نتایج جستجو

یکى از نشانه هاى ابرهاى باران زاست که در همان افق پهن مى شود و سپس بالا مى رود. عرض‌ (۷۸ بار) هٰذَا مُمْطِرُنَا قَالُوا بَل أَوْدِيَتِهِم هُو مُسْتَقْبِل

پایین ترین نقطه چیزى است، و لذا این واژه در معناى ریشه کن ساختن به کار مى رود. قعر (۱ بار) [قمر:20]. گويند: «اِنْقَعَرَتِ الشَّجَرَةُ» يعنى درخت از قعرش

چراگاه مى رود، به قوم و قبیله خود دروغ نمى گوید» اشاره به همین است. به میل سرمه دان که آهسته سرمه را با آن به چشم مى کشند، «مرود» از مادّه «رَوْد» (بر وزن

صورت انسان برجستگى خاصى دارد، این کلمه درباره «افراد شریف» یک قوم، به کار مى رود، و نیز در مورد «زمان مقدم بر زمان حال» این تعبیر به کار رفته، همان گونه که

آیات شامل این کلمه «یَصُدُّون» از مادّه «صَدّ» در دو معنا به کار مى رود: «منع کردن» و «اعراض نمودن» و مناسب آیه مورد بحث، معناى دوم، و مناسب آیه گذشته

الذى قتل جعل عند خير خلف حتى کفر اذا ذکر توراة صبر کيف عبد خبر هدى لقى حسن رود کثر جىء وحى اخذ رئى امر نفق او دخل تبع بلغ اول حسب صلح ام وهب ليس فرق رحم

(سرزمین) شما در زمین فرو رود، چه کسی می‌تواند آب جاری و گوارا در دسترس شما قرار دهد؟!» |بگو: به من خبر دهيد، اگر آب شما [در زمين‌] فرو رود، چه كسى آب روان برايتان

معنا، شبیه یکدیگرند، ولى «جدال» براى باز گرداندن طرف از عقیده خود به کار مى رود. دانشمندان اسلامى براى این کلمه معانى متفاوتى گفته اند و به گفته مرحوم «علامه

کلمه «ضَنْک» به معناى سختى و تنگى است، این کلمه همیشه به صورت مفرد به کار مى رود و تثنیه و جمع و مؤنث ندارد. ضنک‌ (۱ بار) تنگ. مصدر و اسم هر دو به كار رفته

این واژه در مورد خداوند به کار مى رود به معناى خنثى کردن توطئه هاى زیانبار است، و هنگامى که درباره مفسدان به کار مى رود به معناى جلوگیرى از برنامه هاى اصلاحى

کسانى که پرده عفاف و تقوا را مى درند و در راه گناه قدم مى گذارند، به کار مى رود. فجر (۲۴ بار) ال لَفِي إِن وَ يَصْلَوْنَهَا نَعِيم جَحِيم يَوْم الدّين الْأَبْرَار

«ضَنْک» به معناى سختى و تنگى است، این کلمه همیشه به صورت مفرد به کار مى رود و تثنیه و جمع و مؤنث ندارد. تنگ. مصدر و اسم هر دو به كار رفته است «ضَنَكَ

که انسان را از کسب ثواب تأخیر مى اندازد و معمولاً به معناى گناه به کار مى رود. بنابراین «أَثِیم» یعنى گنهکار و به معناى کسى که بر گناه مداومت مى کند، و

عاقبتى داشته باشد گفته اند و الآن غالباً براى تعلیل و بیان علت چیزى به کار مى رود. اجل‌ (۵۶ بار) (بر وزن عقل) سبب. علّت. [مائده:32] يعنى بسبب آن قتل بر بنى

که انسان را از کسب ثواب تأخیر مى اندازد و معمولاً به معناى گناه به کار مى رود. بنابراین «أَثِیم» یعنى گنهکار و به معناى کسى که بر گناه مداومت مى کند، و

کردن و گرفتن سهم عادلانه دیگرى است، اما هنگامى که به صورت ثلاثى مزید به کار رود و «اقسط» گفته شود، به معناى عدالت و دادن سهم عادلانه هر کس به خود او است.

نیست) بلکه در مورد ادیان، همان کلمه «نسخ» یا «تبدیل» و امثال آن به کار مى رود. عرج‌ (۱۰ بار) وَ مَا السّمَاء فِيهَا مِن هُو يَنْزِل إِلَيْه ثُم فِي الْأَرْض

نظارت خدا ۱۹، ۲۰; نقش خدا ۱۵ رود نیل: انقیاد رود نیل ۶; تاریخ رود نیل ۱۲; رود نیل در دوران موسى(ع) ۱۲; موقعیت جغرافیایى رود نیل ۱۲ علایق: علاقه به موسى(ع)

ک ف على من ه س کون کفر ان يمن لا جهنم جمع انن دهن رضو طوع ذلک اذا صير الم رود کسب عمل الا شقق بئس رسل همز کلل قبل حفظ عذب اوى مهن کذب جىء حلف لو مشى حسب

که با لحنى آمرانه و طلبکارانه فریاد مى کشند و چیزى را مى طلبند به کار مى رود. سلق‌ (۱ بار) کم‌ (۲۲۹۱ بار) [احزاب:19]. در اقرب گفته: «سلقه بالكلام: آذاه»