تفسیر:المیزان جلد۱۷ بخش۱۲: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۲۲۸: | خط ۲۲۸: | ||
در كتاب اعتقادات صدوق، از امام «عليه السلام» روايت كرده، كه فرمود: هر كس گوش به سخن كسى بدهد، به همين مقدار او را پرستيده. اگر گوينده، از خدا بگويد، شنونده، خدا را پرستيده و اگر از ابليس بگويد، ابليس را پرستيده. | در كتاب اعتقادات صدوق، از امام «عليه السلام» روايت كرده، كه فرمود: هر كس گوش به سخن كسى بدهد، به همين مقدار او را پرستيده. اگر گوينده، از خدا بگويد، شنونده، خدا را پرستيده و اگر از ابليس بگويد، ابليس را پرستيده. | ||
و در كافى، به سند خود، از محمّد بن سالم، از امام ابى جعفر «عليه السلام» روايت كرده، كه در ضمن حديثى فرمود: اين كه در روز قيامت، اعضاى بدن، عليه آدمى شهادت مى دهد، مربوط به آدم مؤمن نيست، بلكه اين راجع به كسانى است كه عذاب خدا، بر آنان حتمى شده باشد. و اما مؤمن، نامۀ عملش را به دست راستش مى دهند، همچنان كه خداى تعالى فرمود: «فَمَن أُوتِىَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَأُولَئِكَ يَقرَؤُنَ كِتَابَهُم وَ لا يُظلَمُونَ فَتِيلاً: پس آن كسى كه نامه اش را به دست راستش دهد، اين گونه اشخاص، خود كتاب خويشتن را مى خوانند، و ذرّه اى ظلم نمى شوند. | و در كافى، به سند خود، از محمّد بن سالم، از امام ابى جعفر «عليه السلام» روايت كرده، كه در ضمن حديثى فرمود: | ||
اين كه در روز قيامت، اعضاى بدن، عليه آدمى شهادت مى دهد، مربوط به آدم مؤمن نيست، بلكه اين راجع به كسانى است كه عذاب خدا، بر آنان حتمى شده باشد. و اما مؤمن، نامۀ عملش را به دست راستش مى دهند، همچنان كه خداى تعالى فرمود: «فَمَن أُوتِىَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَأُولَئِكَ يَقرَؤُنَ كِتَابَهُم وَ لا يُظلَمُونَ فَتِيلاً: پس آن كسى كه نامه اش را به دست راستش دهد، اين گونه اشخاص، خود كتاب خويشتن را مى خوانند، و ذرّه اى ظلم نمى شوند. | |||
و در تفسير عياشى، از مسعده بن صدقه، از امام صادق، از جدّش (عليهما السلام) روايت كرده كه فرمود: اميرالمؤمنين، در آن خطبه اش كه راجع به اوصاف قيامت است، فرمود: | و در تفسير عياشى، از مسعده بن صدقه، از امام صادق، از جدّش (عليهما السلام) روايت كرده كه فرمود: اميرالمؤمنين، در آن خطبه اش كه راجع به اوصاف قيامت است، فرمود: | ||
