نتایج جستجو

در حال بارگیری... أَبْوَابا أَتْرَابا أَحْصَيْنَاه أَحْقَابا أَذِن أَزْوَاجا أَعْنَابا أَفْوَاجا أَلْفَافا أَنْذَرْنَاکُم أَنْزَلْنَا أَوْتَادا

من ل الله اله ف وله ب وجد قبل ه قد لن هم اول خلو لا کم فى الا سنن قتل حمء اذن نا ک الذين بدل صلصل رسل خلق جرح اتى نظر ما التى قصص اذا انف کون سير ان حول

تكه‏هاى آهن پر و برابر) كرد گفت بدميد. [آل عمران:49]. و در آن مى دمم پس به اذن خدامرغى مى‏شود. در اين دو آيه دميدن متعارف مراد است اولى با منفخ آهنگرى، دومى

ن س التى او عوم وعد مدن اول خلق ثمر انس زحزح وحد حصد مدين شدد حرم ذکر بعض اذن عن وزع نزل غيب لا ها انت

ما رحم لو نن عون ام احزاب ذکر رسل قعد نصر لما سبل کون ضلل سلم جبى حقق کلل اذن ترک غير صحب فتو دعو سبق فتى طوع وقف حسب ا عظم دين زيل نکب ولى قدر غضب عدل

جمع الذى شمس يوم حوط دنو زوج نزل نشء فضض اين بطن قلب هو سحب کلل ولى ثقل فرش اذن ايان سقى ما ارک سبح ائى عن ضوء الو موه اوى نعم سئل علو کبر حور ربب ل ملک موت

شمس اخر خشع کون نهر دخل صلى نصب ائى قطف جرم صحب اوى طلع ضرع قلب هى کما رجو اذن کذب تلو رحم لعل ذکر رضو امم

اطلاق مى‏شود. ثم کم من بلغ ل خرج شدد او الذين حکم اذا رجل لم ظهر علم حلم اذن علق على وسم وله ارب اله ف سمو عور اول نسو اجل غير الله کون ما ايى تبع لا ک

معنى آيه چنين مى‏شود: خدا وعده خود را با شما راست كرد آنگاه كه آنها را به اذن وى مى‏كشتيد. تحسّس به معنى جستجو كردن مى‏باشد خواه با ديدن باشد يا شنيدن

(۳۱ بار) و غلبه: پيروزى. مقهور كردن حريف. [بقره:249]. اى بسا گروه كم كه به اذن و يارى خدا بر گروه كثير پيروز شدند [يوسف:21]. خدا بر كار خود پيروز است و در

تا به خدا و رسولش ايمان بياوريد و او را يارى و تعظيم و تسبيح كنيد. ه هم اذن فى ف ان نا فقه ذرو ک بين وله رئى من الذين انن لا دعو الى ل کم اذا قد جرى ب

لذا خدا در مقام امتنان به آنها فرمود [قريش:2-4]. هم ه فى ل ف الف جزى جعل اذن اخو شتو وجد سقى لعل صيف عبد قريش ها من هو ثم جهز بضع عرف قول ربب کذب ايى ذلک

نسل قضى بشر هامان سوى رئى هبط حجر سخر نطف اذ يا انجيل ذکر سرف سجد ذا نا ن اذن بدء ان صرح توراة قرر هو سمو عدل لا ب ملک جرم رسل هذا لعل وقد مکن ما وسم حکم

چون در سياق نفى واقع شود افاده عموم مى‏ كند مثل [بقره:102] به هيچ كس جز به اذن خدا بواسطه آن سحر ضرر نمى ‏زند و اكثراستعمال آن در قرآن مجيد در سياق نفى است

آب نهر را روزی ناقه بنوشد و روزی شما بنوشید. گفت: این ماده شتری است [که به اذن خدا به عنوان معجزه من از دل کوه بیرون آمد] سهمی از آب [این چشمه] برای او،

وفى طغو نفس وزر تبع ارض طغى خشى شعر ولى موت جنح حتى بغت جرم ب ظهر سوع ذکر اذن وثق وحد عن طير حسن حشر

عظم غشى فعل قوم وجه سمع ى غشو تلو ظلم مثل نفس ک دعو ا الا اول اذا دنو ب بشر اذن غلم جزى ذنب عجز غفر عقم حيى موت جهر هذه ايى من هلک ائى صبع

يك ميكرب در مدت كمى شهرى را پر كند و زندگى را مختل گرداند ظاهراً آن روز به اذن خدا در توليد قورباغه در مصر اين موازنه به هم خورده است. دمم قمل جرد دمو طوفان

الر. کتابی است که آن را سوی تو فرود آوردیم تا مردمان را - به اذن پروردگارشان - از تاریکی‌ها سوی روشنایی بیرون آوری؛ سوی راه راستای(آن) عزیز ارجمندِ ستوده

طوف ى نبء الله کم علم امن ايى غيب وله اله بيت برر اذا نوب خرر سيح ولى عکف اذن يا بغى فى نسى ابراهيم انتم حمد رئى وحى قنت طهر ها فضل عظم بين مريم عرف توب