نتایج جستجو

اصحابنا عن احمد بن محمد و سهل بن زياد عن احمد بن محمد بن ابي نصر عن ابراهيم بن شيبه قال :

اصحابنا عن احمد بن محمد و سهل بن زياد عن احمد بن محمد بن ابي نصر عن ابراهيم بن شيبه قال :

اصحابنا عن احمد بن محمد و سهل بن زياد عن احمد بن محمد بن ابي نصر عن ابراهيم بن شيبه قال :

الإيمان و الكفر عده من اصحابنا عن احمد بن محمد بن خالد عن عثمان بن عيسي عن ابي شيبه عن الزهري عن ابي جعفر ع قال : از امام باقر (ع)، فرمود: چه بد بنده‏اى است

اصحاب کرد و فرمود: مثل اینست که من جایگاه کشته شدن و مقتل ابوجهل و عتبة و شیبة پسران ربیعه و نبیه و منبه پسران حجاج را با چشم خود مى بینم و خداوند در این

جویبر از ضحاک او از ابن عباس نقل نماید که اهل مکه مانند ولید بن مغیرة و شیبة بن ربیعة از پیامبر خواسته بودند که از قول و گفتار خود برگردد و مقدارى از

الحسين بن محمد عن معلي بن محمد عن الحسن بن علي الوشا عن ابان بن عثمان عن ابي شيبه الخراساني قال سمعت ابا عبد الله ع يقول : امام صادق (ع) امام صادق (ع) مى‏فرمود:

بن محمد عن علي بن النعمان عن ابن مسكان عن داود بن فرقد ابي يزيد عن ابن ابي شيبه الزهري عن ابي جعفر ع قال قال رسول الله ص :

اصحاب کرد و فرمود: مثل اینست که من جایگاه کشته شدن و مقتل ابوجهل و عتبة و شیبة پسران ربیعه و نبیه و منبه پسران حجاج را با چشم خود مى بینم و خداوند در این

اَلْحَرَامِ‏ فَقَدِمْتُ‏ مَكَّةَ فَسَأَلْتُ فَقِيلَ اِدْفَعْهَا إِلَى‏ بَنِي شَيْبَةَ وَ قِيلَ لِي غَيْرُ ذَلِكَ مِنَ اَلْقَوْلِ فَاخْتُلِفَ عَلَيَّ فِيهِ فَقَالَ

اَللَّهُ سَلِّمْ عَلَيْهِ فَقُلْتُ يَا أَبَهْ مَنْ هُوَ فَقَالَ هَذَا أَبُو شَيْبَةَ اَلْخُرَاسَانِيُ‏ قَالَ فَسَلَّمْتُ عَلَيْهِ فَقَالَ مَا لِي أَرَاكَ هَكَذَا

مَنْ شَابَ شَيْبَةً فِي‏ اَلْإِسْلاَمِ‏ كَانَتْ لَهُ نُوراً يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ

با بيانى است كه ما در تفسير آيه داشتيم . و در الدر المنثور است كه ابن ابى شيبه ، ابن جرير، ابن منذر، ابن ابى حاتم و بيهقى از ابن عباس روايت كرده اند كه

كَثُرَ بَيْنَهُمْ تَرَاضَوْا بِقَضَاءِ مَنْ يَدْخُلُ مِنْ‏ بَابِ بَنِي شَيْبَةَ فَطَلَعَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ فَقَالُوا هَذَا اَلْأَمِينُ‏ قَدْ جَاءَ فَحَكَّمُوهُ

اِسْتَقْبَلَ‏ اَلْكَعْبَةَ وَ ذَكَرَ اِبْنُ سِنَانٍ‏ أَنَّهُ‏ بَابُ بَنِي شَيْبَةَ فَحَمِدَ اَللَّهَ وَ أَثْنَى عَلَيْهِ وَ صَلَّى عَلَى أَبِيهِ‏ إِبْرَاهِيمَ‏

مانند حضرت امير المؤمنين عليه السّلام و حمزه كه اقرباى خود را مثل عتبه و شيبه در جنگ بدر كشتند، أُولئِكَ كَتَبَ‌: آن گروه كه با دشمنان خدا دوستى نكنند،

كرده اند كه گفت : وقتى به مدينه هجرت كرد، از فراق رفقاى مكه اش كه از آن جمله شيبه بن ربيعه و عتبه بن ربيعه و اميه بن خلف بودند، دلتنگ شد، خداى تعالى اين آيه

سيوطى، در الدرّ المنثور، در ذيل آيه «و لسوف يُعطيك ربّك فترضى»، از ابن ابى شيبه، از ابن مسعود روايت آورده كه گفت: رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم»

حِجْرِ اَلْكَعْبَةِ فَرَأَى ذَلِكَ اَلرَّجُلَ بِعَيْنِهِ وَ هُوَ يَقُولُ يَا شَيْبَةَ اَلْحَمْدِ اِحْمَدْ رَبَّكَ فَإِنَّهُ سَيَجْعَلُكَ لِسَانَ اَلْأَرْضِ وَ

ابوهريره و سهل بن مسعود نيز روايت شده. و نيز در همان كتاب است كه ابن ابى شيبه، بخارى، مسلم، ابن ماجه و ابن مردويه، از ابوهريره روايت كرده اند كه گفت: رسول