نتایج جستجو

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ فَضْلِ الْعِلْم الحسين بن محمد عن معلي بن محمد عن الوشا عن ابان بن عثمان عن عبد الله بن سليمان قال : عبد اللَّه بن سليمان

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ فَضْلِ الْعِلْم محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن محمد بن خالد عن ابي البختري عن ابي عبد الله ع قال : امام صادق (ع)

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ فَضْلِ الْعِلْم عده من اصحابنا عن احمد بن محمد بن خالد عن اسماعيل بن مهران عن عبيس بن هشام عمن ذكره عن ابي جعفر ع قال : از

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ فَضْلِ الْعِلْم عده من اصحابنا عن احمد بن محمد البرقي عن اسماعيل بن مهران عن ابي سعيد القماط عن الحلبي عن ابي عبد الله ع قال

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ فَضْلِ الْعِلْم محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي و علي بن ابراهيم عن ابيه جميعا عن حماد بن عيسي عن عمر بن اذينه عن ابان

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ فَضْلِ الْعِلْم محمد بن يحيي عن بعض اصحابه عن هارون بن مسلم عن مسعده بن صدقه عن ابي عبد الله ع قال قال امير المومنين ع : امير

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ فَضْلِ الْعِلْم محمد بن يحيي عن بعض اصحابه و علي بن ابراهيم عن ابيه عن هارون بن مسلم عن مسعده بن صدقه عن ابي عبد الله ع و

آنچه حكم آن با حكم كتاب و سنت موافقت داشته باشد، و با سنيان مخالف باشد، آن را مى‏گيرند و به آن عمل مى‏نمايند، و آنچه را كه حكمش با حكم كتاب و سنت مخالفت دارد

أُوتیتم من العلم إلاّ قلیلاً) برداشت فوق، مبتنى بر این احتمال است که مخاطبان «و ما أُوتیتم من العلم» مردم عصر پیامبر(ص) باشند. و مراد از «العلم» مطلق دانش

نعمت‌ها و بهره‌گيرى‌ها فضل خداست. «مِنْ فَضْلِهِ» به جاى آرزوى زوال نعمت ديگران، از خداوند آرزوى فضل او را داشته باشيد. 3- همسويى اهل كتاب با مشركان و قضاوت

اثنا عشرى، ج‌1، ص: 493 لا فضل الّا لاهل العلم انّهم‌ على الهدى لمن استهدى ادلّاء و قيمة المرء ما قد كان يحسنه‌ و الجاهلون لاهل العلم اعداء نقم بعلم و لا ندرى

انسان‌ها مكلفنّد و قرآن، كتاب آنان نيز مى‌باشد. «اجْتَمَعَتِ الْإِنْسُ وَ الْجِنُّ» 2- ناتوانى در آوردن نظيرِ قرآن، دليل اعجاز اين كتاب است. «لا يَأْتُونَ بِمِثْلِهِ»

جلد 7 - صفحه 436 كتابها چيست كه شما مينويسيد كتاب نيست جز كتاب خداى تعالى نزديك است غضب فرمايد براى كتاب خود هيچ ورقى و هيچ دلى رها نكند كه در آن آيتى

قلبى نداريد و «1» اصول كافى كتاب فضل القرآن، باب النوادر روايت 6 (با ترجمه سيد هاشم رسولى ج 4 ص 437) «2» اصول كافى كتاب فضل القرآن (با ترجمه سيد هاشم رسولى)

مربوط به شأن نزول اين روايت در كتاب احقاق الحق جلد سوّم صفحه 46 تا 62 و جلد نهم صفحه 70 تا 91 آمده است- و مدارك شيعى آن در كتاب غاية المرام فصل دوّم باب چهارم

نعمت و رحمت پروردگارت [که نبوّت، دانش و بصیرت است] تو مجنون نیستی؛ كه تو، به فضل پروردگارت، ديوانه نيستى. تو -به لطف پروردگارتدیوانه نیستی‌ كه تو به نعمت پروردگارت-

مطلع نشوند به آنچه در آنست، إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ‌ «1» اصول كافى كتاب فضل القرآن باب فضل حامل القرآن حديث 2 (با ترجمه سيد هاشم رسولى ج 4 ص 405) «2» معانى

از جانب پروردگارت [به تو برسد]، زيرا فضل او بر تو همواره بسيار است. مگر رحمت و لطف پروردگار (از تو مدد کند) که فضل (و رحمت) او بر تو بزرگ و بسیار است. [ولی

قرآن محكم بود مردم به اخبار آن اكتفا كرده و از نظر و تدبّر بى نياز مى‏شدند و فضل علما نسبت به ديگران روشن نمى‏شد و به ثواب تدبّر و اتعاب نفس در استنباط معانى

قرآن محكم بود مردم به اخبار آن اكتفا كرده و از نظر و تدبّر بى نياز مى‏شدند و فضل علما نسبت به ديگران روشن نمى‏شد و به ثواب تدبّر و اتعاب نفس در استنباط معانى