کُبِتُوا: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش
(افزودن نمودار دفعات)
خط ۱۱: خط ۱۱:
خوارى در مجمع آمده: كبت به معنى خوارى است و آن مصدر «كَبَتَ اللَّهُ الْعَدُوَّ» است يعنى خدا دشمن را خوار كرد. راغب رد به عنف و ذلت گفته است [مجادله:5]. آنانكه با خدا و رسول دشمنى مى‏كنند خوار و ذليل شدند چنانكه اسلافشان نيز ذليل شدند [آل عمران:127]. در نهج البلاغه خطبه 56 فرموده: «فَلَّما رِأَى اللَّهُ صِدْقَنا اَنْزَلَ عَلى عَدُوِّنَا الْكَبْتَ وَ اَنْزَلَ عَلَيْنَا النَّصْرَ» چون خدا راستى ما را در دين ديد بر دشمن ما خذلان و بر ما يارى فرستاد.
خوارى در مجمع آمده: كبت به معنى خوارى است و آن مصدر «كَبَتَ اللَّهُ الْعَدُوَّ» است يعنى خدا دشمن را خوار كرد. راغب رد به عنف و ذلت گفته است [مجادله:5]. آنانكه با خدا و رسول دشمنى مى‏كنند خوار و ذليل شدند چنانكه اسلافشان نيز ذليل شدند [آل عمران:127]. در نهج البلاغه خطبه 56 فرموده: «فَلَّما رِأَى اللَّهُ صِدْقَنا اَنْزَلَ عَلى عَدُوِّنَا الْكَبْتَ وَ اَنْزَلَ عَلَيْنَا النَّصْرَ» چون خدا راستى ما را در دين ديد بر دشمن ما خذلان و بر ما يارى فرستاد.


{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::کُبِتُوا]]
|?نازل شده در سال
|mainlabel=-
|headers=show
|limit=2000
|format=jqplotchart
|charttype=line
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول
|labelaxislabel=سال نزول
|smoothlines=yes
|numbersaxislabel=دفعات تکرار
|distribution=yes
|min=0
|datalabels=value
|distributionsort=none
|ticklabels=yes
|colorscheme=rdbu
|chartlegend=none
}}
[[رده:كلمات قرآن]]
[[رده:كلمات قرآن]]

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۲۸

آیات شامل این کلمه

«کُبِتُوا» از مادّه «کَبْت» (بر وزن ثبت) به معناى مانع شدن توأم با عنف و ذلیل کردن است، اشاره به این که خداوند مجازات کسانى را که با او و پیامبرش به مبارزه برمى خیزند، ذلت و خوارى قرار مى دهد و آنها را از لطف بى کرانش منع مى کند.

بعضى از مفسران «کبتوا» را به عنوان نفرین گرفته اند، و از آنجا که نفرین از سوى خداوندى که قادر بر همه چیز است، دلیل بر تحقق آن مى باشد، نتیجه آن ذلت و خوارى این گروه در دنیا است، ولى ظاهر تعبیر آیه این است که: جمله خبریه است نه انشائیه.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

خوارى در مجمع آمده: كبت به معنى خوارى است و آن مصدر «كَبَتَ اللَّهُ الْعَدُوَّ» است يعنى خدا دشمن را خوار كرد. راغب رد به عنف و ذلت گفته است [مجادله:5]. آنانكه با خدا و رسول دشمنى مى‏كنند خوار و ذليل شدند چنانكه اسلافشان نيز ذليل شدند [آل عمران:127]. در نهج البلاغه خطبه 56 فرموده: «فَلَّما رِأَى اللَّهُ صِدْقَنا اَنْزَلَ عَلى عَدُوِّنَا الْكَبْتَ وَ اَنْزَلَ عَلَيْنَا النَّصْرَ» چون خدا راستى ما را در دين ديد بر دشمن ما خذلان و بر ما يارى فرستاد.


در حال بارگیری...