تفسیر:المیزان جلد۱۶ بخش۴۴: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
| خط ۱۴۱: | خط ۱۴۱: | ||
و اين جمله، استثناء از سلطان ابليس بر بندگان، و پيروى اختيارى آنان از وى است. مى فرمايد: «ابليس بر بندگان سلطنت نداشته، مگر سلطنت از طريق پيروى اختيارى». چيزى كه هست، مستثنى، يعنى (سلطنت از طريق پيروى اختيارى)، از جمله برداشته شده، و در جايش، غرض حاصل از آن نهاده شده، و آن «تمييز فلان از بهمان است». | و اين جمله، استثناء از سلطان ابليس بر بندگان، و پيروى اختيارى آنان از وى است. مى فرمايد: «ابليس بر بندگان سلطنت نداشته، مگر سلطنت از طريق پيروى اختيارى». چيزى كه هست، مستثنى، يعنى (سلطنت از طريق پيروى اختيارى)، از جمله برداشته شده، و در جايش، غرض حاصل از آن نهاده شده، و آن «تمييز فلان از بهمان است». | ||
و اگر در آيه مورد بحث، «ايمان» و «شك»، هر | و اگر در آيه مورد بحث، «ايمان» و «شك»، هر دو، به قيد «آخرت» مقید شده، براى اين است كه تنها جلوگير آدمى از نافرمانى خدا، و تنها وادارنده اش به اطاعت او، ايمان به آخرت است، نه ايمان به خدا و رسولِ جداى از ايمان به آخرت. همچنان كه خود خداى سبحان، در جاى ديگر فرموده: «إنَّ الَّذِينَ يُضِلُّونَ عَن سَبِيلِ اللهِ لَهُم عَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا نَسُوا يَومَ الحِسَاب». | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۵۵۳ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۵۵۳ </center> | ||
«'''وَ رَبُّكَ عَلَى كُلِّ شَئٍ حَفِيظ'''» - يعنى: خدا درباره هر چيزى علمى دارد كه معلومش به خاطر فراموشى و يا سهو و يا غير ذلك از دستش نمى رود، و فوت نمى شود. و اين، تحذير و تهديدى است از كفران و معصيت، و انذارى است براى اهل كفر و معصيت. | «'''وَ رَبُّكَ عَلَى كُلِّ شَئٍ حَفِيظ'''» - يعنى: خدا درباره هر چيزى علمى دارد كه معلومش به خاطر فراموشى و يا سهو و يا غير ذلك از دستش نمى رود، و فوت نمى شود. و اين، تحذير و تهديدى است از كفران و معصيت، و انذارى است براى اهل كفر و معصيت. | ||
