رَبّانِيّين: تفاوت میان نسخه‌ها

[آل عمران:79]. به عقيده طبرسى ربّان وصف است مثل عطشان و سكران به معنى تربيت كننده و آن مختار اقرب الموارد و قاموس است على هذا معنى آيه چنين مى‏شود: وليكن تربيت كنندگان باشيد كه كتاب را تعليم مى‏كنيد و درس مى‏خوانيد. در نهج البلاغه حكم 147. فرموده «اَلْنَّاسُ ثَلثَةٌ فَعالِمٌ رَبَّانِىُّ و مُتَعَلِّمٌ عَلى‏ سَبيلِ نَجْاةٍ» از مقابله متعلّم بدست مى‏آيد كه ربّانى وصف و به معنى مربّى است. همچنين در خطبه 106. آمده «فَاسْتَمِعُوهُ مِنْ رَبَّانِيِّكُمْ وَ أَحْضِرُوهُ قُلُوبَكُمْ» از اين نيز بدست مى‏آيد كه ربّانى وصف است. به عقيده بعضى‏ها ربّانى منسوب به ربّ و الف و نون براى تفخيم و تكثير است مه براى وصف مثل لحيانى كه به معنى كثير اللحيه است و ربّانى كسى است مخصوص به خدا باشد و به غير او مشغول نشود اين سخن را الميزان اختيار كرده و در اقرب الموارد و مفردات در ضمن چند وجه نقل شده است ولى قول مجمع به نظر نگارنده اصح است و با آيات قرآن بهتز مى‏سازد. اين كلمه سه بار در قرآن آمده است: مائده 44 و 63. آل عمران :79.

[[رده:كلمات قرآن]]