مَأْجُوج: تفاوت میان نسخه‌ها

[كهف:94]. [انبیاء:96]. مأجوج و يأجوج چنانكه در «قرن ذوالقرنين» گفته‏ايم همان اقوام بدوى بودند كه آنها را «تاتار» ناميده‏اند در حدود 600 سال قبل از ميلاد يك دسته از آنان در سواحل درياى سياه پراكنده شده، هنگام پايين آمده از دامنه كوههاى قفقاز آسياى غربى را مورد هجوم قرار مى‏دادند. اين نقطه آن روز مغولستان ناميده مى‏شد. ذوالقرنين براى جلوگيرى از تاخت و تاز آنها ميان دو كوه سدى ساخت. در سوره كهف هست: ذوالقرنين پس از بناى سد چنين گفت: [كهف:99-98]. ذوالقرنين خبرداد كه چون روز وعده خدايم رسد سد را ريزريز گرداند، آنگاه خدا فرمايد: آنروز مردم را مى‏گذاريم بعضى در بعضى موج مى‏زند... در آيات سوره انبیاء نيز فرمود: [انبیاء:97-96]. در اينجا هم از بازشدن راه يأجوج و مأجوج خبر مى‏دهد يعنى كار دنيا بر همين منوال پيش مى‏رود تا راه يأجوج ومأجوج باز مى‏شود و آنها ازهربلندى به سرعت مى‏آيند و وعده حق نزديك مى‏شود. آيا مراد آمدن قيامت است يا دنيا در آينده تحول بخصوصى خواهد داشت؟ والله العالم. در روضه كافى حديث 274. از ابن عباس منقول است:«سُئِلَ اَميرُالْمُؤْمِنينَ «عليه السلام» عَنِ‏الْخَلْقِ فَقالَ: خَلَقَ اللهُ اَلْفاً وَ مِائَتَيْن فِى الْبَرِ وَاَلْفاً وَمِائَتَيْنِ فِى الْبَحْرِ وَ اَجْناسُ بَنى آدَمَ سَبَعْوُنَ جِنْساً وَالنَّاسُ وُلْدُ آدَمَ ماخَلا يأْجُوجَ وَمَأجُوجَ». بنابر اين حديث، يأجوج و مأجوج از نسل آدم نيستند ولى سند خبر ضعيف است.

[[رده:كلمات قرآن]]