نتایج جستجو

نماز مانند استغفار و قول‌ سمع‌ اللّه‌ لمن‌ حمده‌ و بحول‌ اللّه‌ و و قوّته‌ اقوم‌ و اقعد ‌از‌ اذكار مستحبه‌ ‌است‌ جلد 1 - صفحه 180 «استغفار» گفتن‌ استغفر

سحرها بنماز و دعا و استغفار از خدا مشغول مى‌شدند چنانچه در تهذيب و مجمع از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه مراد هفتاد مرتبه استغفار نمودن در نماز وتر

حالی که اگر موضوع وجود جن از این خرافات پیراسته شود، اصل مطلب کاملا قابل قبول است و از سوی دیگر هیچ دلیل عقلی بر نفی آن وجود ندارد، بنابراین باید آن را

خوابيدن تلاوت نمايد نورى از خوابگاه او ساطع ميشود و در ميان آن ملائكه‌اى هستند كه براى او استغفار ميكنند تا از خواب بيدار شود و آنكه اگر بخواند اين آيه را در

تفاوت حالات پيامبران - ۳ - چگونه يعقوب بينائى خود را باز يافت ؟ ۴ - وعده استغفار - ۵ - توسل جايز است - ۶ - پايان شب سيه ... فَلَمَّا أَنْ جاءَ الْبَشِيرُ

ثواب و عقاب او در اثر قبول و عدم قبول شما است دعوت او را كه نافع و مضرّ بحال خودتان است نه خدا ولى شما تكذيب نموديد پيغمبر را و قبول نكرديد دعوت حق را پس

يعنى نشان و علامتى در آن پيدا شده كه ملائكه به آن علامت، علم به نفاق ايشان حاصل نموده، بر آنها لعنت كنند و استغفار براى ايشان ننمايند. و يا مراد آنكه: چون

از (بازگشت) اهل قبور مأيوسند. «تولى» گاهى به معناى دوستى و گاهى به معناى قبول ولايت و سرپرستى است و هر دو معنى در اين آيه نهى شده است. مراد از غضب شدگان

مبعوث بر آنها نموديم و او دعوت نمود آنانرا بتوحيد و عبادت خداى يگانه و بعضى قبول نمودند و بيشتر تكذيب كردند و دو دسته شدند يك دسته مؤمنين و يكدسته كافرين

مبعوث بر آنها نموديم و او دعوت نمود آنانرا بتوحيد و عبادت خداى يگانه و بعضى قبول نمودند و بيشتر تكذيب كردند و دو دسته شدند يك دسته مؤمنين و يكدسته كافرين

«تَقاسَمُوا بِاللَّهِ» 3- مجرم‌ترين افراد- كه قاتلان انبيا هستند- در دل، خدا را قبول دارند و با نام او شرارت‌هاى خود را سر و سامان مى‌دهند. «تَقاسَمُوا بِاللَّهِ»

زمينها و هواء و ريح‌ و طير و شجر و جبال‌ و شمس‌ و قمر و ملائكه‌ ‌بر‌ ‌او‌ صلوات‌ ميفرستند و استغفار مي‌كنند و ‌از‌ حزب‌ اللّه‌ المفلحين‌ مي‌شود، و ‌اگر‌ ‌در‌

خسران را بمغفرت و رحمت الهى خلاصه آنكه توبه نمود از ترك اولى به آدابيكه موجب قبول و مرحمت شود و خداوند پس از استقرار كشتى و بر طرف شدن طوفان امر فرمود او و

. و به سوى نماز جمعه برود، هفتاد هزار فرشته او را بدرقه كنند و براى او استغفار و شفاعت نمايند. «11» «1». وسائل الشيعه، ج 5، ص 17. «2». وسائل الشيعه، ج

فرمايد: سه چيز را به بنده مؤمن كرامت فرموديم كه به هيچكس عطا نفرموديم: اول، قبول نمودن دعاى مؤمنين در حق او بعد از انقطاع عمل او. دوم، اعطاى ثلث او را به

.»، اشاره اى است به اين كه خداى تعالى، هم استغفار ملائكه را قبول كرده، و هم بيشتر از آن مقدارى را كه ملائكه خواسته اند، مغفرت و رحمت مى دهد. «وَ الَّذِينَ

دلالت كند. چون مغفرت و قبول توبه، از صفات فعليه خداست، و خداى تعالى، همه روزه و لايزال، گناهانى را مى آمرزد و توبه هايى را قبول مى كند. و اگر جمله «وَ

زمينها و هواء و ريح‌ و طير و شجر و جبال‌ و شمس‌ و قمر و ملائكه‌ ‌بر‌ ‌او‌ صلوات‌ ميفرستند و استغفار مي‌كنند و ‌از‌ حزب‌ اللّه‌ المفلحين‌ مي‌شود، و ‌اگر‌ ‌در‌

وَسِعتَ كُلّ شَئٍ رَحمَةً وَ عِلماً...» - اين جمله، حكايت متن استغفار ملائكه است. ملائكه قبل از درخواست خود، نخست خدا را به سعۀ رحمت و علم ستوده اند، و

البلد الطيب يخرج نباته باذن ربه » پس صلاح ذات به اين است كه استعدادش براى قبول رحمت الهى و ظرفيتش براى افاضه هر خير و سعادت تمام باشد، كه يكى از شؤ ون اين