نتایج جستجو

إنّ یوم الفصل میقتهم أجمعین) از ارتباط این آیه با آیات پیشین، مطلب یاد شده قابل استفاده است. ۵- «یوم الفصل»، از نام هاى روز قیامت است. (إنّ یوم الفصل

قیامت (لیوم الفصل) توصیف روز قیامت به «یوم الفصل»، در سلسله آیات مربوط به حوادث قبل و بعد از برپایى قیامت، گویاى برداشت یاد شده است. ۳ - «یوم الفصل»، از نام هاى

انسان در قیامت و جدایى او از یاران خویش، نمودى از «یوم الفصل» بودن قیامت* (إنّ یوم الفصل ... یوم لایغنى مولًى عن مولًى شیًا) ۵- انسان ها، در اوج ازدحام و تجمع

شگفت آور. (و ما أدریک ما یوم الفصل) «ما» در «ما أدراک ما...» براى استفهام و مفید تعجیب و تهویل است; ضمن آن که تکرار «یوم الفصل» به صورت اسم ظاهر - به جاى

و تکان دهنده‌ای از عذابهای دوزخی منعکس شده که بحث آیات قبل را در مورد «یوم الفصل» و روز رستاخیز تکمیل می‌کند. می‌فرماید: «مسلّما درخت زقّوم ...» (إِنَّ

است: «لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ لِيَوْمِ الْفَصْلِ وَ ما «1». مائده، 109. «2». حج، 17. جلد 10 - صفحه 345 ادراك يوم الفصل» و تكرار كلمه «يوم» نشانه عظمت آن

یگانه او است. (إنّ یوم الفصل ... یوم لایغنى ... إنّه هو العزیز الرحیم) ۹- وجود اصل شفاعت در قیامت، نمود رحمت گسترده خداوند است. (یوم لایغنى ... إلاّ من

۱۶ - ۵۰ سوره مرسلات احتجاجاتى بر يگانگى خداوند در ربوبيّت، و بر اثبات «يَومُ الفصل» توصیف عذاب تكذیب کنندگان روز قيامت مقصود از ركوع در آيه: «وَ إذَا قِيلَ

۱۶ - ۵۰ سوره مرسلات احتجاجاتى بر يگانگى خداوند در ربوبيّت، و بر اثبات «يَومُ الفصل» توصیف عذاب تكذیب کنندگان روز قيامت مقصود از ركوع در آيه: «وَ إذَا قِيلَ

است: «لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ لِيَوْمِ الْفَصْلِ وَ ما «1». مائده، 109. «2». حج، 17. جلد 10 - صفحه 345 ادراك يوم الفصل» و تكرار كلمه «يوم» نشانه عظمت آن

إِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ «11» لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ «12» لِيَوْمِ الْفَصْلِ «13» وَ ما أَدْراكَ ما يَوْمُ الْفَصْلِ «14» وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ

39)- سپس اشاره به این روز بزرگ- که هم روز قیامت انسانها و هم فرشتگان و هم یوم الفصل و روز کیفر طاغین و پاداش متقین است- کرده، می‌فرماید: «آن روز حق است» (ذلک

بكار مى‌رود). 4- كفّار به كيفر مى‌نگرند، «يَوْمُ الدِّينِ» ولى خداوند به داورى مى‌نگرد. «هذا يَوْمُ الْفَصْلِ» 5- بدتر از تكذيب حقّ، تداوم تكذيب است. «كُنْتُمْ

بكار مى‌رود). 4- كفّار به كيفر مى‌نگرند، «يَوْمُ الدِّينِ» ولى خداوند به داورى مى‌نگرد. «هذا يَوْمُ الْفَصْلِ» 5- بدتر از تكذيب حقّ، تداوم تكذيب است. «كُنْتُمْ

۱۶ - ۵۰ سوره مرسلات احتجاجاتى بر يگانگى خداوند در ربوبيّت، و بر اثبات «يَومُ الفصل» توصیف عذاب تكذیب کنندگان روز قيامت مقصود از ركوع در آيه: «وَ إذَا قِيلَ

إِنَّ يَومَ الفَصلِ كانَ ميقٰتًا (١٧)

۱۶ - ۵۰ سوره مرسلات احتجاجاتى بر يگانگى خداوند در ربوبيّت، و بر اثبات «يَومُ الفصل» توصیف عذاب تكذیب کنندگان روز قيامت مقصود از ركوع در آيه: «وَ إذَا قِيلَ

۱۶ - ۵۰ سوره مرسلات احتجاجاتى بر يگانگى خداوند در ربوبيّت، و بر اثبات «يَومُ الفصل» توصیف عذاب تكذیب کنندگان روز قيامت مقصود از ركوع در آيه: «وَ إذَا قِيلَ

۱۶ - ۵۰ سوره مرسلات احتجاجاتى بر يگانگى خداوند در ربوبيّت، و بر اثبات «يَومُ الفصل» توصیف عذاب تكذیب کنندگان روز قيامت مقصود از ركوع در آيه: «وَ إذَا قِيلَ

۱۶ - ۵۰ سوره مرسلات احتجاجاتى بر يگانگى خداوند در ربوبيّت، و بر اثبات «يَومُ الفصل» توصیف عذاب تكذیب کنندگان روز قيامت مقصود از ركوع در آيه: «وَ إذَا قِيلَ