نتایج جستجو

مى‏نويسم و آب درياها و سنگ كوه‏ها و مغز آدم‏ها و... همه از يك چيز و يك ماده بوجود آمده‏اند و ريشه همه يكى است آنكه قلب را قلب، آهن را آهن، آب را آب و سنگ را

آیات شامل این کلمه «ثَجّاج» از مادّه «ثجّ» (بر وزن حج) به معناى فرو ریختن آب به صورت، پى در پى و فراوان است، و با توجّه به این که «ثَجّاج» صیغه مبالغه

گفته مى شود. و اگر به حاشیه نهرهاى بزرگ «شط» مى گویند، به خاطر آن است که از آب فاصله زیاد دارد و دیوارهاى آن بلند است. شطط (۳ بار) تجاوز از حد و اندازه (اقرب)

همان طور که «راغب» در «مفردات» مى گوید، در اصل به معناى وارد شدن تدریجى در آب و راه رفتن (و شنا کردن) در آن است، ولى بعداً به عنوان کنایه به ورود در سایر

آیات شامل این کلمه «کَظْم» در لغت به معناى بستن سر مشکى است که از آب پر شده باشد، و به طور کنایه در مورد کسانى که از خشم و غضب پر مى شوند، و از اِعمال

مخصوصاً همسایه ها از یکدیگر به عنوان عاریه یا تملک مى گیرند، مانند مقدارى نمک، آب، آتش (کبریت)، ظروف و مانند اینها. معن‌ (۱ بار) [ماعون:7-6]. بنابر معناى اولى

عیسى(ع) ۷; هدایتگرى عیسى(ع) ۱۳ فرزندارى: آثار فرزندارى ۴ مریم(ع): آب آشامیدن مریم(ع) ۱; تأمین آب مریم(ع) ۳; تأمین طعام مریم(ع) ۳; تنهایى مریم(ع) ۹; توصیه به

فرعون، مطلب بالا قابل برداشت است. ۱۴ - اهمیت آب در جامعه فرعونى عصر موسى(ع) (و هذه الأنهر تجرى من تحتى) آب: اهمیت آب در دوران موسى(ع) ۱۴ ایمان: آثار ایمان به

«صابئین» جمع «صَأْبى» و مشتق از ریشه عبرى (ص ـ ب ـ ع) به معناى فرو رفتن در آب (یعنى تعمید کنندگان) مى باشد. که به هنگام تعریب «ع» آن ساقط شده. در «مصباح

این کلمه «شِرْعَة» و «شریعه» از مادّه «شَرْع»، راهى را مى گویند که به سوى آب مى رود و به آن منتهى مى شود، و این که دین را شریعت مى گویند از آن نظر است

به وسیله آن آب سرزمین مرده را زنده کردیم؛ و بیرون آمدنشان [پس از مرگ از خاک گور برای ورود به قیامت] این گونه است. تا رزق بندگان باشد و بدان آب، سرزمين مرده

مخلوط کردن و یا ارسال و رها نمودن است و در اینجا به معناى کنار هم قرار گرفتن آب شیرین و شور است. به زمینى که گیاهان مختلف و فراوان در آن روییده «مَرْج» (مرتع)

گفت: آيا نمى‌بينيد آنچه من بينم به روى آب. گفتند: بلى. آسيه برجست به كنار آب آمد، دست دراز نمود نزديك شد كه آب او را فرا گيرد، خدمه او را بيرون آوردند

متعارف شده است زيرا طوفانى كه قوم نوح را فرا گرفت آب بود (مفردات) لذا است كه آن در اقرب الموارد: باران شديد، آب غالب كه هر چيز را فرا مى‏گيرد شدت تاريكى شب،

آن از آب است. [بقره:198]. افاضه از عرفات به مشعر همان كوچ و برگشتن است به مشعر. علت تعبير به افاضه ظاهراً براى كثرت است يعنى كوچ با كثرت به سيلان آب از كثرت،

فأحیا به الأرض من بعد موتها لیقولنّ اللّه ... بل أکثرهم لایعقلون آب: فواید آب ۷; منابع آب ۴ آسمان: نقش آسمان ها ۴ آیات خدا: اعراض از آیات خدا ۱۵ باران: فواید

گوارائى از آب شور ايجاد فرمايد: تأمل نما در ماهى و اقسام كثيره آن، چون مسكنش در آب است، بجاى پا حق تعالى دو بال در پهلوهاى او آفريده و تا بر آب مى‌زند حركت

چاه باز گذاشته از آب كه بر آب و معمور است در باديه و صحراها. يا آلات سقايه‌اى كه واگذاشته و دست باز داشته شده از آن به جهت آنكه اهل آن آب هلاك شده و كسى نيست

معناى فشار است، که اشاره به «ابرهاى باران زا» است، گویى خودش را مى فشارد تا آب از درونش فرو ریزد (توجّه داشته باشید مُعْصِرات اسم فاعل است). بعضى نیز، آن

اين قبيل كه ما شما را از آب و خاك خلق نموديم و شما هم قبول داريد اين معنى را پس چرا تصديق نميكنيد كه ما شما را دو مرتبه از آب و خاك خلق ميكنيم با آنكه