نتایج جستجو

او، پس مغرور شوى به آن، و نافرمانى نمائى خدا را و حال آن كه جزاى گناهكار لظى (- آتش سوزان و شعله‌ور) مى‌باشد. وَ إِذْ قُلْنا لِلْمَلائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ

از ماده «لظى » (بر وزن قضا) به معنى شعله خالص ‍ است ، و مى دانيم شعله هاى خالص و خالى از هر گونه دود گرما و حرارت بيشترى دارد، و گاه واژه «لظى » به خود

داده و آتش دوزخ را روى هم، كه از همه پايين تر، «جهنم» است، و طبقۀ دوم آن، «لظى»، و سومش «حطمة»، و چهارمش «سقر»، و پنجمش «جحيم»، و ششمش «سعير»، و هفتمش «هاويه»

كه تلظّى مى كند»، آتش جهنّم است، همچنان كه در جاى ديگر فرمود: «كلّا إنّها لظى». «بيان اين كه تكذيب كننده دعوت حقّ و روى گرداننده از آن «اشقى» است»: و مراد