تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۲۷: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۱۹۵: | خط ۱۹۵: | ||
كلمۀ «كَلّا» مثل كلمۀ «حاشا»، ردع و انكار را مى رساند. در اين جا مى خواهد مغروريت انسان به كَرَم خداى تعالى را ردع كند، كه انسان هاى ناسپاس آن را وسيله و بهانه كفر و معصيت خود كردند. مى فرمايد: مغرور نشويد كه اين غرور، سودى به حال شما نخواهد داشت. | كلمۀ «كَلّا» مثل كلمۀ «حاشا»، ردع و انكار را مى رساند. در اين جا مى خواهد مغروريت انسان به كَرَم خداى تعالى را ردع كند، كه انسان هاى ناسپاس آن را وسيله و بهانه كفر و معصيت خود كردند. مى فرمايد: مغرور نشويد كه اين غرور، سودى به حال شما نخواهد داشت. | ||
«'''بَل تُكَذّبُونَ بِالدّين'''»: يعنى نه، بلكه شما جزا را تكذيب مى كنيد. در اين جمله، از آنچه از آيه «مَا غَرّكَ بِرَبّكَ | «'''بَل تُكَذّبُونَ بِالدّين'''»: يعنى نه، بلكه شما جزا را تكذيب مى كنيد. در اين جمله، از آنچه از آيه «مَا غَرّكَ بِرَبّكَ الكَرِيم» استفاده مى شود، اعراض شده. از آن جمله استفاده مى شود كه علت كفر و معصيت آنان، مغرور شدن به كَرَم الهى بوده، و گرنه به قيامت و جزا و لو بالقوه اعتراف دارند. چون فطرت سليم بر آن حكم مى كند. در اين جمله مى فرمايد: نه، علت اين نيست؛ بلكه علت واقعى اين جرأت و جسارت بر كفران و نافرمانى، بدون كمترين ترسى از جزا، اين است كه روز جزا را منكريد. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۳۷۱ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۳۷۱ </center> | ||
در آيه «يَا أيّهَا الإنسان»، خطاب را متوجه انسان نموده، شش مرتبه ضمير «كاف خطاب مفرد» به آن برگردانيد، ناگهان در آيه مورد بحث، ضمير را «جمع مخاطب» كرد، تا بفهماند هر كس كه در معصيت و كفر با انسان شريك باشد، تنها علت كفر و نافرمانی اش، نداشتن ايمان به روز جزا است. | در آيه «يَا أيّهَا الإنسان»، خطاب را متوجه انسان نموده، شش مرتبه ضمير «كاف خطاب مفرد» به آن برگردانيد، ناگهان در آيه مورد بحث، ضمير را «جمع مخاطب» كرد، تا بفهماند هر كس كه در معصيت و كفر با انسان شريك باشد، تنها علت كفر و نافرمانی اش، نداشتن ايمان به روز جزا است. | ||
