آل عمران ٥٨
| کپی متن آیه |
|---|
| ذٰلِکَ نَتْلُوهُ عَلَيْکَ مِنَ الْآيَاتِ وَ الذِّکْرِ الْحَکِيمِ |
ترجمه
| آل عمران ٥٧ | آیه ٥٨ | آل عمران ٥٩ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«ذلِکَ»: آنچه راجع به کار و بار عیسی گذشت. «ذِکْر»: قرآن (نگا: حجر / و . «حَکِیم»: دارای حکمت. محکم و متقن.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
نزول
محل نزول:
اين آيه در همچون ديگر آيات سوره آل عمران در مدينه بر پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. [۱]
شأن نزول:[۲]
حسن بصرى روايت كند كه دو نفر راهب نجرانى نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله آمدند. يكى از آن دو سؤال كرد يا محمد پدر عيسى كيست؟ از آنجائي كه پيامبر در جواب تعجيل نمى فرمود و صبر مي‌كرد تا به او وحى بشود و با خداوند در ميان بگذارد. اين آيه با دو آيه بعد از آن تا «فَلا تَكُنْ مِنَ الْمُمْتَرِينَ» نازل گرديد.[۳]
تفسیر
- آيات ۶۰ - ۴۲، سوره آل عمران
- منظور از اصطفا (برگزيدن ) و تطهير مريم سلام اللّه عليها
- وجه اينكه قضاياى مربوط به مريم عليها السلام از اخبار غيبى شمرده شده است
- وجه تعبير به ((ملائكه )) در جمله ((اذ قالت الملائكة ...))
- گفتار معصومين در تفسير ((كلمه ))
- معناى ((كلمه خدا)) و مراد از ((كلمه )) در جمله : ((يبشرك بكلمة منه ...))
- وجه تسميه عيسى به مريم (عليهما السلام ) به ((مسيح ))
- يهود و كلمه ((مسيح ))
- معناى كلمه ((عيسى ))
- اقوالى كه درباره سخن گفتن عيسى (ع )با مردم در سن كهولت ، گفته شده است
- مراد از ((تورات )) ((انجيل )) در قرآن كريم
- بعثت حضرت عيسى (ع ) عموميت داشته ، هر چند رسالت او به سوى بنىاسرائيل بوده است
- معجزات عيسى (ع ) مستند به اذن خدا بوده است و عيسى (ع ) در صدور آن آيات استقلالىنداشته است
- معجزات حضرت عيسى (ع ) در خارج ، از آن جناب صادر مى شده است
- جمله ((مصدقا لما بين يدى من التورية ...)) براى اينكه عيسى (ع ) تورات موجود درزندگى خودرا قبول داشته است دلالت نمى كند
- عملى كه عيسى (ع ) براى باز شناختن مؤ منين به خود وتشكل دادن به آنها انجام داد
- قيد ((الى اللّه )) در آيه به چه جهتى آمده است ؟
- مراد از ايمان در جمله ((قال الحواريون نحن انصار اللّه آمنا باللّه ...)) ايمان بعد ازايمان است
- راه عبادت كوتاهترين راه به سوى خداى سبحان است
- معناى ((توفى )) و تفاوت مورد استعمال اين كلمه با كلمه ((موت ))
- توّفى حضرت عيسى به معناى گرفتن آن حضرت از دست يهود است
- منظور از ((رفع عيسى به سوى خدا)) و ((تطهير او از كافران ))
- مراد از تفوق پيروان عيسى (ع ) بر كافران تا روز قيامت
- مقصود از تفّوق حجت تفوق از نظر مقبوليت نيست
- تبعيت از نياكان سبب مى شود كه مراد عموم يهود و مطلق نصارا باشد
- وعده نيكو به پيروان حقيقى (قولى و عملى ) عيسى (ع )
- دو حجت و دليل بر نفى الوهيت عيسى (ع ) در تمثيل او به آدم (ع )
- جمله ((الحق من ربك )) از بديع ترين بيانات قرآنى است
- بحث روايتى (در ذيل آيات كريمه گذشته )
- رواياتى درباره برترين زنان عالم : (فاطمه (س ) مريم ، خديجه و آسيه )
- اثبات سيادت اثبات عالى ترين مراتب اصطفاء است
- اخبار غيب حضرت عيسى (ع ) معجزه قابلقبول براى مردم بود
- روايتى درباره آنچه در شريعت عيسى (ع ) آمده بود
- روايت درباره به دار آويختن حضرت عيسى (ع )
- روايتى در مورد كيفيت بالا بردن عيسى (ع ) به آسمان
- روايتى از امام رضا (ع ) درباره قضيه حضرت عيسى (ع )
- بحث روايتى ديگر در معناى محدث
- فرق ميان نبى ، رسول و محدث
- على (ع ) محدث بود
- مطالبى پيرامون ((وحى )) و واژه ((محدث ))
- تشخيص القائات رحمانى از شيطانى مستند به تاءييد الهى است و خارج از معيارهاىمعمولى تشخيص است
- توضيح اينكه : ((محدث صوت فرشته را مى شنود ولى فرشته را نمى بيند))
تفسیر نور (محسن قرائتی)
«58» ذلِكَ نَتْلُوهُ عَلَيْكَ مِنَ الْآياتِ وَ الذِّكْرِ الْحَكِيمِ
(اى پيامبر!) آنچه بر تو مى‌خوانيم، آيه‌ها و اندرز حكمت آميز است.
