نتایج جستجو

او باز گردم» بر او نوشته نشود. و نيز آن حضرت عليه السّلام فرمود: هر كه كار بدى (و گناهى) كند تا هفت ساعت از روز مهلت دارد پس اگر (در اين مدت) سه مرتبه گفت:

حسود و سنگين دل باشد، و دور باشد از هر خوبى كه اميد داشته مى‏شود، و از هر بدى كه از آن پرهيز مى‏شود، كسى از او ايمن نباشد».

نرمى سخن و گشادگى روى تو باشد، و بى‏نيازى جستنت از ايشان، در دورى عرضت از بدى و بقاى عزّتت باشد» «۱». على بن ابراهيم، از پدرش، از على بن معبد روايت كرده

مى‏كنم از تو، خوبى آن‏چه بيرون آمده‏ام از براى آن، و پناه مى‏برم به تو، از بدى آن‏چه بيرون شده‏ام از براى آن. وسعت ده بر من نعمت خود را، و كار فرما مرا در

از آن چيست؟ فرمود: قطع رحم. عرض كرد كه: بعد از آن چيست؟ فرمود: امر كردن به بدى و نهى كردن از خوبى».

الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۳۵۲ «وَ مَغفِرَةٌ مِن رَبّهِم» - آمرزشى كه تمامى گناهان و بدی ها را محو مى كند و ديگر عيش آن ها به هيچ كدورتى مكدّر و به هيچ نقصى منقّص

افتراء بستن به خداى تعالى به حكم بداهت عقلى از گناهان بزرگ است ، و قهرا اثر بدى خواهد داشت . و يا از باب تهديد مى فرمايد: «اينها كه بر خداى تعالى افتراء ميبندند

اين است: وقتى به گناهى تصادفا آلوده مى شوند، كار نيكى مى كنند كه نيكيش از بدى آن گناه بيشتر است، و يا حداقل معادل آن است و آثار سوء آن را جبران مى كند.

فرمود كه: «آيا در اين درخت، زيادتى هست؟» (و بنابر بعضى از نسخ، شائبه غشّ و بدى در آن هست). راوى مى‏گويد كه: عرض كردم: نه به خدا سوگند. حضرت فرمود: «به خدا

شود، از روشهاى او بياموزد، هر كه ستيزه‏جو است، دشنام خورد و هر كه به محلهاى بدى رود، متهم گردد، و هر كه با همنشين بد جفت شود، سالم نماند، و هر كه زبان خود

ذات خدا، و پناه مى‏برم به فرستاده خدا، صلوات فرستد خدا بر او و آل او، از بدى آن‏چه آفريده و ترتيب داده و درست نموده»، و به اين تعويذ كن در هر زمان كه خواسته

در صبح «۱» را به خوبى، و به آخر رسان از برايم به خوبى، و نگاه دار مرا از بدى هر جنبنده‏اى، كه تو فراگيرنده‏اى موى پيشانيش را. به درستى كه پروردگارم بر

كند. (انسان ،) هر كار (نيكى ) را انجام دهد، براى خود انجام داده ، و هر كار (بدى ) كند، به زيان خود كرده است . (مومنان مى گويند:) پروردگارا! اگر ما فراموش

ثواب ميدهم و اگر بجا نياورند و مجرّد نيّت باشد يك اجر خواهم داد و هر عمل بدى را كه امّت تو بجا آورند يك جزا ميدهم و اگر بجا نياورند و مجرّد نيّت باشد عفو

مقتضاى نوع خلقت او از زمان ولادت تا روز مرگ است. و اين وجه، فى نفسه، وجه بدى نيست، وليكن صاحب اين نظريه، بايد به اين سؤال پاسخ دهد كه مناسبت ميان سنّت

خوانده شود (كه انگشت نما باشد و به سر زبان مردمان افتاده باشد) و به خوبى، يا بدى در باب او سخن گويند، مگر آن‏كه مى‏ميرد از روى غيظ يا بينى‏اش بر خاك ماليده

گفتى، و تو را است فضل و افزونى بر او. و چون از او بشنوند كه برادرش را به بدى ياد مى‏كند و بر او نفرين مى‏كند، به او مى‏گويد كه: بد برادرى هستى تو از براى

فرزندان آدم استعداد اين دو مرتبه را پيدا كردند) و نيز بهمين سبب بمؤمن گناه و بدى رسد و بكافر ثواب و نيكى (زيرا طينت هر يك از آنها بطينت ديگرى ممزوج است)، پس

اما چگونه خداوند ميفرمايد حساب اعمال آنها بر تو نيست ، در حاليكه آنها عمل بدى نداشته اند كه ذكر چنين جملهاى لازم باشد اين به خاطر آن است كه مشركان ياران

طغيانگران بدترين محل بازگشت است . ۵۶ - دوزخ است كه در آن وارد مى شوند و چه بستر بدى است ؟! ۵۷ - اين نوشابه حميم و غساق است دو مايع سوزان و تيره رنگ ) كه بايد