نتایج جستجو

از شهادت و مرگ در راه خدا را مذمت کرده و از سویى تمام سعادت (بهشت) را در گرو مبارزه دانسته، ارزش والاى جهاد و شهادت به دست مى آید. ۹- اشتیاق مؤمنان به

رَسُولَهُ» «1». ميزان‌الحكمة، حديث 9776. جلد 2 - صفحه 33 3- سعادت و رستگارى، در گرو حركت در مسير الهى است، نه كام‌گيرى بيشتر از ارث. «ذلِكَ الْفَوْزُ» تِلْكَ

اثر ايمان و عمل صالح مى‌تواند حتى از فرشتگان برتر باشد.) 7- بهترين شدن در گرو ايمان است و بدترين‌ها اهل كفرند. (در كلمه‌ «هُمْ» معناى انحصار است) أُولئِكَ

باشد، اعلام رسمیت آیینهاى یاد شده است. ۹ - رسیدن به پاداشهاى گران قدر الهى در گرو ایمان به خدا، باور به قیامت و انجام اعمال صالح است. (من ءامن باللّه ... فلهم

شد. (لا تأکلوا الرّبوآ ... لعلّکم تفلحون) آیه شریفه، فلاح و رستگارى را در گرو تقواپیشگى و پرهیز از ربا دانسته است. (چون «لعلّ»، علاوه بر اینکه متعلق به

لازم است. «أَدْعُوا رَبِّي وَ لا أُشْرِكُ بِهِ أَحَداً» 12- سود واقعى در گرو هدايت است و كسى كه راه رشد را نپذيرد ضرر كرده است. آرى در برابر رشد چيزى جز

انثى و هو مؤمن) ۵- بهره مندى مردم از پاداشهاى الهى و ورودشان به بهشت، در گرو ایمان و عمل صالح است، نه جنسیت و انتساب به مذهب یا فرقه اى خاص. (و من یعمل

دارد، ولى باطل پوچ و بى‌وزن است. فَلا نُقِيمُ‌ ... وَزْناً 3- سرنوشت انسان در گرو اعمال خودش است. جَزاؤُهُمْ‌ ... بِما كَفَرُوا 4- سرانجام كفرو مسخره كردن آيات

این صورت مراد از «فلاح»، پیروزى در جنگ است. ۴- سعادت و رستگارى مؤمنان در گرو جهاد و کثرت یاد خداست. (إذا لقیتم فئة فاثبتوا و اذکروا اللّه کثیرا لعلکم تفلحون)

(فالذین ءامنوا و عملوا الصلحت فى جنّ-ت النعیم) ۵ - دستیابى به نعمت هاى بهشتى در گرو همراهى ایمان و عمل صالح (فالذین ءامنوا و عملوا الصلحت فى جنّ-ت النعیم) ۶ -

قالوا لو شاء الرحمن ما عبدنهم) از این که مشرکان، عبادت دیگر خدایان را در گرو مشیت خداى رحمان دانسته اند، مطلب بالا استفاده مى شود. ۴ - مشیت الهى و نقش

علیهم) ۸- معافیت قانونى مجرمان از کیفرهاى دنیوى، در موارد کارایى توبه، در گرو توبه ایشان پیش از دستگیرى است. (الا الذین تابوا من قبل ان تقدروا علیهم) جمله

کان للرحمن عصیًّا) تعلیل بودن جمله «إنّ الشیطان...» براى نهى «لاتعبد» در گرو اعتراف آزر به نادرستى سرکشى شیطان از فرمان خدا است. اقرار آزر ۱۴; نهى آزر

ینسفها ربّى ) ۹ - آگاهى هاى پیامبر(ص) در باره حوادث قیامت و مقدمات آن، در گرو وحى و متکى به منبع علم الهى بود. (و یسئَلونک ... فقل ) ۱۰ - وجود روحیه تحقیق

مى شود که این آیه یکى از آن موارد است. ۴- نجات و رهایى مردم از دست دشمنان، در گرو مشیت الهى است. (فأنجینهم و من نشاء ) ۵- اسراف کنندگان، رو در روى پیامبران

سعى و تلاش عجین شده و جدایى میان آن دو ممکن نیست و انجام هر عمل صالحى، در گرو سعى و جهد است. ۵- نقش سعى و تلاش خود انسان در دستیابى به پاداش الهى و سرنوشت

«انتم به مؤمنون» به منزله شرط براى «واتقوا اللّه» است بنابراین بقاى ایمان در گرو رعایت تقوا با عمل به احکام الهى خواهد بود. ۱۴- عمل به احکام الهى نشانگر تقواپیشگى

(ولا خوف علیهم و لا هم یحزنون) ۸ - نجات آدمى از ترس و اندوه صحنه قیامت، در گرو تسلیم شدن در برابر خدا و انجام دادن اعمال نیک در دنیاست. (من أسلم ... ولا

ميدان‌هاى جنگ، از حضور روشنفكرنماها و منافقان خبرى نبود.) 8- استوارى انسان، در گرو استوارى روحيّه‌ى اوست. (اگر روح ضربه ديد انسان متزلزل مى‌شود.) «زُلْزِلُوا»

راغب). مراد از «الفتنة» به قرینه مقام، شرک است. ۲ - منافقان مدینه، دل در گرو شرک داشتند و ایمان شان ظاهرى بود. (و لو دخلت علیهم ... ثمّ سئلوا الفتنة لأتوها)