ریشه اسف: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
[[ ویژه:پیوند_به_این_صفحه/ریشه اسف | '''لیست کلمات مشتق شده ''']] | [[ ویژه:پیوند_به_این_صفحه/ریشه اسف | '''لیست کلمات مشتق شده ''']] | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[ریشه غیر ربط::اسف]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
«اَسَفْ» هم به معناى «اندوه» آمده و هم «غضب»; همچنین به گفته «راغب» در «مفردات» گاه به «اندوه توأم با غضب» گفته مى شود، و گاه به هر یک از این دو جداگانه اطلاق مى گردد. چرا که حقیقت آن هیجانى درونى است که انسان را به انتقام دعوت مى کند; هرگاه نسبت به زیردستان باشد، در شکل غضب ظاهر مى شود و هر گاه نسبت به بالادستان باشد، به صورت اندوه آشکار مى گردد. لذا وقتى از «ابن عباس» درباره «حزن» و «غضب» سؤال کردند، گفت: ریشه هر دو یکى است اما لفظ آن مختلف است. | «اَسَفْ» هم به معناى «اندوه» آمده و هم «غضب»; همچنین به گفته «راغب» در «مفردات» گاه به «اندوه توأم با غضب» گفته مى شود، و گاه به هر یک از این دو جداگانه اطلاق مى گردد. چرا که حقیقت آن هیجانى درونى است که انسان را به انتقام دعوت مى کند; هرگاه نسبت به زیردستان باشد، در شکل غضب ظاهر مى شود و هر گاه نسبت به بالادستان باشد، به صورت اندوه آشکار مى گردد. لذا وقتى از «ابن عباس» درباره «حزن» و «غضب» سؤال کردند، گفت: ریشه هر دو یکى است اما لفظ آن مختلف است. | ||
| خط ۹: | خط ۳۱: | ||
حزن. غضب. در مجمع گويد: «اَسَف» به معنى شدّت غضب است، به معنى اندوه نيز مىآيد. بنا به قول راغب: منشاء اسف، حِسّ انتقام است، اگر انتقام نسبت به ضعيف باشد اَسَف بصورت غضب مىدهد و هرگاه نسبت و قوى باشد بصورت اندوه ظاهر مىگردد انتهى. بنابراين مىشود كه به معنى غضب باشد نظير [زخرف:55]، چون ما را به خشم آوردند از آنها انتقام گرفتيم. و مىشود به معنى اندوه باشد مثل [كهف:6] شايد تو از اندوه خودت را هلاك كنندهاى «اَسِفْ» بكسر (س) صفت مشبهه است به معنى اندوهگين [اعراف:150]. موسى به سوى قوم خويش خمشگين و اندوهناك برگشت. در هنگام اندوه و تأسف از فوت چيزى گويند: يا اَسس فى، مثل [يوسف:84] اى دريغ از يوسف. | حزن. غضب. در مجمع گويد: «اَسَف» به معنى شدّت غضب است، به معنى اندوه نيز مىآيد. بنا به قول راغب: منشاء اسف، حِسّ انتقام است، اگر انتقام نسبت به ضعيف باشد اَسَف بصورت غضب مىدهد و هرگاه نسبت و قوى باشد بصورت اندوه ظاهر مىگردد انتهى. بنابراين مىشود كه به معنى غضب باشد نظير [زخرف:55]، چون ما را به خشم آوردند از آنها انتقام گرفتيم. و مىشود به معنى اندوه باشد مثل [كهف:6] شايد تو از اندوه خودت را هلاك كنندهاى «اَسِفْ» بكسر (س) صفت مشبهه است به معنى اندوهگين [اعراف:150]. موسى به سوى قوم خويش خمشگين و اندوهناك برگشت. در هنگام اندوه و تأسف از فوت چيزى گويند: يا اَسس فى، مثل [يوسف:84] اى دريغ از يوسف. | ||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
قوم:100, قول:93, هم:87, ه:83, ى:73, نا:67, غضب:67, ف:63, يا:63, على:57, ما:53, ان:53, من:50, الى:47, لما:47, موسى:40, لم:37, حدث:37, هذا:33, نقم:33, بئس:33, جعل:33, فسق:33, يوسف:30, رجع:30, ب:30, کون:27, امن:27, بيض:27, عن:27, خلف:27, ا:23, ارض:23, ن:23, ولى:23, غرق:23, حکم:23, عين:23, زين:20, انن:20, علم:20, خسر:17, کم:17, ل:17, هو:17, سامرى:17, جمع:13, اثر:13, حزن:13, بعد:13, وعد:13, ربب:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دی ۱۳۹۵، ساعت ۰۴:۴۵
تکرار در قرآن: ۵(بار)
«اَسَفْ» هم به معناى «اندوه» آمده و هم «غضب»; همچنین به گفته «راغب» در «مفردات» گاه به «اندوه توأم با غضب» گفته مى شود، و گاه به هر یک از این دو جداگانه اطلاق مى گردد. چرا که حقیقت آن هیجانى درونى است که انسان را به انتقام دعوت مى کند; هرگاه نسبت به زیردستان باشد، در شکل غضب ظاهر مى شود و هر گاه نسبت به بالادستان باشد، به صورت اندوه آشکار مى گردد. لذا وقتى از «ابن عباس» درباره «حزن» و «غضب» سؤال کردند، گفت: ریشه هر دو یکى است اما لفظ آن مختلف است.
قاموس قرآن
حزن. غضب. در مجمع گويد: «اَسَف» به معنى شدّت غضب است، به معنى اندوه نيز مىآيد. بنا به قول راغب: منشاء اسف، حِسّ انتقام است، اگر انتقام نسبت به ضعيف باشد اَسَف بصورت غضب مىدهد و هرگاه نسبت و قوى باشد بصورت اندوه ظاهر مىگردد انتهى. بنابراين مىشود كه به معنى غضب باشد نظير [زخرف:55]، چون ما را به خشم آوردند از آنها انتقام گرفتيم. و مىشود به معنى اندوه باشد مثل [كهف:6] شايد تو از اندوه خودت را هلاك كنندهاى «اَسِفْ» بكسر (س) صفت مشبهه است به معنى اندوهگين [اعراف:150]. موسى به سوى قوم خويش خمشگين و اندوهناك برگشت. در هنگام اندوه و تأسف از فوت چيزى گويند: يا اَسس فى، مثل [يوسف:84] اى دريغ از يوسف.
ریشه‌های نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| أَسِفاً | ۲ |
| أَسَفَا | ۱ |
| أَسَفاً | ۱ |
| آسَفُونَا | ۱ |
