الواقعة ٥٤

فَشَارِبُونَ‌ عَلَيْهِ‌ مِنَ‌ الْحَمِيمِ‌

کپی متن آیه
فَشَارِبُونَ‌ عَلَيْهِ‌ مِنَ‌ الْحَمِيمِ‌

ترجمه

و روی آن از آب سوزان می‌نوشید،

|و بر سر آن از آب جوشان مى‌نوشيد

و روى آن از آب جوش مى‌نوشيد؛

آن‌گاه همه از آب گرم جهنم بر روی آن می‌آشامند.

و روی آن از آب جوشان خواهید نوشید،

و بر سر آن آب جوشان خواهيد نوشيد.

و بر آن آب جوش آشامندگانید

آنگاه روى آن، از آب جوشان مى‌آشاميد،

و روی آن، آب جوشان و سوزان خواهید نوشید.

پس روی آن از آن مایه‌ی جوشان نوشندگانید.

پس آشامنده‌اید بر آن از آب جوشان‌

Will be drinking on top of it boiling water.

ترتیل:

ترجمه:

الواقعة ٥٣	آیه ٥٤	الواقعة ٥٥
سوره : سوره الواقعة نزول : ٢ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٤ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«شَارِبُونَ»: نوشندگان. مراد نوشیدن با اجبار و اکراه است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

فِي‌ الْحَمِيمِ‌ ثُمَ‌ فِي‌ النَّارِ... (۱)

تفسیر

---

• آيات ۱۱ - ۵۶ سوره واقعه
• موارد استعمال كلمۀ «قرب»، در امور مادی و معنوی
• توصیف نعمت های بهشتى مقربان
• توصیف نعمت های بهشتى اصحاب یمین
• توصیف حال اصحاب شمال، در قيامت
• اقوال مختلف درباره مقصود از «حنث عظيم»
• پاسخ خداوند به استبعاد معاد مشركان و بيان حالشان در قيامت
• بحث روايتى
• توضیحی راجع به نسخ آيه: «ثُلّة من الأوّلين و ثُلّة من الآخرين»
• رواياتى در ذيل آيات مربوط به بهشت و نعمت هاى بهشتى

---

• تفسیر آیات

تفسیر نور (محسن قرائتی)

---

فَشارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ «54» فَشارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ «55» هذا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ «56»

و روى آن از آب جوشان مى‌نوشيد. پس مانند شتران عطش زده مى‌نوشيد. اين است پذيرايى (ابتدايى) آنان روز قيامت.

نکته ها

«زَقُّومٍ»، نام گياه تلخ و بدبو و بدطعم است كه شيره آن اگر به بدن برسد، بدن متورم مى‌شود. اين گياه، غذاى دوزخيان است. «نزل» به آن چيزى گفته مى‌شود كه براى پذيرايى مقدّماتى مهمان آماده مى‌شود و «هيم» نام مرضى است كه شتر به آن گرفتار مى‌شود و هر چه آب مى‌نوشد سيراب نمى‌شود تا بميرد، همچنين به زمين ريگزار گفته مى‌شود كه هر چه آب در آن بريزند فرو مى‌رود.

غذاهاى تلخ دنيوى را انسان يا نمى‌خورد كه در آخرت گنهكار بايد بخورد. «لَآكِلُونَ» يا كم مى‌خورد، كه در آخرت بايد سير بخورد، «فَمالِؤُنَ مِنْهَا الْبُطُونَ»، يا با غذاى ديگر جبران مى‌كند، كه در آخرت غذاى ديگرش آب جوش است، «مِنَ الْحَمِيمِ» و يا با بى‌ميلى مى‌خورد، كه در آن روز مثل شتر تشنه به آب رسيده مى‌خورد. «شُرْبَ الْهِيمِ»

پیام ها

1- دوزخيان، از سخت‌ترين خطاب‌هاى تحقيرآميز برخوردارند. «أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ»

2- اصحاب شمال، گمراهان هستند، «أَيُّهَا الضَّالُّونَ» كه ما در هر نماز از خدا

جلد 9 - صفحه 433

مى‌خواهيم از آنان نباشيم. «وَ لَا الضَّالِّينَ»

3- بدتر از گمراهى، تكذيب كردن است وگرنه بسيارى از گمراهان، توفيق هدايت مى‌يابند. «الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ»

4- تمام تحقيرهاى روانى و عذاب جسمانى، پذيرايى مقدّماتى اصحاب شمال است! پس پذيرايى اصلى چيست؟ «هذا نُزُلُهُمْ»

5- خداوند عادل است و كيفرهاى او عادلانه. همه سختى‌ها نتيجه عملكرد خود انسان است و آن روز، روز كيفر و پاداش است. «يَوْمَ الدِّينِ»

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

---

فَشارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ (54)

فَشارِبُونَ عَلَيْهِ‌: پس آشامندگانيد بر بالاى آن زقوم، مِنَ الْحَمِيمِ‌: از آبى در نهايت گرمى. در حديث است كه عذاب گرسنگى بر جهنميان گمارند تا شكمهاى خود را از زقوم پر سازند. بعد از آن تشنگى بر آنها غلبه كند، حميم بر آنها عرضه دارند بسيار از آن بياشامند.

تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)

---

وَ أَصْحابُ الشِّمالِ ما أَصْحابُ الشِّمالِ (41) فِي سَمُومٍ وَ حَمِيمٍ (42) وَ ظِلٍّ مِنْ يَحْمُومٍ (43) لا بارِدٍ وَ لا كَرِيمٍ (44) إِنَّهُمْ كانُوا قَبْلَ ذلِكَ مُتْرَفِينَ (45)

وَ كانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنْثِ الْعَظِيمِ (46) وَ كانُوا يَقُولُونَ أَ إِذا مِتْنا وَ كُنَّا تُراباً وَ عِظاماً أَ إِنَّا لَمَبْعُوثُونَ (47) أَ وَ آباؤُنَا الْأَوَّلُونَ (48) قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ (49) لَمَجْمُوعُونَ إِلى‌ مِيقاتِ يَوْمٍ مَعْلُومٍ (50)

ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ (51) لَآكِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زَقُّومٍ (52) فَمالِؤُنَ مِنْهَا الْبُطُونَ (53) فَشارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ (54) فَشارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ (55)

هذا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ (56)

---

جلد 5 صفحه 131

ترجمه‌

و ياران جانب چپ چيست حال ياران جانب چپ‌

در باد گرم سوزان و آب جوشان هستند

و در سايه‌اى از دود بسيار سياه‌

كه نه سرد است و نه پسنديده‌

همانا آنها بودند پيش از اين بناز و نعمت پرورده‌شدگان‌

و بودند كه اصرار مى‌ورزيدند بر گناه بزرگ‌

و بودند كه ميگفتند آيا وقتى كه مرديم و گشتيم خاك و استخوانها آيا همانا ما بر انگيخته شدگانيم‌

و آيا پدران پيشين ما

بگو همانا پيشينيان و پسينيان‌

هر آينه جمع‌شدگانند تا وقت روز معيّنى‌

پس همانا شما اى گمراهان تكذيب كنندگان‌

هر آينه خورندگانيد از درختى از زقوم‌

پس پر كنند گانيد از آن شكمها را

پس آشامندگانيد روى آن از آب جوشان‌

پس نوشندگانيد مانند نوشيدن شتران عطشان‌

اينست تشريفات ورودى آنها روز قيامت.

تفسير

اصحاب شمال كه صاحبان شئامت و شقاوتند و در آيات اوليّه اين سوره بيان شد جاى تعجّب است از حال آنها كه در باد سام مولود از حرارت آتش جهنم كه در نهايت سوزندگى و نافذ در مسامات بدن است جاى دارند و آب جوشى كه بر سر آنها ريخته ميشود بر آنها احاطه مينمايد و سايه‌اى از تراكم دودهاى بسيار سياه جهنم بر سر آنها افكنده شده كه نه برودت و خنكى دارد و نه خوبى ديگر جز عفونت و اينها كسانى هستند كه خداوند نعمت خود را از آنها دريغ نفرموده بود و در دنيا بعيش و عشرت مشغول بودند و لذا از ياد خدا و انجام وظايف بندگى خودشان غافل و بپرورش بدن خاكى دلخوش و مايل گشتند و پى در پى مرتكب معاصى كبيره شدند و توبه ننمودند و گفته‌اند مراد از حنث عظيم شرك است و حنث بر گناه اطلاق ميشود و بنظر حقير حنث همان خلف عهد ازلى الهى است كه بايد بنى آدم معصيت خدا و عبادت شيطان را ننمايند و آن هر چه باشد بزرگ است و لذا خداوند فرموده آنها در دنيا بطور تعجب ميگفتند آيا وقتى كه ما مرديم و خاك شديم و از ما جز استخوان پوسيده‌ئى باقى نماند دو مرتبه زنده ميشويم و بالاتر از اين آيا پدران ما كه سالهاى دراز است كه مرده‌اند و چيزى از

