نتایج جستجو

کلمه «یکشف عن ساق» به گفته جمعى از مفسران کنایه از شدّت هول، وحشت و وخامت کار است، اما بعضى گفته اند: «ساق» به معناى اصل و اساس چیزى است، مانند ساقه درخت;

هفت سوره مهم، از مجموعه قرآن. کلمه «سبع» (هفت) در لغت عرب براى تکثیر نیز به کار مى رود، شاید از این نظر که پیشینیان عدد کرات منظومه شمسى را هفت مى دانستند

معناى «جزا» و «عقوبت» به معناى «کیفر کار خلاف» آمده است، و روى همین جهت، «معاقبة» به معناى کیفر دادن و قصاص کردن به کار مى رود، و گاه این واژه (معاقبة) به

مورد خداوند به کار مى رود، و آن دارا بودن بزرگى و کارهاى نیک و صفات پسندیده فراوان است، و دیگرى، نکوهیده و مذموم، که در مورد غیر خدا به کار مى رود، و آن

معناى «جزا» و «عقوبت» به معناى «کیفر کار خلاف» آمده است، و روى همین جهت، «معاقبة» به معناى کیفر دادن و قصاص کردن به کار مى رود، و گاه این واژه (معاقبة) به

دارد، این کلمه درباره «افراد شریف» یک قوم، به کار مى رود، و نیز در مورد «زمان مقدم بر زمان حال» این تعبیر به کار رفته، همان گونه که در آیه مورد بحث آمده است

نیز تعبیر «نَزْفُ الدَّمِ» به کار مى رود، و در مورد کشیدن تمام آب چاه به طور تدریجى و مستى و از دست دادن عقل نیز به کار مى رود. نزف‌ (۲ بار) خارج كردن

معناى گناه به کار مى رود. بنابراین «أَثِیم» یعنى گنهکار و به معناى کسى که بر گناه مداومت مى کند، و در اینجا منظور کفار لجوج و تجاوز کار و پر گناه است.

معناى گناه به کار مى رود. بنابراین «أَثِیم» یعنى گنهکار و به معناى کسى که بر گناه مداومت مى کند، و در اینجا منظور کفار لجوج و تجاوز کار و پر گناه است.

کنند; سپس به هر راهى که انسان را به مقصد و مقصودش مى رساند اطلاق شده است. به کار گرفتن این تعبیر در مورد آئین حق، به خاطر آن است که انسان را به سرچشمه وحى

آن به کار رفته است و با این که «جدال»، «مراء» و «حِجاج» (بر وزن لجاج) در معنا، شبیه یکدیگرند، ولى «جدال» براى باز گرداندن طرف از عقیده خود به کار مى رود

شامل این کلمه «دَأْب» در اصل، به معناى ادامه سیر و حرکت است و به معناى «هر کار و عادت مستمر» نیز مى آید. در سوره «آل عمران»، حال کافران معاصر پیامبر(صلى

شامل این کلمه «تَقْعُدَ» از مادّه «قعود» به معناى نشستن، کنایه از توقف و از کار افتادن مى باشد. قعد (۳۱ بار) وَ فَلا بَعْد الشّيْطَان الذّکْرَى مَع يُنْسِيَنّک

شامل این کلمه «تَقْعُدَ» از مادّه «قعود» به معناى نشستن، کنایه از توقف و از کار افتادن مى باشد. ف‌ (۲۹۹۹ بار) قعد (۳۱ بار) رَبّک وَ لا مَلُوما مَذْمُوما الْبَسْط

آیات شامل این کلمه تعبیر به «جاهَداک»، از مادّه «مُجاهَدَة» مفهومش به کار گرفتن نهایت تلاش و کوشش و اصرار آنها است. جهد (۴۱ بار) ک‌ (۱۴۷۸ بار) وَ إِن بِي

«إِمْر» (بر وزن شمر) به کار مهم شگفت آور و یا بسیار زشت گفته مى شود. امر (۲۴۹ بار) (به كسر همزه) ناپسند. عجيب [كهف:71]، حقا كه كار ناپسندى كردى «اَلامر:العجيب

کارهاى شایسته اى است که انسان باید روى آن تصمیم بگیرد یا به معناى هر گونه کار محکم و قابل اطمینانى است. یا به معناى کارهایى است که دستور مؤکد، از سوى پروردگار

که انسان با این کار قسمت هایى از بدن خود را به یکدیگر نزدیک مى سازد. و نیز، به معناى در دل گرفتن کینه و عداوت آمده است; چرا که با این کار، انسان عداوت شخص

هنگامى که این واژه در مورد خداوند به کار مى رود به معناى خنثى کردن توطئه هاى زیانبار است، و هنگامى که درباره مفسدان به کار مى رود به معناى جلوگیرى از برنامه

تعجیل می‌طلبید کار میان من و شما خاتمه می‌یافت، و خدا به احوال ظالمان داناتر است. بگو: اگر عذابی که به آن شتاب دارید در اختیار من بود، یقیناً کار میان من و