نتایج جستجو

تکرار در قرآن: ۱(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... نام قبلى مدينه منوره. [احزاب:13]. آنگاه كه عده‏اى از منافقان و مريض القلبها مى‏گفتند اى اهل

«اِنْطَلَقَ» از مادّه «انطلاق» به معناى بیرون رفتن با سرعت و توأم با رها ساختن کار قبلى است; و در سوره «ص» اشاره به خارج شدن از مجلس «ابوطالب» با قهر و خشم است.

آنها از خودشان نيست بلكه خدا كورشان كرده است. نا كفته نماند با ملاحظه آيات قبلى بايد گفت مراد از «ادّراك» تكامل اسباب علم ايت يعنى: بلكه اسباب دانش آنها

آیات شامل این کلمه هما (۱۵۹ بار) إِذ اللّه وَ يَسْتَغِيثَان فِي اثْنَيْن قَبْلِي الْغَار مِن وَيْلَک إِن ثَانِي کَفَرُوا آمِن يَقُول الْقُرُون لِصَاحِبِه

آیات شامل این کلمه ثرب‌ (۲ بار) يثرب‌ (۱ بار) نام قبلى مدينه منوره. [احزاب:13]. آنگاه كه عده‏اى از منافقان و مريض القلبها مى‏گفتند اى اهل يثرب ماندن شما

کَارِهُون أَمّن السّمْع الشّعَرَاء بِالْحَق فَالْيَوْم يَوْم وَجْهَک مُفْتَر قَبْلِي يُنْکِرُونَهَا مُؤْمِنُون الْمُؤْمِنُون ظَنّا قُلُوبُهُم إِنّک الْکَذِب

يُحَاوِرُه کَافِرُون لَهُمَا الْقُرْآن قَتَلْتُمُوهُم تُرَاب أَرَاد فَعَقَرُوا قَبْلِي فِي يَوْمَيْن مَمْنُون مِنْهُم بِهٰذَا مِصْرا لَو لَه قَلِيلا مُؤْمِنُون

التّوّاب عَلَيْکُم بِالْبَيّنَات الْأَرْض عِنْد کَان نَصْبِر الّذِي نُؤْمِن قَبْلِي أَن کُنْتُم مُصِيبَة نَتَکَلّم نَفْسا بَعْدِه ذَا عَظِيم صَادِقِين فَإِن

فَاسْتَکْبَرُوا إِنّه عِيسَى قَال رُسُلَنَا رُسُلُنَا جَاءُوا فَقَال فَقَالُوا قَبْلِي جِئْتَهُم زِلْتُم رَبّکُم لٰکِن جَاء بَلَى أَيْدِيَهُم أَتَتْهُم تَأْتِيکُم

حَق قَبْلِهَا الْأَوّلِين کَانُوا أَجْر بَيْن بِالْأَحْقَاف أُخْرَج بِه قَبْلِي لَو الْحَسَنَة الْمَثُلاَت سُنَن مُسْلِمُون تَعْمَلُون نِعْم خَسِر قَوْمَه

حيفاً: جارو ظلم». در نهج البلاغه حكمت 261 فرموده: «... اِنْ كانَتِ الرَّعايا قَبْلى لَتَشْكُو حَيْفَ رُعاتِها وَ اَنِّنى الْيَوْمَ لاَشْكُو حَيْفَ رَعِيَّتى»

مِنْ قِبَلِ رِجْلَيْهِ قَالَتْ رِجْلاَهُ لَهُمَا لَيْسَ لَكُمَا إِلَى مَا قِبَلِي سَبِيلٌ قَدْ كَانَ هَذَا اَلْعَبْدُ يَقُومُ عَلَيَّ فَيَقْرَأُ سُورَةَ اَلْمُلْكِ‏

منزل‌هايى مقرر كرديم تا [به صورت هلال‌] چون شاخه خشك خرما [باريك شود و] به حال قبلى بازگردد و براى ماه منزلهايى معين كرده‌ايم، تا چون شاخك خشك خوشه خرما برگردد

را از خود زمين خلق كرد و در زمين منزل داد و هر يك را بعد از انقراض عالَم قبلی اش، خلق كرد. و بعد از آن هفت عالَم، خلقت اين عالَم (عالَم بشريت) را شروع

حجّ و ساير آيات. «تَرْكَبُنَّ» و «عن» در آيه نشان رهنده آن است كه هر حال قبلى پائين‏تر از حال بعدى است. راغب گويد: مطابقت آن است كه چيزى را بالاى چيزى

«اِنَّما جُعِلَ‏السَّبْتُ» دلالت دارد كه آن جوابى است از سؤالى مقدّر چون آيه قبلى «ثُمَّ اَوْحَيْنا اِلَيْكَ اَنِ اتَّبِعْ مِلَّةَ اِبْراهيمَ حَنيفاً» ممكن

است كه ثواب متقدم انسان با گناهى كه بعداً كرده از بين مى‏رود و يا گناهان قبلى اش با ثواب بعدى ساقط مى‏گردد، ولى ارباب تحقيق اين قول را رد كرده‏اند، دليل

و مراد از ذكر من قبلى ذكر كسانى است كه پيشتر بودند و در برهان از امام كاظم عليه السّلام نقل نموده كه من معى على بن أبي طالب و من قبلى انبياء و اوصياء عليهم

نكنند پس براى كسانى كه ستم كردند بهره‌اى است از عذاب، همانند بهره عذاب ياران [قبلى‌]شان. پس [بگو:] در خواستن عذاب از من، شتابزدگى نكنند. پس این ستمکاران را

خود را استوار مى‏نمايد. * [هود:1]، احكان در مقابل تفصيل واقع شده و مرحله قبلى تفصيل است و در آن مرحله، تفصيل و تشتّت نيست. ممكن است مراد از «اُحْكِمَتْ»