نتایج جستجو

الذين اصطفى ) روايتى كه در آن از جمله : ((و يجعلكم خلفاء الارض )) وجوب مطلق فرمانبرى از خليفه(حاكم ) استفاده شده و بيان مجعول بودن آن نقل و رد روايتى راجع به

اموال از آن ماست چنان كه انفال از ماست، و ما قومى هستيم كه خداوند عزّ و جلّ فرمانبرى از ما را واجب كرده است، و شما از امامى پيروى مى‏كنيد كه مردم به نشناختن

نامه تو رسيد، در آن يادآورى كرده بودى شناختن چيزى را كه تركش سزاوار نيست و فرمانبرى از كسى كه خوشنودى خدا در خوشنودى او است، و از اين مطلب اين مقدار را بر

فرمودند: به راستى خدا تبارك و تعالى كار خلقش را به پيغمبرش وانهاد تا ببيند فرمانبرى آنها چون است، سپس اين آيه را تلاوت كرد (۷ سوره حشر): ما آتاكُمُ الرَّسُولُ

نبودى و از روح خود در تو دميدم و بدان تو را گرامى و ارجمند داشتم، براى آنكه فرمانبرى تو را بر همه آفريده‏هاى خودم بايست نمودم، هر كه تو را فرمانبرد، مرا فرمان

خداوند سبحان پيامبرى را به مردم زمان خود فرستاد و او آنها را به عبادت و فرمانبرى از خدا فرا خواند. آنها گفتند: اگر چنين كنيم چه خواهيم داشت؟ بخدا سوگند

دهر درنگ كردند، سپس همه چيز را آفريد و آنان را گواه آفرينش همه چيز ساخت و فرمانبرى آنان را بر همه چيز مجرى نمود و امورشان را بدانها واگذاشت، پس آنانند كه

السلام براى مردم سخنرانى كرد و فرمود: اى مردم همانا آغاز پيدايش آشوبها فرمانبرى هوسها و بدعت نهادن احكامى است بر خلاف قرآن كه مردمى بدنبال مردمى آن را

عرضكردم: مرديست عاقل كه گرفتار وسواس در وضو و نماز ميباشد: فرمود چه عقلى كه فرمانبرى شيطان ميكند؟ گفتم: چگونه فرمان شيطان ميبرد؟ فرمود از او بپرس وسوسه‏اى كه

او است كه: «براى آن، آنها را آفريدستشان» مى فرمايد: آنها را آفريد براى فرمانبرى از امام رحمت كه مى‏فرمايد (۱۵۶ سوره اعراف): «و رحمت من فرا گرفته هر چيزى

براى على از جانب پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله واجب ساخت (و آن شنيدن و فرمانبرى و پشتيبانى امت است از ايشان) و هيچ يك از آن دو بر ديگرى برترى نداشت، جز

و به اشكال بزرگترى ملتزم شدن است . زيرا معلوم است كه استفهام از اطاعت و فرمانبرى خداى سبحان در برابر عيسى ركيك تر و زننده تر از استفهام از قدرت اوست . بعضى