ریشه حفف: تفاوت میان نسخه‌ها
(افزودن نمودار دفعات) |
(Added root proximity by QBot) |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
=== قاموس قرآن === | === قاموس قرآن === | ||
حفّ. احاطه كردن در مجنع گويد: «حَفَّ الْقَوْمُ بِالشَّىْءِ:اَطافُوابِهِ» و دو جانب شىء را دو حفاف آن گويند گوئى كه آن شىء را احاطه كردهاند . در نهج البلاغه خطبه 174 از رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و سلم نقل مىكند: «حُفَّتِ الْجَنَّةُ بِالْمَكارِهِ وَ حُفَّتِ النّارُ بِالشَّهَواتِ» بهشت با مكاره و آتش با شهوات احاطه شده است [كهف:32] براى يكى از آن دو دو باغ از تاك داديم و آن دو را به نخل احاطه كرديم . [زمر:75] يعنى ملائكه را در حاليكه عرش را احاطه كردهاند مىبينى بيضاوى گويد «من» زايد يا براى ابتدا است ولى بهتر است براى بيان باشد. در الميزان گويد: عرش نقامى است كه اوامر الهى از آن صادر مىشود ملائكه در روز قيامت عرش را احاطه مرده و به آن چشم مىدوزد و منتظر دستور مىمانند و در آن حال تسبيح مىگويند. رجوع شود به «عرش» . | حفّ. احاطه كردن در مجنع گويد: «حَفَّ الْقَوْمُ بِالشَّىْءِ:اَطافُوابِهِ» و دو جانب شىء را دو حفاف آن گويند گوئى كه آن شىء را احاطه كردهاند . در نهج البلاغه خطبه 174 از رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و سلم نقل مىكند: «حُفَّتِ الْجَنَّةُ بِالْمَكارِهِ وَ حُفَّتِ النّارُ بِالشَّهَواتِ» بهشت با مكاره و آتش با شهوات احاطه شده است [كهف:32] براى يكى از آن دو دو باغ از تاك داديم و آن دو را به نخل احاطه كرديم . [زمر:75] يعنى ملائكه را در حاليكه عرش را احاطه كردهاند مىبينى بيضاوى گويد «من» زايد يا براى ابتدا است ولى بهتر است براى بيان باشد. در الميزان گويد: عرش نقامى است كه اوامر الهى از آن صادر مىشود ملائكه در روز قيامت عرش را احاطه مرده و به آن چشم مىدوزد و منتظر دستور مىمانند و در آن حال تسبيح مىگويند. رجوع شود به «عرش» . | ||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
هما:100, من:95, ب:74, عنب:52, ملک:52, لئک:47, حول:47, جعل:47, عرش:42, جنن:42, الک:42, نخل:42, وحد:36, رئى:36, سبح:36, عمل:36, بين:31, اجر:31, حمد:26, ل:26, نعم:26, زرع:21, ربب:21, احد:21, ف:21, کلتا:21, هم:15, قضى:10, رجل:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
نسخهٔ ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۸:۰۲
تکرار در قرآن: ۲(بار)
قاموس قرآن
حفّ. احاطه كردن در مجنع گويد: «حَفَّ الْقَوْمُ بِالشَّىْءِ:اَطافُوابِهِ» و دو جانب شىء را دو حفاف آن گويند گوئى كه آن شىء را احاطه كردهاند . در نهج البلاغه خطبه 174 از رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و سلم نقل مىكند: «حُفَّتِ الْجَنَّةُ بِالْمَكارِهِ وَ حُفَّتِ النّارُ بِالشَّهَواتِ» بهشت با مكاره و آتش با شهوات احاطه شده است [كهف:32] براى يكى از آن دو دو باغ از تاك داديم و آن دو را به نخل احاطه كرديم . [زمر:75] يعنى ملائكه را در حاليكه عرش را احاطه كردهاند مىبينى بيضاوى گويد «من» زايد يا براى ابتدا است ولى بهتر است براى بيان باشد. در الميزان گويد: عرش نقامى است كه اوامر الهى از آن صادر مىشود ملائكه در روز قيامت عرش را احاطه مرده و به آن چشم مىدوزد و منتظر دستور مىمانند و در آن حال تسبيح مىگويند. رجوع شود به «عرش» .
ریشه‌های نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| حَفَفْنَاهُمَا | ۱ |
| حَافِّينَ | ۱ |
