نتایج جستجو

تمام اينمعانى مراد باشد بحسب اشخاص و احوال و اوقات و در اموال ايشان علاوه بر حقوق واجبه الهيّه حقّى مفروض و مقرّر از خودشان بود براى كسيكه طلب كند و كسيكه

«يُجِيرُ» و «يُجارُ» از ريشه‌ى «جوار» به معناى همسايگى است. از آنجا كه يكى از حقوق همسايگى، حمايت از همسايه در برابر سوءقصد ديگران است، لذا اين كلمه به معناى

نَفْسِهِ‌: و هر كه نگاهداشته شود از بخل نفس خود، يعنى خود را باز دارد از بخل، و حقوق واجبه را در راه خدا بذل نمايد، فَأُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ‌: پس آن گروه

بر این است که منظور از آن کافران است. تفسیر آیات ۱ - ستم پیشگان متجاوز به حقوق مردم، عرضه شونده به دوزخ و نزدیک شونده به آن بدون هیچ اختیار (و تریهم یعرضون

براساس حكمت ومصلحت است. «1» «أَمَّا السَّفِينَةُ» 4- افراد متعهّد، بايد حافظ حقوق و اموال محرومان باشند. فَكانَتْ لِمَساكِينَ‌ ... 5- اولياى خدا دلسوز مساكين

تمام اينمعانى مراد باشد بحسب اشخاص و احوال و اوقات و در اموال ايشان علاوه بر حقوق واجبه الهيّه حقّى مفروض و مقرّر از خودشان بود براى كسيكه طلب كند و كسيكه

«يُجِيرُ» و «يُجارُ» از ريشه‌ى «جوار» به معناى همسايگى است. از آنجا كه يكى از حقوق همسايگى، حمايت از همسايه در برابر سوءقصد ديگران است، لذا اين كلمه به معناى

علاقه افراطى است كه انسان از يك سو دست به هر نوع درآمدى مى‌زند و از سوى ديگر حقوق واجب الهى را نمى‌پردازد. «لَشَدِيدٌ» 13- معاد جسمانى است زيرا سخن از قبر

و فقير باشند ولى «بغى» مربوط به توطئه‌گران و استعمارگران است. 1- تجاوز به حقوق مردم (حتّى غير مسلمان و در هر شكل) ناروا و سزاوار پيگيرى و مؤاخذه است. «إِنَّمَا

بخداوند عظيم الشّأن نداشت و كسيرا ترغيب و تحريص باطعام فقراء و مساكين و اداء حقوق واجبه الهيّه نمى‌نمود چه رسد بآنكه خودش ادا نمايد و قمّى ره از امام صادق

و آسان، بدون صارفى و مانعى از آن. پس در اين صورت بايد مؤمن محترز باشد از حقوق مردم، و مجتنب از ارتكاب معاصى، كه موجب هلاك نفس است. ملاحظه نما چه اندازه

است هر بنده ناشكر كه قدر نعمت ولايت شما را ندانسته و با شما عناد ورزيده و حقوق واجبه خود را باهلش ادا ننموده و ظلم و ستم و تعدّى و تجاوز بشما و شيعيان كرده

انتقامى است كه حقى از حقوق دين الهى و شريعت آسمانى (ضايع شده) باشد و به عبارت ديگر: انتقام هايى به خدا نسبت داده شده، كه حقى از حقوق مجتمع اسلامى (ضايع شده)

مجمع‌البيان. «2». طه، 13. «3». طه، 41. جلد 4 - صفحه 228 گزينش كارمندان، به آن حقوق مكفى بده. «اسبغ عليهم الارزاق» «1» 1- خداوند اگر بخواهد، اسير ديروز را امير

طلب ولايتش بدان جهت بود كه بتواند امضاء احكام الهى و بسط بساط حق نمايد و حقوق را در محل خود قرار دهد؛ يا آنكه از جهت اكراه و اجبار بوده، چنانچه در تفسير

مى‌پيمايند براى مردمان، أَوْ وَزَنُوهُمْ‌: يا مى‌سنجند و وزن كنند براى ايشان، حقوق ايشان را، يُخْسِرُونَ‌: زيان رسانند بديشان و كم كنند آن را. تبصره: تهديد

تمام اينمعانى مراد باشد بحسب اشخاص و احوال و اوقات و در اموال ايشان علاوه بر حقوق واجبه الهيّه حقّى مفروض و مقرّر از خودشان بود براى كسيكه طلب كند و كسيكه

بخل نفس خودشان براى اعتياد به انفاق اگر چه بتدريج باشد و باداء اقلّ واجب از حقوق الهى آنان اهل نجات و فوز و فلاح خواهند بود در مجمع از امام صادق عليه السّلام

تمام اينمعانى مراد باشد بحسب اشخاص و احوال و اوقات و در اموال ايشان علاوه بر حقوق واجبه الهيّه حقّى مفروض و مقرّر از خودشان بود براى كسيكه طلب كند و كسيكه

در آتش مينمايند و شيعيان را محكوم ببهشت باين وسيله كه اگر گناه كار باشند و حقوق الهى در گردن آنها باشد شفاعت ميكنند و قبول ميشود و اگر حقّ النّاس باشد عوض