۱۴٬۱۱۵
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۴: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←بيان تتمه نفرين نوح «ع» عليه قوم خود
| خط ۲۳۲: | خط ۲۳۲: | ||
«'''إِنَّك إِن تَذَرْهُمْ يُضِلُّوا عِبَادَك وَ لا يَلِدُوا إلّا فَاجِراً كفَّاراً'''»: | «'''إِنَّك إِن تَذَرْهُمْ يُضِلُّوا عِبَادَك وَ لا يَلِدُوا إلّا فَاجِراً كفَّاراً'''»: | ||
اين آيه درخواست هلاكت تا آخرين نفر آنان را تعليل مى كند، و حاصلش اين است كه : اگر درخواست كردم كه همه آنان را هلاك | اين آيه درخواست هلاكت تا آخرين نفر آنان را تعليل مى كند، و حاصلش اين است كه: اگر درخواست كردم كه همه آنان را هلاك كنى، براى اين بود كه هيچ فايده اى در بقاى آنان نيست. نه براى مؤمنان و نه براى فرزندان خودشان. اما براى مؤمنان فايده ندارد، براى اين كه اگر زنده بمانند، آن چند نفر مؤمن را هم گمراه مى كنند. و اما براى فرزندان خود فايده ندارد، دليلش اين است كه اينان فرزند صالح نمى آورند. اگر بياورند، فرزندانى فاجر و كافر مى آورند (و فجور به معناى فسق بسيار شنيع است، و كَفّار - به فتحه كاف - صيغه مبالغه از كفر است). | ||
و نوح | و نوح «عليه السلام» اين معنا را كه كفار در آينده، جز فاجر و كفار نمى زايند را، از راه وحى فهميده بود. همچنان كه در تفسير آيات راجع به اين داستان در سوره «هود» گذشت. | ||
«'''رَبّ اغْفِرْ لى وَ لِوَلِدَى وَ لِمَن دَخَلَ بَيْتىَ مُؤْمِناً وَ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ ...'''»: | |||
منظور از | منظور از «مَن دَخَلَ بَيتِى»، مؤمنان از قوم اوست، و منظور از جمله «وَ لِلمُؤمِنينَ وَ المُؤمِنات»، تمامى زن ها و مردهاى مؤمن تا روز قيامت است. | ||
«''' | «'''وَ لا تَزِدِ الظّالِمينَ إلّا تَبَارا'''» - كلمه «تَبار» به معناى هلاكت است، و ظاهرا مراد از «تبار»، آن هلاكتى است كه در آخرت باعث عذاب آخرت شود، و چنين هلاكتى، همان ضلالت است، و در دنيا باعث نابودى گردد، و آن غرق شدن بود، كه هر دو عذاب قبلا در نفرينش آمده بود. و اين نفرين، آخرين كلامى است كه قرآن كريم از آن جناب نقل كرده. | ||
