اسْتَکَانُوا

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«اسْتَکَانُوا» از مادّه «سکون» به معناى ساکن شدن در هیئت خضوع و خشوع است که در این صورت از باب «افتعال» خواهد بود که در اصل «استکنوا» بوده، فتحه کاف اشباع و تبدیل به الف و در نتیجه «اسْتَکَانُوا» شده است. بعضى گفته اند: از مادّه «کون» از باب «استفعال» به معناى طلب استقرار در مکان توأم با خضوع و خشوع مى باشد. به هر حال، حالت تواضع بنده را در برابر پروردگار منعکس مى کند و این که بعضى آن را به معناى دعا ذکر کرده اند، به خاطر آن است که دعا کردن یکى از مصادیق خضوع و تواضع است. احتمال سومى نیز وجود دارد که از مادّه «کین» (بر وزن عین) از باب «استفعال» باشد; زیرا این ماده به معناى خضوع آمده است. و تمام این معانى قریب الافق مى باشند.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

(به فتح اول) خضوع. در قاموس آمده «كانَ يَكينُ كَيْناً: خَضَعَ» استكانت به معنى تذلل و خضوع است [آل عمران:146]. يعنى در اثر زحماتيكه در راه خدا به آنها رسيد سست نشدند، ضعيف نگشتند، به دشمنان تسليم و خاضع نشدند. [مؤمنون:76]. به پروردگارشان منقاد و خاضع نشدند و ناله نكردند.