۱۴٬۱۱۵
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۴ بخش۲۸: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←پاسخ خداوند به احتجاج مشركين بر نفى نبوت به بشر بودن پيامبر«ص»
| خط ۱۷۷: | خط ۱۷۷: | ||
<span id='link259'><span> | <span id='link259'><span> | ||
==پاسخ خداوند به احتجاج | ==پاسخ خداوند به احتجاج مشركان بر نفى نبوت پيامبر«ص» == | ||
«'''وَ مَا أَرْسلْنَا قَبْلَك | «'''وَ مَا أَرْسلْنَا قَبْلَك إِلّا رِجَالاً نُّوحِى إِلَيهِمْ فَسئَلُوا أَهْلَ الذِّكرِ إِن كُنتُمْ لا تَعْلَمُونَ'''»: | ||
اين | اين آيه، پاسخى از احتجاجى است كه بر نفى نبوت كرده و گفتند: «هَل هَذَا إلّا بَشَرٌ مِثلُكُم» و حاصلش اين است كه مگر انبياى گذشته غير بشر بودند، كه انتظار داريد پيامبر شما بشر نباشد؟ بشريت كه با نبوت منافات ندارد. | ||
و اگر | و اگر كلمۀ «رِجَالاً» را با جملۀ «نُوحِى إلَيهِم» توصيف فرموده، براى اشاره به فرق ميان انبيا و غير انبيا است و محصلش اين است كه: | ||
يگانه فرق بين اين دو طایفه، تنها اين است كه ما به انبيا وحى مى فرستيم و به ديگران نمى فرستيم، و وحى موهبت و منتى است خاص كه بر خدا واجب نيست، همه افراد را به آن موهبت نائل سازد كه اگر بنا شد به كسى بدهد، به همه بدهد، و اگر بنا شد ندهد، به هيچ كس ندهد، تا شما تحكم كنيد كه چرا نبوت جز در يك نفر پيدا نمى شود؟ و بگوييد چون در ما نيست، پس در هيچ كس ديگر هم نيست. براى اين كه نبوت هم، مانند ساير صفات خاصى است كه در هر عصرى، جز در يك فرد يافت نمى شود، و اين چيزى نيست كه بتوان انكارش كرد. | |||
<span id='link260'><span> | <span id='link260'><span> | ||
پس آيه از اين | بنابراين بيان، آيه شريفه منحل به دو حجت مى شود، كه عليه احتجاج مشركان بر ابطال نبوت رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» به بشريت او اقامه شده است: | ||
يكى «حجت نقضى»، كه با بشريت انبياى گذشته نقض مى كند و مى رساند كه منافاتى ميان بشريت و نبوت نيست. | |||
دوم «حجت حلى»، كه مى رساند فرق ميان يك فرد پيغمبر، با ديگران چيزى نيست كه نشود در بشر يافت شود، و يا اگر يافت شد، بايد در همه افراد يافت شود، بلكه تنها فرق اين دو طایفه وحى الهى، و كرامت او است، و منت مخصوصى است از ناحيه خدا كه شامل حال شخص پيغمبر مى شود. | |||
پس آيه از اين نظر، مانند آيه: «قَالُوا إن أنتُم إلّا بَشَرٌ مِثلُنَا... قَالَت لَهُم رُسُلُهُم إن نَحنُ إلّا بَشَرٌ مِثلُكُم وَلَكِنَّ اللّهَ يَمُنُّ عَلَى مَن يَشَاءُ» مى باشد. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۳۵۶ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۳۵۶ </center> | ||
يعنى اگر اين معنا را مى دانيد، كه | «'''فسئلوا أهلَ الذِّكرِ إن كُنتُم لَا تَعلَمُون'''» - اين جمله، تأييد و تحكيم جملۀ «وَ مَا أرَسَلنَا قَبلَكَ إلّا رِجَالاً» است. يعنى اگر اين معنا را مى دانيد، كه هيچ، و اگر نمى دانيد، به اهل ذكر مراجعه كنيد، و بپرسيد، آيا انبياى گذشته غير بشر بودند؟ | ||
