أَصْب: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(Added word proximity by QBot) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/أَصْب | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/أَصْب | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
| خط ۷: | خط ۸: | ||
صبّى: كودك راغب گويد: كودكى كه به احتلام نرسيده. در اقرب از جمله معانى آن گويد، طفليكه از شير باز گرفته نشده. [مريم:29]. صبو: ميل كودكانه «صبا الرجل صبوا و صباء: مال الى الصبوة»راغب گويد: ذوق زد و كار كودكان كرد [يوسف:33]. يعنى خدا، اگر حيله زنان را از من بر نگردانى به آنهاميل كرده از جاهلان مىگردم. * [مريم:12]. حكم ذا در مجمع نبوّت گفته است. مؤيد آن آيه [مريم:30]. است كه عيسى در حين ولادت گفت: خدا مراكتاب داده و پيامبرم كرده است. اين دو آيه صريح اند كه پيامبرى در كودكى هم به شخص اعطا مىشود. امام جواد عليه السلام در حدود هفت سالگى به امامت رسيد و امام زمان عليه السلام در حدود پنج سالگى. و اين عجيب نيست و مورد تصديق قرآن مجيد مىباشد. طبرسى در ذيل آيه «...وَ آتَيْناهُ الْحُكْمَ صَبِيّاً» از عياشى از على بن اسباط نقل مىكند: در اثناى سفر مصر وارد مدينه شدم، محضر ابو جعفر محمد بن على الرضا عليه السلام آمدم كه پنج ساله بود، در قيافهاش دقت مىكردم كه پيش از ياران مصرى توصيفش كنم، به من نگاه كرد فرمود يا على رويه او در نبوّت است. فرموده: «فَلَمّا بَلَغَ اَشَدِّهُ آتَيْناهُ حُكْماً وَ عِلْماً» و فرموده «وَ آتَيْناهُ الْحُكْمَ صَبِيّاً» جايز كه حكم در سن چهل سالگى و جايز است در كودكى داده شود. | صبّى: كودك راغب گويد: كودكى كه به احتلام نرسيده. در اقرب از جمله معانى آن گويد، طفليكه از شير باز گرفته نشده. [مريم:29]. صبو: ميل كودكانه «صبا الرجل صبوا و صباء: مال الى الصبوة»راغب گويد: ذوق زد و كار كودكان كرد [يوسف:33]. يعنى خدا، اگر حيله زنان را از من بر نگردانى به آنهاميل كرده از جاهلان مىگردم. * [مريم:12]. حكم ذا در مجمع نبوّت گفته است. مؤيد آن آيه [مريم:30]. است كه عيسى در حين ولادت گفت: خدا مراكتاب داده و پيامبرم كرده است. اين دو آيه صريح اند كه پيامبرى در كودكى هم به شخص اعطا مىشود. امام جواد عليه السلام در حدود هفت سالگى به امامت رسيد و امام زمان عليه السلام در حدود پنج سالگى. و اين عجيب نيست و مورد تصديق قرآن مجيد مىباشد. طبرسى در ذيل آيه «...وَ آتَيْناهُ الْحُكْمَ صَبِيّاً» از عياشى از على بن اسباط نقل مىكند: در اثناى سفر مصر وارد مدينه شدم، محضر ابو جعفر محمد بن على الرضا عليه السلام آمدم كه پنج ساله بود، در قيافهاش دقت مىكردم كه پيش از ياران مصرى توصيفش كنم، به من نگاه كرد فرمود يا على رويه او در نبوّت است. فرموده: «فَلَمّا بَلَغَ اَشَدِّهُ آتَيْناهُ حُكْماً وَ عِلْماً» و فرموده «وَ آتَيْناهُ الْحُكْمَ صَبِيّاً» جايز كه حكم در سن چهل سالگى و جايز است در كودكى داده شود. | ||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
وَ:100, إِلَيْهِن:70, کَيْدَهُن:70, عَنّي:63, أَکُن:55, تَصْرِف:55, مِن:48, إِلاّ:48, الْجَاهِلِين:40, فَاسْتَجَاب:40, إِلَيْه:33, لَه:33, يَدْعُونَنِي:25, رَبّه:25, مِمّا:18, إِلَي:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::أَصْب]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۴۳
ریشه کلمه
- صبو (۳ بار)
قاموس قرآن
صبّى: كودك راغب گويد: كودكى كه به احتلام نرسيده. در اقرب از جمله معانى آن گويد، طفليكه از شير باز گرفته نشده. [مريم:29]. صبو: ميل كودكانه «صبا الرجل صبوا و صباء: مال الى الصبوة»راغب گويد: ذوق زد و كار كودكان كرد [يوسف:33]. يعنى خدا، اگر حيله زنان را از من بر نگردانى به آنهاميل كرده از جاهلان مىگردم. * [مريم:12]. حكم ذا در مجمع نبوّت گفته است. مؤيد آن آيه [مريم:30]. است كه عيسى در حين ولادت گفت: خدا مراكتاب داده و پيامبرم كرده است. اين دو آيه صريح اند كه پيامبرى در كودكى هم به شخص اعطا مىشود. امام جواد عليه السلام در حدود هفت سالگى به امامت رسيد و امام زمان عليه السلام در حدود پنج سالگى. و اين عجيب نيست و مورد تصديق قرآن مجيد مىباشد. طبرسى در ذيل آيه «...وَ آتَيْناهُ الْحُكْمَ صَبِيّاً» از عياشى از على بن اسباط نقل مىكند: در اثناى سفر مصر وارد مدينه شدم، محضر ابو جعفر محمد بن على الرضا عليه السلام آمدم كه پنج ساله بود، در قيافهاش دقت مىكردم كه پيش از ياران مصرى توصيفش كنم، به من نگاه كرد فرمود يا على رويه او در نبوّت است. فرموده: «فَلَمّا بَلَغَ اَشَدِّهُ آتَيْناهُ حُكْماً وَ عِلْماً» و فرموده «وَ آتَيْناهُ الْحُكْمَ صَبِيّاً» جايز كه حكم در سن چهل سالگى و جايز است در كودكى داده شود.
