تفسیر:المیزان جلد۱۳ بخش۲۶: تفاوت میان نسخه‌ها

قَيِّماً لِّيُنذِرَ بَأْساً شدِيداً مِّن لَّدُنْهُ وَ يُبَشرَ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْراً حَسناً(۲)

مَّاكِثِينَ فِيهِ أَبَداً(۳)

مَّا لهَُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ وَ لا لآبَائهِمْ كَبُرَت كلِمَةً تَخْرُجُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ إِن يَقُولُونَ إِلّا كَذِباً(۵)

وَ إِنَّا لَجَعِلُونَ مَا عَلَيهَا صَعِيداً جُرُزاً(۸)

به نام خداى بخشاينده مهربان ، ستايش خاص خدائى است كه اين كتاب استوار را به بنده خويش فرو فرستاد و در آن انحراف ننهاد (۱)

تا از جانب خويش از عذابى سخت بترساند و مؤمنان را كه كارهاى شايسته كنند نويد دهد كه پاداشى نيك دارند(۲)

و هميشه در آن بسر مى برند (۳)

و نيز كسانى را كه گويند خدا فرزندى گرفته بيم دهد (۴)

در اين باب چيزى ندانند پدرانشان نيز نمى دانستند، كلمه اى كه از دهانشان بيرون مى شود بزرگ است، و جز دروغ نمى گويند (۵)

شايد تو از پى ايشان از غم اينكه چرا قرآن را باور ندارند خويشتن را هلاك كنى (۶)

ما اين چيزها را كه روى زمين هست آرايش آن كرده ايم تا ايشان را بيازماييم كه كدامشان از جهت عمل بهترند (۷)

و ما آنچه را روى زمين هست خاك باير مى كنيم (۸)