الْأَحْبَار
از الکتاب
«أَحْبار» جمع «حبر» (بر وزن فکر و همچنین بر وزن ابر) به معناى اثر نیک است و سپس بر دانشمندانى که در جامعه اثر نیک دارند اطلاق شده است; و اگر به «مرکّب» نیز «حبر» گفته مى شود، به خاطر آثار نیک آن است. به معناى دانشمند و عالم و «رُهبان» جمع «راهب» نیز آمده است. و همچنین به افرادى گفته مى شود که به عنوان ترک دنیا در دیرها سکونت اختیار کرده و به عبادت مى پرداختند. و اطلاق آن بر علماء به خاطر آثارى است که از آنها در میان اجتماعات بشرى باقى مى ماند.
ریشه کلمه
- حبر (۶ بار)
