نتایج جستجو

شده است براى آنست كه غالبا جنين اگر پسر باشد بعد از سه ماه حركت ميكند و اگر دختر باشد بعد از چهار ماه و براى مزيد اطمينان ده روز هم علاوه شده است زيرا گاهى

جمله فهميده مى‏شود كه معصيت در اين جمله چهار ماه گناهش بيشتر است در الميزان مى‏گويد: خداوند اين چهار ماه را حرام كرد تا مردم از جنگ دست بكشند و امن دائر

حرام مى‏دانستند و اين تغيير را در ماه ذوالحجة اعلام مى‏كردند. آيه شريفه در رد اين بدعت نازل گرديد يعنى تأخير ماه حرام به ماه ديگر زياده روى در كفر است كفار

مورد نور «خورشید» به کار رفته، همان نور قوى است، اما کلمه «نور» که درباره «ماه» به کار رفته، نور ضعیف تر است. سومین نظر در این باره این است که: «ضیاء» به

شانزده يا هفده ماه، به نقل انس بن مالك نه يا ده ماه، به نقل معاذ بن جبل سيزده ماه و در روايت على بن ابراهيم از امام صادق «عليه السلام» هفت ماه. اينك آيات تحويل

چیزى آن را به خدا اضافه مى کنیم، مانند: بیت الله; «خانه خدا» و شهر اللّه; «ماه خدا». روح‌ (۵۷ بار) نا (۱۱۸۲ بار) وَ مِن فَنَفَخْنَا فَرْجَهَا أَحْصَنَت جَعَلْنَاهَا

ستارگان ۱۰ شب: و روز ۶، ۷ ; گردش سریع شب ۸ ; گردش شب ۹ عرش: نقش عرش ۵ ماه: خلقت ماه ۱۰ موجودات: تدبیر موجودات ۱۱ ; مالک موجودات ۱۲ تفسیر عیاشى، ج ۲، ص ۱۲۰،

است ولى قاموس سرماى شديد و ماه ذكر مى‏كند. نا گفته نماند: ماه نيز در آيه با شمس مناسب است آن وقت بايد گفت: اهل بهشت افتاب و ماه نمى‏بينند ولى ظاهراً منظور

که سلیمان(علیه السلام) از صبح تا به ظهر، با این مرکب راهوار، به اندازه یک ماه مسافران آن زمان راه مى رفت و نیم دوم روز، نیز به همین مقدار راه مى پیمود.

آیات شامل این کلمه رمضان‌ (۱ بار) نام ماه نهم از ماههاى عربى و ماه روزه اسلامى است و آن ماه نزول قرآن است [بقره:185] در مجمع گفته: رمضان از رمض به معنى

از هزار ماه بیشتر است ولى اگر مدت خلافت عبدالله بن زبیر را که در حجاز و اطراف آن و در کوفه در طول سلطنت بنى‌امیه بوده و قریب هشتاد سال و هشت ماه به طول

قرآن در ماه رمضان و نقد و بررسى اقوال مختلف درباره تدريجى يا دفعى بودن نزول آن رد گفتار كسانى كه آيه را حمل كرده اند بر نزول جزئى از قرآن در ماه رمضان آيات

تسميه آن است كه با رؤيت هلال داخل شدن ماه آشكار مى‏شود. [احقاف:15]. يعنى حمل و شير باز شدن انسان سى ماه است. جمع قلّه اشهر و جمع كثرت آن شهور است مثل [بقره:197]

تسميه آن است كه با رؤيت هلال داخل شدن ماه آشكار مى‏شود. [احقاف:15]. يعنى حمل و شير باز شدن انسان سى ماه است. جمع قلّه اشهر و جمع كثرت آن شهور است مثل [بقره:197]

تسميه آن است كه با رؤيت هلال داخل شدن ماه آشكار مى‏شود. [احقاف:15]. يعنى حمل و شير باز شدن انسان سى ماه است. جمع قلّه اشهر و جمع كثرت آن شهور است مثل [بقره:197]

او را از شش ماه تا نه ماه در شكم خود حمل كرده و بعد از آن بزحمت و سختى او را وضع نموده و بعدا شير داده در دو سال كه با مدّت اقلّ حمل سى ماه ميشود و الّا

آله» نقل شده كه فرموده: «چون خداوند خورشيد و ماه را آفريد هر دو خدا را اطاعت كردند، خدا امر كرد جبرئيل ماه را محو كرد اثر محو همان خطوط سياه در سطح قمر

نورش به آنهامى رسد پس ماه در ميان آنها نيست و اگر منظور ان باشد كه ماه در ميان آنها قرار گرفته در اين صورت مرز هفت آسمان از جايگاه ماه كه در فاصله سيصد و

نیمه شدن ماه در مکه پیش از آن که رسول خدا صلی الله علیه و آله از مکه بیرون برود. اتفاق افتاده و خود آن را دیده ام و در همان موقع بود که مى گفتند ماه را سحر

کند، «عید» گفته مى شود، و در اعیاد اسلامى به مناسبت این که در پرتو اطاعت یک ماه مبارک رمضان و یا انجام فریضه بزرگ حج، صفا و پاکى فطرى نخستین به روح و جان