آل عمران ١٣٦
ترجمه
| آل عمران ١٣٥ | آیه ١٣٦ | آل عمران ١٣٧ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«خَالِدِینَ»: جاودانگان. حال (أوْلئِکَ) است. «نِعْمَ اَجْرُ الْعَامِلِینَ»: بهترین پاداش برای کسانی که برابر فرمان خدا کار می‌کنند، بهشت است. مخصوص به مدح، یعنی (الْجَنَّةُ) محذوف است.
تفسیر
نکات آیه
۱- آمرزش الهى و جاودانگى در بهشت، پاداش تقواپیشگان (اعدّت للمتّقین ... اولئک جزآؤهم مغفرة من ربّهم و جنّات ... خالدین فیها) «اولئک»، اشاره به تقواپیشگان است; یعنى آنان که به ویژگیهاى یاد شده، ستوده شدند.
۲- آنان که پشیمان از کرده هاى ناشایست و ستم بر خویش هستند و اصرارى بر گناهان ندارند، بهره مند از آمرزش الهى و بهشت جاودانه خواهند بود. (و الّذین اذا فعلوا ... اولئک جزآؤهم مغفرة من ربّهم و جنّات ... خالدین فیها)
۳- آمرزش گناه بندگان، پرتویى از «ربوبیت» خداوند (اولئک جزآؤهم مغفرة من ربّهم)
۴- لزوم شتاب در انفاق، فرو بردن خشم، گذشت از خطاى مردمان و استغفار از گناهان (سارعوا الى مغفرة من ربّکم ... الذین ینفقون ... اولئک جزآؤهم مغفرة من ربّهم)
۵- انفاق، فرو بردن خشم، گذشت از خطاى مردمان و استغفار، از اسباب بهره مند شدن آدمى از آمرزش الهى (سارعوا الى مغفرة من ربّکم ... الذین ینفقون ... اولئک جزآؤهم مغفرة من ربّهم) مراد از «سارعوا الى مغفرة ... »، شتاب به اسباب مغفرت است ... و جمله «اولئک جزآؤهم مغفرة» با توجه به مشارٌالیه آن، بیانگر آن اسباب مى باشد.
۶- آمرزش گناه بندگان، جنبه اى از تربیت خداوندى نسبت به آنان (اولئک جزآؤهم مغفرة من ربّهم) با توجّه به اینکه آمرزش بندگان به «ربّ» نسبت داده شده و «ربّ» به معناى مدبر و مربى است، معلوم مى شود که بخشش گناه آدمى از سوى خداوند، براى تربیت اوست.
۷- ورود بندگان به بهشتى جاودانه، در گرو آمرزش گناه آنان اولئک جزآؤهم مغفرة من ربّهم و جنّات تجرى ... خالدین فیها تقدّم ذکرى مغفرت و آمرزش بر بهشت (جزآؤهم مغفرة من ربّهم و جنّات)، حکایت از تقدّم واقعى و خارجى آن بر بهشت دارد; یعنى نخست باید آمرزش صورت گیرد، آنگاه اجازه ورود به بهشت داده شود.
۸- آمرزش الهى و بهشت جاودان، پاداش انفاق در توانگرى و تنگدستى و فرو خوردن خشم و گذشت از خطاى دیگران (الّذین ینفقون فى السّرّاء و الضّرّاء ... اولئک جزآؤهم مغفرة من ربّهم و جنّات)
۹- آمرزش الهى و بهشت جاودان، پاداش احسان و نیکوکارى (و اللّه یحب المحسنین ... اولئک جزآؤهم مغفرة من ربّهم)
۱۰- بهشتها، جایگاهى جاودانه و داراى نهرهایى جارى (و جنّات تجرى من تحتها الانهار خالدین فیها)
۱۱- آمرزش الهى و بهشت را به بهاى عمل به اوامر خداوند دهند، نه به صرف شعار و ادّعا (اولئک جزآؤهم مغفرة من ربّهم و جنّات ... و نعم اجر العاملین)
۱۲- آمرزش گناهان و بهشتهاى داراى نهرهاى جارى، پاداش خوبى براى عمل کنندگان به دستورات الهى (اولئک جزآؤهم مغفرة من ربّهم و جنّات تجرى من تحتها الانهار خالدین فیها و نعم اجر العاملین)
موضوعات مرتبط
- احسان: پاداش احسان ۹
- استغفار: آثار استغفار ۵ ; اهمیّت استغفار ۴
- اللّه: اوامر اللّه ۱۱، ۱۲ ; ربوبیت اللّه ۳ ; مغفرت اللّه ۱، ۲، ۵، ۸، ۹، ۱۱
- انفاق: آثار انفاق ۵ ; اهمیّت انفاق ۴ ; پاداش انفاق ۸
- بهشت: جاودانگى بهشت ۱، ۲، ۷، ۸، ۹، ۱۰ ; صفات بهشت ۱۰، ۱۲ ; موجبات بهشت ۷، ۱۱ ; نعمتهاى بهشت ۱۰
- تربیت: شیوه‌هاى تربیت ۶
- خشم: فرو بردن خشم ۴، ۸
- ظلم به نفس:۲
- عفو: آثار عفو ۵ ; عفو از مردم ۸
- عمل: پاداش عمل ۱۱، ۱۲
- گناه: آمرزش گناه ۳، ۶، ۷، ۱۲ ; اصرار بر گناه ۲ ; پشیمانى از گناه ۲
- متّقین: پاداش متّقین ۹
- محسنان: پاداش محسنان ۹
- نیکى: پاداش نیکى ۸ ; شتاب در نیکى ۴
