نتایج جستجو

معناى وسائل جنگى اعم از دفاعى و تهاجمى تفسیر کرده اند. در روایتى از امیرمؤمنان على(علیه السلام)نقل شده که در تفسیر این آیه فرمود: یَعنِى السِّلاحَ وَ غَیْرَ

همراه مى برد، ولى با توجّه به موارد استعمال این تعبیر در آیات دیگر قرآن، تفسیر اول صحیح تر به نظر مى رسد. این احتمال نیز داده شده که، «بِأَعْیُنِنَا» اشاره

در بعضى از روایات، از امام باقر(علیه السلام)تفسیر به «سوگند دروغ»، و در روایتى از امام صادق(علیه السلام) تفسیر به «قمار» شده است، در واقع از قبیل بیان مصداق

شيعه و اهل سنت در تسبيح موجودات مستفيض است قسمتى از آنها در تفسير الميزان ج 13 ص 127 از تفسير عياشى و كافى و در منثور نقل شده است. درباره تسبيح كوهها كه

واحدى سرچشمه گرفته بود. ولى جمله «کُلُّ حِزْب بِمَا لَدَیْهِمْ فَرِحُونَ» تفسیر اول را تقویت مى کند چرا که از احزاب مختلف و تعصب هر یک از آنها بر گفته هاى

آیات شامل این کلمه «دِهاق» را بسیارى از مفسران و اهل لغت به معناى «لبریز» تفسیر کرده اند ولى «ابن منظور» در «لسان العرب» دو معناى دیگر نیز براى آن نقل کرده:

پاکیزه تفسیر شده (المَاءُ الطَّیِّب) که ممکن است خنک و شیرین بودن آن نیز در مفهوم «طیب» جمع باشد. عذب‌ (۳۷۳ بار) گوارا. [فرقان:53]. رجوع به لغت و تفسير نشان

کلمه «سائِحات» جمع «سائح» را بسیارى از مفسران به معناى «صائم» و روزه دار تفسیر کرده اند. سيح‌ (۳ بار) ثَيّبَات عَابِدَات تَائِبَات وَ أَبْکَارا يَا قَانِتَات

است ولى مصداق اولى و حقيقى آن رسول خدا و ائمه اطهار عليهم السلام است در تفسير برهان بيشتر از 11 روايت در اين باره نقل كرده است در بعضى از آنهاست كه رسول

لِلْقُرْآنِ فِى الصَّلوةِ وَغَيْرِها» شيخ فرموده آن بر طريق استحباب است... 1- در تفسير عياشى از زراره نقل شده «قالَ اَبُوجَعْفَر «عليه السلام» وَاِذا قُرِى‏ءَ الْقُرْآنُ

«قنوت» به معناى خضوع در برابر پروردگار و هم به معناى مداومت بر اطاعت و بندگى تفسیر شده است. قنت‌ (۱۳ بار) ال وَ الصّادِقِين مِن الْقَانِتَات کَانَت الْمُنْفِقِين

این که غریزى باشد یا اکتسابى، بعضى نیز آن را در اینجا به معناى هیئت و صورت تفسیر کرده اند. سير (۲۷ بار) ها (۱۳۹۹ بار) وَ الْأُولَى سَنُعِيدُهَا تَخَف اضْمُم

معناى لغزیدن و به رو در افتادن است. و این که بعضى آن را به «هلاکت و انحطاط» تفسیر کرده اند، در واقع لازمه آن است. تعس‌ (۱ بار) ف‌ (۲۹۹۹ بار) هلاكت. (قاموس)

بود. كه پيوسته مى‌گفت: آيا تو از باوردارندگان (قيامت) هستى؟ «1». تفسير راهنما. تفسير نور(10جلدى)، ج‌8، ص: 31 فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلى‌ بَعْضٍ يَتَساءَلُونَ

حيات و قيوميت سبحانه نازل، و بعد ذكر نبوت و رسالت‌ «1» تفسير مجمع البيان، جلد اوّل، صفحه 406. تفسير اثنا عشرى، ج‌2، ص: 11 حضرت را فرمايد. سوره آل‌عمران «3»:

الأوّلين و ثُلّة من الآخرين» رواياتى در ذيل آيات مربوط به بهشت و نعمت هاى بهشتى تفسیر آیات وَ أَصْحابُ الْيَمِينِ ما أَصْحابُ الْيَمِينِ «27» فِي سِدْرٍ مَخْضُودٍ

و یکى از نام هاى «شیر» است، و بعضى آن را به معناى تیرانداز و یا صیاد نیز تفسیر کرده اند، ولى معناى اول در اینجا مناسب تر به نظر مى رسد. قسر (۱ بار) قسور

«مفردات» مى گوید: به معناى «ابرهاى روشن» است، و بعضى آن را به «ابرهاى باران زا» تفسیر کرده اند. مزن‌ (۱ بار) (بروزن قفل) ابر. راغب ابر روشن گفته و در قاموس ابر

این کلمه براى جمله «أَ تَهْتَدِی» (آیا هدایت مى شود) از مادّه «اهتداء» دو تفسیر ذکر کرده اند; بعضى گفته اند: مراد شناختن تخت خویش است، و بعضى گفته اند: منظور

همین ماده است و در اینجا به تناسب «ظلّ» (سایه) به «دود غلیظ و سیاه و داغ» تفسیر شده است. حمم‌ (۲۱ بار) دود. [واقعة:43] صحاح آن را دو دو قاموس هر شى‏ء سياه