مُغْتَسَل: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(Added word proximity by QBot) |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/مُغْتَسَل | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/مُغْتَسَل | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
«مُغْتَسَل» از مادّه «إِغتسال ـ غَسْل» به معناى آبى است که با آن شستشو مى کنند، و بعضى آن را به معناى محل شستشو دانسته اند، ولى معناى اول صحیح تر به نظر مى رسد، و به هر حال توصیف آن آب، به خنک بودن شاید اشاره اى به تأثیر مخصوص شستشو با آب سرد براى بهبود و سلامت تن باشد، همان گونه که در طب امروز، نیز ثابت شده است. و نیز اشاره لطیفى است بر این که: کمال آب شستشو در آن است که از نظر پاکى و نظافت همچون آب نوشیدنى باشد! | |||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
*[[ریشه غسل | غسل]] (۴ بار) [[کلمه با ریشه:: غسل| ]] | *[[ریشه غسل | غسل]] (۴ بار) [[کلمه با ریشه:: غسل| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
(بر وزن فلس) شستن. در قاموس گويد: آن به فتح اول مصدر و به ضم آن اسم است (از اغتسال) در اقرب الموارد هر دو را مصدر خوانده و قول قاموس را به لفظ «قيل» آورده ايضاً در قاموس گفته گاهى مصدر آن به ضم اول آيد. [مائده:6]. روىها و دستهايتان را تا مرفقها بشوئيد. اغتسال: شستن بدن «اغتسل الرجل: غسل بدنه» [نساء:43]. و نه جنب تا غسل كنيد مگر به صورت عبوركنندگان رجوع شود به «عبر». مغتسل: به صيغه مفعول محل شستشو ايضاً آبى كه با آن شستشو كنند. [ص:42]. راه برو با پايت اين آب شستشو است، خنك و خوردنى است مىشود مغتسل را محل شستشو نيز گرفت رجوع شود به «ايوّب». غسلين: [حاقة:35-36]. در مجمع گفته: غسلين چركى است كه به وسيله سيلان از ابدان اهل آتش شسته و ريخته مىشود. در اقرب الموارد گويد: ياء و نون برآن اضافه شده چنانكه در «عفرين» بقيه سخن در «ضريع». ناگفته نماند: ظاهراً غسلين عبارت اخراى غساله است كه به معنى آب ريخته شده از محل شوئيده مىباشد و آن يكبار بيشتر در قرآن مجيد نيامده است. | |||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
وَ:100, هٰذَا:36, بَارِد:36, بِرِجْلِک:31, شَرَاب:27, عَذَاب:27, ارْکُض:27, وَهَبْنَا:23, بِنُصْب:19, لَه:19, أَهْلَه:14, الشّيْطَان:14, مَسّنِي:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::مُغْتَسَل]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۷:۰۱
«مُغْتَسَل» از مادّه «إِغتسال ـ غَسْل» به معناى آبى است که با آن شستشو مى کنند، و بعضى آن را به معناى محل شستشو دانسته اند، ولى معناى اول صحیح تر به نظر مى رسد، و به هر حال توصیف آن آب، به خنک بودن شاید اشاره اى به تأثیر مخصوص شستشو با آب سرد براى بهبود و سلامت تن باشد، همان گونه که در طب امروز، نیز ثابت شده است. و نیز اشاره لطیفى است بر این که: کمال آب شستشو در آن است که از نظر پاکى و نظافت همچون آب نوشیدنى باشد!
ریشه کلمه
- غسل (۴ بار)
قاموس قرآن
(بر وزن فلس) شستن. در قاموس گويد: آن به فتح اول مصدر و به ضم آن اسم است (از اغتسال) در اقرب الموارد هر دو را مصدر خوانده و قول قاموس را به لفظ «قيل» آورده ايضاً در قاموس گفته گاهى مصدر آن به ضم اول آيد. [مائده:6]. روىها و دستهايتان را تا مرفقها بشوئيد. اغتسال: شستن بدن «اغتسل الرجل: غسل بدنه» [نساء:43]. و نه جنب تا غسل كنيد مگر به صورت عبوركنندگان رجوع شود به «عبر». مغتسل: به صيغه مفعول محل شستشو ايضاً آبى كه با آن شستشو كنند. [ص:42]. راه برو با پايت اين آب شستشو است، خنك و خوردنى است مىشود مغتسل را محل شستشو نيز گرفت رجوع شود به «ايوّب». غسلين: [حاقة:35-36]. در مجمع گفته: غسلين چركى است كه به وسيله سيلان از ابدان اهل آتش شسته و ريخته مىشود. در اقرب الموارد گويد: ياء و نون برآن اضافه شده چنانكه در «عفرين» بقيه سخن در «ضريع». ناگفته نماند: ظاهراً غسلين عبارت اخراى غساله است كه به معنى آب ريخته شده از محل شوئيده مىباشد و آن يكبار بيشتر در قرآن مجيد نيامده است.