۱۴٬۱۱۵
ویرایش
خط ۱۳۱: | خط ۱۳۱: | ||
«'''وَ لا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى ...'''»: | «'''وَ لا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى ...'''»: | ||
راغب گفته: كلمۀ | راغب گفته: كلمۀ «وَزَر» - به فتحۀ واو و زاء - به معناى ملجأ و پناهگاهى است از كوه، كه در مواقع ضرورت به آن جا پناهنده مى شوند و در آيه «كَلّا لا وَزَر»، به همين معنا است. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۴۸ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۴۸ </center> | ||
و كلمۀ «وِزر» - به كسره واو، و سكون زاء - به معناى سنگينى است، كه هر چيز سنگينى را به كوه تشبيه مى كنند. از گناه هم به «وِزر» تعبير مى كنند و هم به «ثقل»، همچنان كه در قرآن كريم آمده يك جا فرموده: «لِيَحمِلُوا أوزَارَهُم كَامِلَةً»، و جايى ديگر همين مضمون را به عبارت «وَ لَيَحمِلُنّ أثقَالَهُم وَ أثقَالاً مَعَ أثقَالِهِم» آورده است. | و كلمۀ «وِزر» - به كسره واو، و سكون زاء - به معناى سنگينى است، كه هر چيز سنگينى را به كوه تشبيه مى كنند. از گناه هم به «وِزر» تعبير مى كنند و هم به «ثقل»، همچنان كه در قرآن كريم آمده يك جا فرموده: «لِيَحمِلُوا أوزَارَهُم كَامِلَةً»، و جايى ديگر همين مضمون را به عبارت «وَ لَيَحمِلُنّ أثقَالَهُم وَ أثقَالاً مَعَ أثقَالِهِم» آورده است. |
ویرایش