نتایج جستجو

شود. «بِعِجْلٍ سَمِينٍ» 8. مهمان را نزد سفره نبريم، بلكه سفره را نزد مهمان بياندازيم. «فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ» 9. از مهمان نپرسيم كه غذا خورده‌اى يا نه

السّلام نازل شدند «2». وجه تسميه ايشان به مهمان آنكه به صورت مهمان بر حضرت نازل شدند، يا آنكه به نظر حضرت مهمان آمدند. هَلْ أَتاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْراهِيمَ

مى نوشید کسى حق مزاحمت آن را نداشت، تنها گاهى از شیر آن مى دوشیدند و به مهمان مى دادند (از مادّه «سیب» به معناى جریان آب و آزادى در راه رفتن است). سيب‌

پذیرایى میهمان آماده مى شود و بعضى گفته اند: نخستین چیزى که به وسیله آن از مهمان پذیرایى مى شود ـ همانند شربت یا میوه اى است که در آغاز ورود براى میهمان مى

اين آيه فرمودند: كسى كه افرادى را مهمان كند، ولى از آنان به صورت ناشايست پذيرائى كند، از كسانى است كه ستم كرده و بر مهمان باكى نيست كه‌درباره‌ى او چيزى بگويند

بهشتیان ۴; پذیرایى از بهشتیان ۳ تشبیهات قرآن: تشبیه بهشتیان ۳; تشبیه به مهمان ۳ روزه: پاداش روزه ۷ عمل: آثار عمل ۵; پاداش عمل ۴ مؤمنان: مؤمنان در بهشت

پروردگارشان مى‌ترسند، بهشتهايى است كه در آن نهرها جارى است. همواره در آنجا مهمان خدا هستند. و آنچه نزد خداست براى نيكان بهتر است. اما کسانی که از پروردگارشان

غذاى دوزخيان است. «نزل» به آن چيزى گفته مى‌شود كه براى پذيرايى مقدّماتى مهمان آماده مى‌شود و «هيم» نام مرضى است كه شتر به آن گرفتار مى‌شود و هر چه آب مى‌نوشد

ملائکه و قومخلوط ۱۰; ملائکه و لوط(ع) ۲، ۸، ۱۱، ۱۵، ۱۶، ۲۴، ۲۶، ۲۷ مهمان: دفاع از مهمان ۷ نظام جزایى: ۲۱ علل الشرایع، ص ۵۴۹، ح ۴، ب ۳۴۰; نورالثقلین، ج ۲،

از امام صادق عليه السّلام روايت شده كه آنها هرگز كسيرا مهمان نكرده بودند و تا روز قيامت هم مهمان نخواهند نمود ناگاه حضرت خضر نظرش بديوارى افتاد كه مشرف

از امام صادق عليه السّلام روايت شده كه آنها هرگز كسيرا مهمان نكرده بودند و تا روز قيامت هم مهمان نخواهند نمود ناگاه حضرت خضر نظرش بديوارى افتاد كه مشرف

دادند، و از سوى ديگر خبر هلاكت قوم لوط را. «ضَيْفِ» هم به يك مهمان گفته مى‌شود و هم به چند مهمان. خداوند يك بار به حضرت ابراهيم از كنيزش (هاجر) پسرى به نام

قوم حضرت لوط، با مهمانان خود عمل زشت لواط را انجام مى‌دادند تا مردم از مهمان شدن بترسند. به گفته‌ى قرآن، حضرت لوط عليه السلام ازدواج با دختران خود را

كردند كارهاى نيك پس براى ايشان است بهشتهائيكه جاى اقامت است برسم تشريفات مهمان بسبب آنچه بودند كه ميكردند و اما آنانكه تمرّد نمودند پس جايگاهشان آتش است

از معرفت و عظمت خداوند باشد. پذيرايى مطلوب آن است كه سفره را نزد مهمان ببرند، نه مهمان را نزد سفره. چنانكه حضرت ابراهيم، سفره را نزد مهمانان برد، «فَقَرَّبَهُ

از امام صادق عليه السّلام روايت شده كه آنها هرگز كسيرا مهمان نكرده بودند و تا روز قيامت هم مهمان نخواهند نمود ناگاه حضرت خضر نظرش بديوارى افتاد كه مشرف

غذاى دوزخيان است. «نزل» به آن چيزى گفته مى‌شود كه براى پذيرايى مقدّماتى مهمان آماده مى‌شود و «هيم» نام مرضى است كه شتر به آن گرفتار مى‌شود و هر چه آب مى‌نوشد

كردند كارهاى نيك پس براى ايشان است بهشتهائيكه جاى اقامت است برسم تشريفات مهمان بسبب آنچه بودند كه ميكردند و اما آنانكه تمرّد نمودند پس جايگاهشان آتش است

1- در جامعه‌ى فاسد، مردان خدا در تنگنا قرار مى‌گيرند و حتّى در مورد حفظ مهمان و ذرّيه‌ى خود نيز نگرانند. «سِي‌ءَ بِهِمْ» 2- شيوع فساد، نبايد ما را بى‌تفاوت

سلّم: مهمان دليل و راهنماى بهشت است. و نيز فرمود: هرگاه خدا اراده خيرى به قومى فرمايد، مى‌فرستد به آنها هديه. عرض كردند: چيست آن هديه؟ فرمود: مهمان وارد