نتایج جستجو

سوره مباركه مؤمن وجه ذكر دو صفت «عزيز» و «عليم»، در آغاز سوره اساس تنزيل كتاب، علم محيط خدا، به خلق خود مى باشد فرجام كفارى كه با جدال به «باطل»، در صدد

function. آيات ۱ - ۸ سوره دخان غرض و محتواى كلى سورۀ «دخان» مقصود از نزول كتاب در «شبى مبارك» بيان عدم منافات بين «نزول دفعى» و «نزول تدريجى» قرآن لازمه

إِنَّا جَعَلْناهُ قُرْآناً عَرَبِيًّا لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ «3» حا، ميم. به كتاب روشنگر سوگند. همانا ما آن را قرآنى عربىّ قرار داديم باشد كه در آن تعقّل كنيد

شده است. فرو فرستادن [اين‌] كتاب از جانب خداى شكست ناپذير داناست فرو فرستادن اين كتاب، از جانب خداى ارجمند داناست، نزول این کتاب آسمانی (قرآن) از جانب خدای

أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ» «2» وگاهى به كتاب نسبت داده شده است. «كِتابٌ أَنْزَلْناهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى

بِالْبَيّنَات فَلْيُقَاتِل أَصَابَکُم شَهِدُوا لِيَحْکُم بِمَا قُوتِلُوا کِتَاب أُخْرِجُوا أَکْثَر أَنْبِيَاء حَدِيث يُسْتَهْزَأ آتَيْنَاه لَه فَإِن بَيْن

‌از‌ ‌براي‌ كفار ‌است‌ ‌از‌ عذاب‌ شديد سخت‌. اللّه‌ِ الَّذِي‌ بدل‌ العزيز الحميد ‌است‌ و علم‌ ‌است‌ و اسم‌ خداوند متعال‌ ‌است‌ و اسماء الهي‌ بسيار ‌است‌

الم. آنها آیات کتاب لبریز از حکمت است. حال آنکه برای نیکوکاران رهنمودی (بزرگ) و رحمتی (سترگ) است. کسانی که نماز بر پا می‌دارند و زکات می‌دهند و اینان،

لَهُمْ مِنْ ناصِرِينَ‌: و نيست براى ايشان يارى‌ «1» بحار الانوار، جلد 2، كتاب العلم، باب 34، صفحه 297، حديث 16. تفسير اثنا عشرى، ج‌2، ص: 175 كننده‌اى تا

«7» وَ ما نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَنْ يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ «8» الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اللَّهُ عَلى‌ كُلِّ

ثابت‌تر است در كتابت از كتاب چون آن كنده شده است مانند كندن سنگ و محتمل است زبر بر دفاتر كوچكتر از كتاب اطلاق شود لذا بعد از آن كتاب منير كه بمعناى مبيّن

بود، بی‌گمان (در دنیا) میانشان (عملاً) داوری می‌شد. و کسانی که بعد از آنان کتاب (وحیانی) را به میراث یافتند، به‌راستی در(باره‌ی) آن در (ژرفای) شکی مستند

بينات به معنى معجزات باهرات و حجج واضحات است، و زبر به معنى كتاب منقش، و كتاب منير به معنى كتاب واضح و مبين است‌ «1». «1» مجمع البيان طبرسى، (چ 1401 ق- قم)

آدرس: تهذيب الاحكام، جلد ۷، كِتَابُ التِّجَارَات عنه عن صفوان عن عبد الحميد بن سعد قال :

آدرس: تهذيب الاحكام، جلد ۷، كِتَابُ التِّجَارَات عنه عن صفوان عن عبد الحميد بن سعيد قال :

آدرس: تهذيب الاحكام، جلد ۸، كِتَابُ الطَّلَاق الصفار عن محمد بن عيسي عن ابراهيم بن عبد الحميد قال :

آدرس: الكافي، جلد ۷، كِتَابُ الْقَضَاءِ وَ الْأَحْكَام علي عن ابيه عن عبد الرحمن بن حماد عن ابراهيم بن عبد الحميد عن بعض اصحابه :

آدرس: تهذيب الاحكام، جلد ۵، كِتَابُ الْحَج محمد بن عيسي عن محمد بن عبد الحميد عن ابي خالد مولي علي بن يقطين قال :

آدرس: تهذيب الاحكام، جلد ۵، كِتَابُ الْحَج و عنه عن علي بن ابراهيم عن ابيه عن عبد الرحمن بن حماد عن ابراهيم بن عبد الحميد قال سمعته يقول :

آدرس: تهذيب الاحكام، جلد ۲، كِتَابُ الصَّلَاة عنه عن جعفر بن سماعه عن ابراهيم بن عبد الحميد عن الصباح بن سيابه و ابي اسامه قالا :