گمنام

تفسیر:المیزان جلد۱۶ بخش۸: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
خط ۱۸۴: خط ۱۸۴:
«'''وَ هُوَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلا هُوَ لَهُ الْحَمْدُ فى الاُولى وَ الآخِرَةِ وَ لَهُ الْحُكْمُ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ'''»:
«'''وَ هُوَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلا هُوَ لَهُ الْحَمْدُ فى الاُولى وَ الآخِرَةِ وَ لَهُ الْحُكْمُ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ'''»:


از ظاهر سياق بر مى آيد كه ضمير در ابتداى آيه شريفه، به كلمۀ «رَبُّكَ» در آيه قبلى بر مى گردد. (و معنايش اين است كه: آن پروردگار تو كه گفتيم الله است). و ظاهرا لام در كلمه «الله» براى اشاره به معناى وصف است (معبوديت)، و جملۀ «لا إله إلّا هو»، تأكيد همان انحصارى است كه در جملۀ «هُوَ اللهُ» افاده شده. گويا فرموده است: «وَ هُوَ الإله - المتصف وحده بالألُوهِيّه - لا إله إلا هو: تنها او إله است - كه تنها او، متصف است به الوهيت - هيچ معبودى جز او نيست».
از ظاهر سياق بر مى آيد كه ضمير در ابتداى آيه شريفه، به كلمۀ «رَبُّكَ» در آيه قبلى بر مى گردد. (و معنايش اين است كه: آن پروردگار تو كه گفتيم الله است). و ظاهرا لام در كلمه «الله» براى اشاره به معناى وصف است (معبوديت)، و جملۀ «لا إله إلّا هو»، تأكيد همان انحصارى است كه در جملۀ «هُوَ اللهُ» افاده شده.  
 
گويا فرموده است: «وَ هُوَ الإله - المتصف وحده بالألُوهِيّه - لا إله إلا هو: تنها او إله است - كه تنها او، متصف است به الوهيت - هيچ معبودى جز او نيست».


و بنابراين، آيه شريفه، به منزله متمم است براى بيانى كه آيه قبل در صدد آن بود. گويا فرموده خداى سبحان مختار است، و تنها او مى تواند اين معنا را اختيار كند، كه بندگان تنها او را بپرستند و به ظاهر و باطنشان آگاه است. پس او سزاوار است كه بر بندگان حكم كند كه تنها او را عبادت كنند، و يگانه معبود مستحق عبادت است. پس بر بندگان هم واجب است حكم او را گردن نهاده و تنها او را بپرستند.
و بنابراين، آيه شريفه، به منزله متمم است براى بيانى كه آيه قبل در صدد آن بود. گويا فرموده خداى سبحان مختار است، و تنها او مى تواند اين معنا را اختيار كند، كه بندگان تنها او را بپرستند و به ظاهر و باطنشان آگاه است. پس او سزاوار است كه بر بندگان حكم كند كه تنها او را عبادت كنند، و يگانه معبود مستحق عبادت است. پس بر بندگان هم واجب است حكم او را گردن نهاده و تنها او را بپرستند.
۱۴٬۰۶۶

ویرایش