---

جلد 5 صفحه 132

آنها باقى نمانده زنده ميشوند بگو اى پيغمبر در جواب اين مردم نفهم بى‌فكر بلى تمام مردم دنيا از اوّلين تا آخرين را خدا براى روز معيّنى كه قيامت كبرى باشد جمع ميفرمايد و همه را زنده ميكند و در پيشگاه خود حاضر ميسازد پس شما گمراهانى كه تكذيب نموديد انبيا و اوصيا و علما را از شدّت گرسنگى از ميوه تلخ بد بوى درخت زقوم كه در سوره الصّافات بيان شد ميخوريد و شكمهاى خودتان را پر ميكنيد پس عطش بر شما غلبه ميكند و مجبور ميشويد روى آن آب داغ جهنّمى را مانند شترانى كه از آب خوردن سير نميشوند بخوريد و اين بمنزله تشريفات ورودى ميهمان است كه براى آنها در اوّل وقت جزاء تهيّه شده و تقديم ميشود عذابهاى گوناگون آنها را بعد از استقرار در جهنّم خدا ميداند كه چيست و بنابراين كلام مبنى بر طعن و استهزاء آنها است و بعضى گفته‌اند نزل چيزى است كه صاحبش بر آن وارد ميشود و قمى ره نقل فرموده كه اين ثواب آنها است در روز مجازات.

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)

---

لَآكِلُون‌َ مِن‌ شَجَرٍ مِن‌ زَقُّوم‌ٍ (52) فَمالِؤُن‌َ مِنهَا البُطُون‌َ (53) فَشارِبُون‌َ عَلَيه‌ِ مِن‌َ الحَمِيم‌ِ (54)

‌هر‌ آينه‌ خوراك‌ ‌شما‌ ‌از‌ درخت‌ زقوم‌ ‌است‌، ‌پس‌ سير مي‌كنيد ‌از‌ ‌آن‌ شكمهاي‌ ‌خود‌ ‌را‌، ‌پس‌ شراب‌ و آب‌ ‌شما‌ ‌از‌ حميم‌ ‌است‌.

امّا شجر زقوم‌ ‌را‌ توصيف‌ مي‌فرمايد: إِنَّها شَجَرَةٌ تَخرُج‌ُ فِي‌ أَصل‌ِ الجَحِيم‌ِ طَلعُها كَأَنَّه‌ُ رُؤُس‌ُ الشَّياطِين‌ِ فَإِنَّهُم‌ لَآكِلُون‌َ مِنها فَمالِؤُن‌َ مِنهَا البُطُون‌َ و الصافات‌ آيه 62 ‌تا‌ 64.

و اما حميم‌ ‌را‌ توصيف‌ مي‌فرمايد: ثُم‌َّ إِن‌َّ لَهُم‌ عَلَيها لَشَوباً مِن‌ حَمِيم‌ٍ و الصافات‌ آيه 65 يُصَب‌ُّ مِن‌ فَوق‌ِ رُؤُسِهِم‌ُ الحَمِيم‌ُ يُصهَرُ بِه‌ِ ما فِي‌ بُطُونِهِم‌ وَ الجُلُودُ حج‌ آيه 20 و 21.

برگزیده تفسیر نمونه

---

(آیه 54)- هنگامی که از این غذای ناگوار خوردند تشنه می‌شوند، اما نوشابه آنها چیست؟ قرآن در این آیه می‌گوید: «و روی آن (غذای ناگوار) از آب سوزان می‌نوشید»! (فَشارِبُونَ عَلَیْهِ مِنَ الْحَمِیمِ).

---

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - عارض شدن تشنگى بسیار شدید بر دوزخیان (اصحاب شمال)، به محض فارغ شدن از خوردن میوه «زقّوم» (لأکلون من شجر من زقّوم ... فشربون علیه من الحمیم) به کارگیرى «فا» در «فشاربون» و نیز قید «علیه»، مى رساند که نوشیدن آب بعد از خوردن از «زقّوم»، بى درنگ و بلافاصله انجام خواهد گرفت و این حکایت از تشنگى شدید دوزخیان دارد که با خوردن «زقّوم» بر ایشان عارض خواهد شد.

۲ - نوشیدنى دوزخیان (اصحاب شمال)، آبى است بسیار داغ و جوشان. (فشربون علیه من الحمیم) «حمیم» در «مفردات راغب» به آب شدید الحرارة معنا شده است.

۳ - ایجاد تشنگى شدید،از خصوصیات و اوصاف درخت زقوم (فشربون علیه من الحمیم)

موضوعات مرتبط

• اصحاب شمال: اصحاب شمال در جهنم ۱، ۲
• تشنگى: عوامل شدت تشنگى ۳
• جهنم: آب داغ جهنم ۲; آشامیدنیهاى جهنم ۲
• جهنمیان: عوامل شدت تشنگى جهنمیان ۱
• درخت: نقش درخت زقوم ۱; ویژگیهاى درخت زقوم ۳