نتایج جستجو

و وعده شكر و طاعت دادن او به هنگام گرفتارى هاىشديد. تهديد امت به نزول عذاب از ناحيه خداى تعالى . وجوهى كه در معناى (( عذاب از فوق )) در آيه شريفه گفته شده

توجه به کاربرد «ظلمات» به صورت جمع و واژه «نور» به صورت مفرد به دست مى آید. ۹ - تحقق آموزه هاى دین و عینیت یافتن تعالیم قرآن در میان مردم، نیازمند به مجرى اى

ن [نون‌]، سوگند به قلم و آنچه نویسند نون، سوگند به قلم و آنچه مى‌نويسند، نون. سوگند به قلم! و قسم به چیزی که می‌نویسند! ن، سوگند به قلم و آنچه (با آن)

زمینه بى اعتنایى به ملاکهاى عقلى ۶ فطرت: زمینه بى اعتنایى به ملاکهاى فطرى ۶ قیامت: آثار شک به قیامت ۴، ۶; شک به قیامت ۱; موانع شک به قیامت ۸; ویژگیهاى

زمین را خشک و بی گیاه می بینی، پس هنگامی که باران بر آن نازل می کنیم، به شدت به جنبش درآید و برآید. بی تردید کسی که زمین مرده را زنده کرد، یقیناً مردگان

خداى من قادر است بر آنكه او را به سخن آورد. در لطايف نقل نموده كه‌ «2» عزيز از او پرسيد چه گوئى؟ به قدرت كامله الهيه به سخن درآمد. وَ شَهِدَ شاهِدٌ مِنْ

آيات ۹۶ - ۸۱، سوره توبه ادامه آيات مربوط به كسانى كه از رفتن به جنگ سرباز زدند و نكوهش و تهديد آنان به عذاب آخرت نهى از نمازگزاردن بر جنازه منافقين و

اشاره به حكم فطرت به لزوم پيروى از علم يا پيروى از ظنّ به استناد حجت علمىوعقلى رد اشكالاتى به آيه كه مى گويد عمل به اين آيه خود متابعت از ظن است ! تعليل

پيش از تنگ شدن مجراى نفس به مرگ؛ و فرمان بردار شويد پيش از راندن به شدت به سوى آخرت. و بدانيد كسى كه از توفيق الهى كمك نشد به تسلط دادن او عقل را بر نفس

اعرابى گفت: سوگند به لات كه اگر نه به جهت وجاهت تو بود، من اين شمشير را از خون تو سيراب مى‌كردم، قسم به لات به تو ايمان نياورم تا اين سوسمار به تو ايمان آرد

سران كفار قوم نوح معتقد بودند به اينكه طبقه ضعيف در مجتمع انسانى ، به عنوان انسانى منحط و يا حيوانى به صورت انسان است ، و اگر به درون مجتمع انسانها داخل شده

أَمْعاءَهُمْ). تعبیر به «سقوا» (نوشانیده می‌شوند) بیانگر این واقعیت است که آب سوزان حمیم را به زور، و نه به دلخواه، به آنها می‌نوشانند که به جای سیراب شدن در

اين آيه بين عذاب جهنم و عذاب حريق جدايى انداخت و فرمود: «پس براى ايشان است عذاب جهنّم»، و «براى ايشان است عذاب حريق»، با اين كه اين دو عذاب يكى است؟ در

ذكر وسوسه شيطان به كميل فرمايد «1»: اى كميل، فريب دهند شياطين تو را به نفوس خود، و چون اجابت نكنى آنها را، مكر كنند به تو بواسطه نفس تو به تحسين شهوات در

كارنامه خود را مى‌خوانند و به قدر نخك هسته خرمايى به آنها ستم نمى‌شود. (به یاد آر) روزی که ما هر گروهی از مردم را با پیشوایشان (به پیشگاه حقیقت) می‌خوانیم،

بهشت و اعطاى ثواب به سبب آنكه كفر به آن محيط شد، و آن مانع استحقاق ثواب در انفاق است. يا راه ننمايد به خير و ارشاد گروه كافران را به لطفى كه ايشان را مجبور

هستند. «صَغَتْ» از «صغو» به معناى تمايل به انحراف است و «اصغاء» به گوش دادنى گويند كه شنونده به گوينده تمايلى داشته باشد. به اتفاق مفسّران شيعه و سنّى،

بخشيد، توبه كنيد و به سوى او باز گرديد، و وظيفه عفت و پوشش را به خوبى انجام دهيد. به دنبال دستورى كه در آيه پيش به زنان با ايمان داده شد به بعد ديگر اين مساله

ظالم به بندگان نيست». «إِلَيْهِ يُرَدُّ عِلْمُ السّاعَةِ ... إِلّا بِعِلْمِهِ»: برگشتن علم به قيامت به سوى خدا، به معناى آن است كه اين علم مختص به او است،

هدايت تكوينى و ايصال به مقصود است . به اين ترتيب هدايت به معنى اول كه وظيفه مسلم انبياى الهى است حاصل شد، اما هدايت به معنى دوم كه به اراده و اختيار هر انسانى