پیام ها
1- براى رهبرى صحيح، علم و حكمت (نشانه‌هاى الهى و بيان حكيمانه و مستدل) لازم است. «الْآياتِ وَ الذِّكْرِ الْحَكِيمِ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
ذلِكَ نَتْلُوهُ عَلَيْكَ مِنَ الْآياتِ وَ الذِّكْرِ الْحَكِيمِ (58)
ذلِكَ نَتْلُوهُ عَلَيْكَ مِنَ الْآياتِ: اين قصه عيسى عليه السّلام و غير او را مى‌خوانيم بر تو در حالتى كه از جمله علامات نبوت و دلالات رسالت است، وَ الذِّكْرِ الْحَكِيمِ: و از ذكر محكم است، كه ممنوع باشد از راه يافتن خلل به آن.
مراد، قرآن است، يعنى قصه زكريا و مريم و يحيى و عيسى عليهم السلام و احوال ايشان؛ و ذكر نموديم براى تو، همه آن از آيات قرآن. و ذكر محكم، مشتمل بر حكم و علم ممنوع از زلل و خطا و خلل است، و همه آن از علامات نبوت است و علمى است محكم و مطابق با واقع. و اخبار آن از مثل تو كه نخواندى و نياموختى از كسى، دال است بر اطلاع دادن آنها از جانب علام الغيوب، به توسط وحى.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
ذلِكَ نَتْلُوهُ عَلَيْكَ مِنَ الْآياتِ وَ الذِّكْرِ الْحَكِيمِ (58)
ترجمه
اينكه ميخوانيم آنرا بر تو از آيات الهى و پند نامه حكمت آميز است.
تفسير
اشاره است از طرف خداوند بقضيه حضرت عيسى و مريم و اينكه تمام اين قصص و حكايات دلايل واضحه است بر توحيد و علم و قدرت كامله الهى و بر نبوت حضرت ختمى مرتبت بواسطه امى بودن آنحضرت و خبر دادن او از مغيبات و مذكر است چون مشتمل است بر حكم و مصالح بندگان و محكم است كه ممنوع است از تطرق خلل و نقصان و مراد قرآن يا لوح محفوظ است و در اين آيه چندين وجه از تركيب بحسب قواعد عربيت راه دارد ولى بنظر حقير بهتر از همه بر حسب قواعد عربيه آنستكه ذلك مبتدا باشد و نتلوه عليك خبر بقيه آيه حال و بر حسب ملائمت با ترجمه آنستكه ذلك مبتدا باشد بمعنى الذى و نتلوه صله باشد و من الايات خبر در هر حال منظور از اين آيه شريفه بنظر حقير آنستكه مردم بدانند مقصود از بيان اين وقايع در قرآن قصه سرائى و تاريخ گوئى و عبارت پردازى نيست بلكه مقصود معجزه باقيه پيغمبر (ص) و تصديق حضرت عيسى و ارشاد خلق بمقام توحيد و علم و قدرت كامله الهيه و عبرت آنها و نصح و تحذير و پند و وعظ و اتعاظ و تذكر و ايقاظ است و غير اين جهات از قرآن منظور نظير الهيون نيست.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
ذلِكَ نَتلُوه‌ُ عَلَيك‌َ مِنَ الآيات‌ِ وَ الذِّكرِ الحَكِيم‌ِ (58)
اينست آنچه تلاوت كرديم و نازل فرموديم بر تو از آيات قرآنيّه و ذكر محكم ذلک اشاره باينست که درباره مريم و عيسي و زكريّا و يحيي نازل شده که بيان آنها شد.
