وَجَبَت: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
(Edited by QRobot) |
(Added word proximity by QBot) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/وَجَبَت | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/وَجَبَت | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
| خط ۴: | خط ۵: | ||
*[[ریشه وجب | وجب]] (۱ بار) [[کلمه با ریشه:: وجب| ]] | *[[ریشه وجب | وجب]] (۱ بار) [[کلمه با ریشه:: وجب| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
[حج:36]. وجوب به معنى ثبوت است واجبات را به واسطه ثابتالعمل بودن واجبات گفتهاند. ايضا وجوب به معنى سقوط است «وَجَبَ الْحائِطُ: سَقَطَ» ضمير «جُنُوبُها» در آيه راجع به شتران قربانى است يعنى: در موقع نحر شتران چون پهلوهاى آنها به زمين افتاد (كنايه از مردن) از آنها بخوريد گويند: «ضَرَبَهُ فَوَجَبَ» او را زد پس مرد. اين لفظ فقط يكبار در قران مجيد آمده است. | |||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
وَ:100, جُنُوبُهَا:100, فَإِذَا:100, صَوَاف:89, فَکُلُوا:89, مِنْهَا:78, عَلَيْهَا:78, اللّه:66, اسْم:55, أَطْعِمُوا:55, فَاذْکُرُوا:44, الْقَانِع:44, خَيْر:33, الْمُعْتَرّ:21, فِيهَا:21, کَذٰلِک:10, لَکُم:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::وَجَبَت]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۲۳
ریشه کلمه
- وجب (۱ بار)
قاموس قرآن
[حج:36]. وجوب به معنى ثبوت است واجبات را به واسطه ثابتالعمل بودن واجبات گفتهاند. ايضا وجوب به معنى سقوط است «وَجَبَ الْحائِطُ: سَقَطَ» ضمير «جُنُوبُها» در آيه راجع به شتران قربانى است يعنى: در موقع نحر شتران چون پهلوهاى آنها به زمين افتاد (كنايه از مردن) از آنها بخوريد گويند: «ضَرَبَهُ فَوَجَبَ» او را زد پس مرد. اين لفظ فقط يكبار در قران مجيد آمده است.
کلمات نزدیک مکانی
وَ جُنُوبُهَا فَإِذَا صَوَاف فَکُلُوا مِنْهَا عَلَيْهَا اللّه اسْم أَطْعِمُوا فَاذْکُرُوا الْقَانِع خَيْر الْمُعْتَرّ فِيهَا کَذٰلِک لَکُم
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
