نتایج جستجو

از شكم مادران شما، فَلا تُزَكُّوا أَنْفُسَكُمْ‌: پس نسبت مدهيد به زكا و پاكيزگى نفسهاى خود را، يعنى ستايش خود مكنيد به بسيارى خيرات و طاعات و به طهارت از

وهب گويد: بامام باقر عليه السلام عرضكردم: علامت جانشين امام چيست؟ فرمود: پاكيزگى ولادت (حلال‏زادگى، ختنه شده، بخون آلوده نبودن) و تربيت خوب [رشد و نموش بفضيلت

كرد و اگر نورانيت آدم را با نورانيت آتش قياس ميكرد امتياز ميان دو نور و پاكيزگى يكى را بر ديگرى ميفهميد. على بن ابراهيم، از پدرش، از احمد بن عبداللَّه عقيلى،

نيست اين كه در آيه مورد بحث، زندگى و معيشت مؤمنان را پاكيزه تر خوانده، و پاكيزگى بيشتر براى آنان قائل شده، به منظور اشاره به اين نكته باشد كه زندگى به هر

سازم، بار خدايا در اين روزم به من بركت بده، و كامجوئى و گشايش و يارى و پاكيزگى و رهجوئى و بركتش را به من روزى كن و شرّ آن و شرّ هر چه در آن است از من بگردان،

تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۴۸۸ خالص از هر نقمت و دردسر، و خالص در خوبى و پاكيزگى، ولى هيچ نعمتى را به دست نمى آورد، مگر آميخته با ناملايماتى كه عيش او را

منند، پس هر گونه پليدى را از ايشان بزداى، و ايشان را هماره در كمال پاكى و پاكيزگى بدار [يا ربّ العالمين‏].

اسماعيل ان طهرا بيتى للطائفين و العاكفين و الركع السجود). منظور از طهارت و پاكيزگى در اينجا چيست ؟ بعضى گفته اند: طهارت از لوث وجود بتها. بعضى گفته اند: از

كارى نكنيد. تعبير به «طيبات » (پاكيزهها) هم پاكيزگى ظاهرى را شامل مى شود، و ارزش داشتن براى مصرف ، و هم پاكيزگى معنوى ، يعنى اموال شبههناك و حرام زيرا افراد

اينكه در اينجا ماء (آب ) توصيف به طهور شده است كه صيغه مبالغه از طهارت و پاكيزگى است ، و به خاطر همين معنى مفهوم آن پاك بودن و پاك كردن است ، يعنى آب هم

اهل شام و اهل مصر شد كه ايمان را به ايشان تعليم مى‏داد، و طهارت و پاكى و پاكيزگى او به مرتبه‏اى رسد كه آن حضرت به آن راضى و خشنود بود.

است و منكر آن كافر مى باشد. جمعى گفته اند: زكات در اينجا به معنى تطهير و پاكيزگى است ، و منظور از ترك زكات ترك پاكسازى صفحه دل از لوث شرك است ، همانگونه

حنيفيت را بر ابراهيم (عليه السلام ) نازل كرد و آن عبارتست از ده حكم در پاكيزگى ، پنج حكم آن از گردن ببالا، و پنج ديگر از گردن بپائين ، اما آنچه مربوط است

پر معنى است و سر آن را به زودى خواهيم دانست . «زكاة » در اينجا به معنى پاكيزگى و طهارت است ، و مفهوم وسيعى دارد تفسير نمونه جلد ۱۲ صفحه ۵۰۴ كـه ايـمـان