن مجيد آمده است [بقره:22]. دانسته و از روى علم بر خدا شركاء و امثال قرار ندهيد [ابراهيم:30]. مراد از انداد هر شريكى است كه به خدا نسبت داده شود اعم از بتان و بشر و كواكب و غيره. در اقرب الموارد گفته: نِدّ هميشه مخالف نظير خود مى‏باشد. نگارنده گويد: شايد از اين جهت است كه بعضى نِدّ را ضد معنى كرده‏اند در نهايه گفته:« نِدُّ وَهُوَمِثْلُ الشَّىْ‏ء الَّذى يُضادُّ فى اُمُورِهِ وَ يُنادُّهُ اَىْ يُخالِفُهُ».

در حال بارگیری...