نَتلُوه‌ُ عَلَيك‌َ تلاوت همان وحي است که توسط جبرئيل بر پيغمبر صلّي اللّه عليه و آله و سلّم ميشد و قرائت مينمود.
مِنَ الآيات‌ِ بيان ذلک است و ذلک مبتداء و خبرش نَتلُوه‌ُ عَلَيك‌َ و الف و لام آيات از براي عهد ذكري است که قبلا ذكر فرموده.
وَ الذِّكرِ الحَكِيم‌ِ يكي از اسامي قرآن مجيد است، و اطلاق ذكر براي ياد آوريست، و الحكيم صفت و الذكر است، و اطلاق حكيم بر قرآن بواسطه اينست که مطابق با واقع و موافق با حكمت و مصلحت و دليل محكم بر نبوّت و رسالت حضرت رسول صلّي اللّه عليه و آله و سلّم و حجّة بر خصم است و اعظم معجزات آن حضرت است.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 58)- پس از شرح داستان مسیح (ع)، در این آیه روی سخن را به پیامبر اسلام صلّی اللّه علیه و آله کرده می‌گوید: «اینها را که بر تو می‌خوانیم از نشانه‌های حقانیت تو و یادآوری حکیمانه است» که به صورت آیات قرآن بر تو نازل گردیده و خالی از هر گونه باطل و خرافه است (ذلِکَ نَتْلُوهُ عَلَیْکَ مِنَ الْآیاتِ وَ الذِّکْرِ الْحَکِیمِ).
این در حالی است که دیگران سرگذشت این پیامبر بزرگ را به هزار گونه افسانه دروغین و خرافات و بدعتها آلوده‌اند.
نکات آیه
۱ - سرگذشت حضرت زکریا، مریم، یحیى و عیسى (ع) و پیروان آن حضرت، آیات الهى و پندهاى حکیمانه (ذلک نتلوه علیک من الایات و الذّکر الحکیم) «ذلک»، اشاره به سرگذشت کسانى است که در آیات پیشین مطرح شده است.
۲ - تلاوت آیات قرآن بر پیامبر (ص)، از سوى خداوند (ذلک نتلوه علیک من الایات)
۳ - بیان سرگذشت حضرت مریم، زکریا، یحیى و عیسى (ع)، از معجزات و نشانه هاى صدق پیامبر اکرم (ص) (ذلک نتلوه علیک من الایات) بنابراینکه منظور از «الایات»، با توجّه به معناى لغوى آن (علامتها)، نشانه هاى صداقت پیامبر اکرم (ص) باشد.
روایات و احادیث
۴ - «الذکر الحکیم»، از نامهاى قرآن (ذلک نتلوه علیک من الایات و الذّکر الحکیم) برداشت فوق را روایت رسول اللّه (ص) تأیید مى کند که فرمود: ... کتاب اللّه، هو الذکر الحکیم.[۴]
۵ - قرآن، مایه یادآورى (و الذکر الحکیم)
۶ - قرآن، کتابى سراسر حکمت (مُتقن و خلل ناپذیر) (و الذکر الحکیم)
۷ - داستان حضرت عیسى، زکریّا، مریم و یحیى، سراسر حکمت و مایه تذکّر است. (ذلک نتلوه علیک من الایات و الذّکر الحکیم)
موضوعات مرتبط
- آیات خدا: ۱
- انبیا: پیروان انبیا ۱ ; تاریخ انبیا ۱، ۳، ۷
- تذکر: عوامل تذکر ۵، ۷
- حکمت: ۶، ۷
- زکریّا (ع): قصه زکریّا (ع) ۱، ۳، ۷
- عیسى (ع): پیروان عیسى (ع) ۱ ; قصه عیسى (ع) ۱، ۳، ۷
- قرآن: اهمیّت قرآن ۵ ; تلاوت قرآن ۲ ; نامهاى قرآن ۴ ; ویژگیهاى قرآن ۶
- محمّد (ص): صداقت محمّد (ص) ۳ ; معجزات محمّد (ص) ۳
- مریم (س): قصه مریم (س) ۱، ۳، ۷
- وحى: ۲
- یحیى (ع): قصه یحیى (ع) ۱، ۳، ۷
منابع
