نتایج جستجو

منقار داشت ، نوح فهميد كه آب از روى زمين فروكش كرده و كم شده است هفت روز ديگر مكث كرد، باز كبوتر را رها ساخت اين دفعه ديگر به نزد نوح برنگشت. و در اول ماه ششصد

نفساء ‌هم‌ ممنوع‌ هستند ‌از‌ دخول‌ ‌در‌ مسجد الحرام‌ و مسجد النّبي‌ و ‌از‌ مكث‌ ‌در‌ ساير مساجد. و ‌اينکه‌ ‌از‌ احكام‌ مسجد ‌است‌ چنانچه‌ تنجيس‌ مساجد ‌هم‌

زمين چقدر از نظر عدد سال مكث كرديد؟ گفتند: يا يك روز، و يا پاره اى از يك روز، بايد از شمارگران بپرسى ، گفت : شما جز اندكى مكث نكرديد اگر دانا مى بوديد)،

إِذَا كَانَتْ لَيْلَةٌ مُظْلِمَةٌ أَوْ مَطَرٌ صَلَّى اَلْمَغْرِبَ ثُمَّ مَكَثَ قَدْرَ مَا يَتَنَفَّلُ اَلنَّاسُ ثُمَّ أَقَامَ مُؤَذِّنُهُ ثُمَّ صَلَّى

اِمْرَأَتَهُ عَلَى طُهْرٍ مِنْ غَيْرِ جِمَاعٍ وَ أَشْهَدَ اَلْيَوْمَ رَجُلاً ثُمَّ مَكَثَ خَمْسَةَ أَيَّامٍ ثُمَّ أَشْهَدَ آخَرَ فَقَالَ إِنَّمَا أُمِرَ أَنْ يُشْهَدَا

نَسَمَةً يُعْتِقُهَا فَقَالَ إِذاً يَظْلِمُ قَوْماً آخَرِينَ حُقُوقَهُمْ ثُمَّ مَكَثَ مَلِيّاً ثُمَّ قَالَ إِلاَّ أَنْ يَكُونَ عَبْداً مُسْلِماً فِي ضَرُورَةٍ

كَانَتْ لَيْلَةٌ مُظْلِمَةٌ وَ رِيحٌ وَ مَطَرٌ صَلَّى اَلْمَغْرِبَ ثُمَّ مَكَثَ قَدْرَ مَا يَتَنَفَّلُ اَلنَّاسُ ثُمَّ أَقَامَ مُؤَذِّنُهُ‏ ثُمَّ صَلَّى

اَللَّهِ ع‏ وَ نَحْنُ عِنْدَهُ عَنْ عَارِيَّةِ اَلْفَرْجِ فَقَالَ حَرَامٌ ثُمَّ مَكَثَ قَلِيلاً ثُمَّ قَالَ لَكِنْ لاَ بَأْسَ بِأَنْ يُحِلَّ اَلرَّجُلُ جَارِيَتَهُ

وَ يُعْتِقُهَا فَقَالَ إِذاً يَظْلِمَ قَوْماً آخَرِينَ حُقُوقَهُمْ ثُمَّ مَكَثَ مَلِيّاً ثُمَّ قَالَ إِلاَّ أَنْ يَكُونَ عَبْداً مُسْلِماً فِي ضَرُورَةٍ

هُوَ جُنُبٌ قَالَ لاَ قُلْتُ فَيُجْنِبُ وَ هُوَ مُخْتَضِبٌ قَالَ لاَ ثُمَّ مَكَثَ قَلِيلاً ثُمَّ قَالَ يَا أَبَا سَعِيدٍ أَ فَلاَ أَدُلُّكَ عَلَى شَيْ‏ءٍ

قَالَ يَا جَعْفَرُ إِذَا أَنَا مِتُّ وَ دَفَنْتَنِي فَادْفِنْهُ مَعِي ثُمَّ مَكَثَ بَعْدَ حِينٍ ثُمَّ اِنْقَلَعَ أَيْضاً آخَرُ فَوَضَعَهُ عَلَى كَفِّهِ ثُمَّ

اِمْرَأَتَهُ عَلَى طُهْرٍ مِنْ غَيْرِ جِمَاعٍ وَ أَشْهَدَ اَلْيَوْمَ رَجُلاً ثُمَّ مَكَثَ خَمْسَةَ أَيَّامٍ ثُمَّ أَشْهَدَ آخَرَ فَقَالَ إِنَّمَا أُمِرَ أَنْ يُشْهَدَا

اَلْعَبْدِ مِنْهُمَا قَالَ فَأَخْرَجَ اَلْغُلاَمُ رَأْسَهُ مُبَادِراً وَ مَكَثَ اَلْآخَرُ فِي اَلثَّقْبِ فَقَالَ‏ عَلِيٌّ ع‏ لِلْغُلاَمِ أَ لَسْتَ‏ تَزْعُمُ

اَلْحَاجَةُ قَالَ هُوَ بِالْخِيَارِ مَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اَلْعَصْرِ وَ إِنْ مَكَثَ حَتَّى اَلْعَصْرِ ثُمَّ بَدَا لَهُ أَنْ يَصُومَ فَإِنْ لَمْ يَكُنْ نَوَى

گناهكاران را كور محشور كنيم (۱۰۲) كه آهسته با همديگر گويند بيش از ده روز مكث نكرديم (۱۰۳) بهتر مى دانيم كه چه مى گويند آندم كه از همه بهترشان مى گويند:

متفرّد و تنها بود، بعد از آن، محمد و على و فاطمه را آفريد، و ايشان هزار روزگار مكث كردند. پس همه چيزها را آفريد و ايشان را در هنگام آفريدن آنها، حاضر گردانيد،

و حضرت موسى بن جعفر عليه السلام فرمود: «پس ابراهيم عليه السلام با اين حال مكث فرمود، آن قدرى كه خدا مى‏خواست. بعد از آن، خدا او را شاد كرد و آرام داد به

يُبعَثُون»، جاويد بودن مكث آن جناب است در شكم ماهى، تا روزى كه مبعوث شود و از شكم ماهى بيرون آيد. مانند قبر، كه مردم در آن دفن مى شوند و مكث مى كنند، تا روزى

باقر عليه السلام از پدران بزرگوارش ، از رسول خدا (ص ) روايت كرده كه فرمود: مكث آدم و حوا در بهشت ، از هنگامى كه وارد آن شدند، تا ساعتى كه بيرون شدند تنها

اينكه : بگوييم مراد از خلود در همه جا به معناى مكث طولانى است ولى چيزى كه هست اين است كه در شرك اين مكث طولانى ، ابدى است و در غير آن بالاخره پايان پذير