نتایج جستجو

چهره شوند. «مُتَقابِلِينَ» 12- از آداب پذيرايى، فراهم نمودن جايى است كه مهمان در آن احساس راحتى كند. عَلى‌ سُرُرٍ ... مُتَّكِئِينَ عَلَيْها عَلى‌ سُرُرٍ

چهره شوند. «مُتَقابِلِينَ» 12- از آداب پذيرايى، فراهم نمودن جايى است كه مهمان در آن احساس راحتى كند. عَلى‌ سُرُرٍ ... مُتَّكِئِينَ عَلَيْها مُتَّكِئِينَ

همراه بودن و عنايت خداوند گاهى عام است و گاهى خاص. او پيامبرش را در آسمان‌ها مهمان كرد و نزد سدرة المنتهى و بهشت موعود، مورد نظر خاص خود قرار داد. اين معنا

بستگان خويش دهى. او قبول كرد وباغ را بين آنان تقسيم كرد. «3» 2. چند نفر مهمان ابوذر شدند، ابوذر گفت: چون من گرفتارى دارم، شما خودتان يكى از شتران مرا نحر

افروخته، قوم از هر طرف به خانه لوط دويدند، گفتند: آيا تو را نهى نكرديم كه مهمان به خانه نياورى. خواستند فضيحت به ايشان رسانند، لوط فرمود: از خدا بترسيد و

مسافر را قطع ميكنيد براى تعرّض بنواميس آنها چون گفته‌اند آنها مسافرين را مهمان مينمودند و با ايشان اين عمل شنيع را بجا مى‌آوردند و اين موجب بند آمدن راه

كردن آن باشند، و از ظاهر لفظ آيه برمى آيد كه يوسف تا آن ساعت از نظر زنان مهمان پنهان بوده ، حال يا در گنجه و صندوق خانه بوده و يا در اطاق ديگرى قرار داشته

آن است كه با عمل صالح همراه باشد. «تابَ وَ عَمِلَ صالِحاً» 2- توبه كننده، مهمان خداست. «يَتُوبُ إِلَى اللَّهِ» وَ مَنْ تابَ وَ عَمِلَ صالِحاً فَإِنَّهُ يَتُوبُ

بهشتيان و ورود دوزخيان بسيار مهم است. وَفْداً ... وِرْداً 3- پرهيزكاران مهمان خدايند، «وَفْداً» ولى مجرمان به ذلّت روانه مى‌شوند. «نَسُوقُ» متّقين با تشريفات

كرد و نجات داد او را از بلدى كه مشغول بودند اهلش بعمل كثيف لواط آنهم با مهمان و غيره كه شرح احوالشان در سوره‌هاى گذشته مفصّلا ذكر شد كه مردم بد متمرّدى

از امام صادق عليه السّلام روايت شده كه آنها هرگز كسيرا مهمان نكرده بودند و تا روز قيامت هم مهمان نخواهند نمود ناگاه حضرت خضر نظرش بديوارى افتاد كه مشرف

آيه است آن دو و اتباعشان را در هر حال خداوند مانند تشريفاتى كه شخص براى مهمان تازه وارد تهيّه ميكند قبلا جهنم را براى آنها آماده و مهيّا نموده است و زيانكارترين

آيه است آن دو و اتباعشان را در هر حال خداوند مانند تشريفاتى كه شخص براى مهمان تازه وارد تهيّه ميكند قبلا جهنم را براى آنها آماده و مهيّا نموده است و زيانكارترين

را ديدند در زمين مشغول زراعت است، پيش رفته سلام نمودند و گفتند: ما امروز مهمان توئيم. جلد 6 - صفحه 108 وَ لَقَدْ جاءَتْ رُسُلُنا إِبْراهِيمَ بِالْبُشْرى‌

سنگى بسته دانست گرسنه است و يك بزغاله و قريب يك من جو داشت مايل شد حضرت را مهمان نمايد دعوت كرد و اجابت شد و بمنزل جابر رفت و از تمام اصحاب دعوت فرمود و همه

مسافر را قطع ميكنيد براى تعرّض بنواميس آنها چون گفته‌اند آنها مسافرين را مهمان مينمودند و با ايشان اين عمل شنيع را بجا مى‌آوردند و اين موجب بند آمدن راه

برایشان - به آنچه می‌کرده‌اند - باغ‌های با درختانِ سردرهم، جایگاه‌هایی است مهمان‌سرا. و امّا کسانی که نافرمانی کردند، پس پناهگاهشان آتش است. هربار که بخواهند

حضرت را به بوى خوشى كه از او به مشام مى‌رسيد، مى‌شناختند. 26. وقتى در خانه مهمان داشت، اول كسى بود كه شروع به غذا مى‌كرد و آخرين كسى بود كه از غذا دست مى‌كشيد

حضرت را به بوى خوشى كه از او به مشام مى‌رسيد، مى‌شناختند. 26. وقتى در خانه مهمان داشت، اول كسى بود كه شروع به غذا مى‌كرد و آخرين كسى بود كه از غذا دست مى‌كشيد

مهمانى دعوت كرده و مشغول تهيه مقدّمات است، مى‌گويند فلانى مهمانى مى‌كند، يا مهمان دارد. (واللّه العالم) توبه‌ى زناكار و صرف‌نظر نمودن از اجراى حد درباره او،